Φάμπρικα «χρυσών» μετατάξεων στήθηκε στο γραφείο του υπουργού Ανάπτυξης

Δημ. Σιούφα, με στόχο να ευνοηθούν μισθολογικά στενοί συνεργάτες του: Δύο εξ

απορρήτων συνεργάτες του υπουργού βρέθηκαν την ίδια μέρα με οργανικές θέσεις

στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, για να εξασφαλίσουν υψηλότερες αποδοχές.

Πρόκειται για τους Δημήτρη Παπαγιάννη, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του κ.

Σιούφα, και Βασίλη Μπαγιώκο, νυν διευθυντή του γραφείου του γενικού γραμματέα

του υπουργείου Ανάπτυξης Ν. Στεφάνου και πρώην σύμβουλο του υπουργού. Η

υπόθεση, μάλιστα, συνοδεύεται και από και την απαραίτητη… κουμπαριά, αφού ο

κ. Μπαγιώκος εκτός από «δεξί χέρι» είναι και κουμπάρος του γενικού γραμματέα,

ενώ φέρεται να έχει προικοδοτηθεί και με άλλες κρατικές θέσεις.

Για τη «μισθολογική ενίσχυση» των δύο παραγόντων του υπουργείου Ανάπτυξης

προκύπτει ότι έχει στηθεί ένα γαϊτανάκι υπουργικών αποφάσεων, ώστε να αλλάξουν

υπηρεσίες και να βρεθούν με μία οργανική θέση στην πλέον καλοπληρωμένη δημόσια

υπηρεσία – αυτή του Γενικού Λογιστηρίου, όπου ο μισθός των υπαλλήλων (λόγω των

ειδικών επιδομάτων που έχουν θεσπιστεί) είναι σχεδόν διπλάσιος από τον μέσο

μισθό στο Δημόσιο.

Όπως διαπιστώνεται και από τα αντίστοιχα ΦΕΚ, κανένα από τα δύο στελέχη δεν

εργαζόταν σε υπηρεσίες που να σχετίζονται με το αντικείμενο του Γενικού

Λογιστηρίου, καθώς:

– Ο Δ. Παπαγιάννης προέρχεται από το υπουργείο Απασχόλησης, από το οποίο

αποσπάστηκε αμέσως μετά τις εκλογές (24/3/2004) στο υπουργείο Ανάπτυξης, ως

διευθυντής του γραφείου του κ. Σιούφα. Ωστόσο, με δεύτερη υπουργική απόφαση

(5/1/2006) αποφασίστηκε η μετάταξή του από το υπουργείο Απασχόλησης (αν και

ήταν ήδη αποσπασμένος) σε οργανική θέση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, για

να ακολουθήσει λίγες μέρες μετά (1/2/2006) άλλη μία υπουργική απόφαση, που τον

αποσπούσε αυτή τη φορά από το Γενικό Λογιστήριο στο γραφείο του υπουργού

Ανάπτυξης. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν έφυγε ποτέ από το γραφείο του κ.

Σιούφα, ούτε είχε εμφανισθεί ποτέ στο Γενικό Λογιστήριο, απλώς όλη αυτή η

αλυσίδα αποφάσεων ήταν απαραίτητη για να εξασφαλίσει ο διευθυντής του υπουργού

τη νέα οργανική θέση.

– Ο Β. Μπαγιώκος ακολουθεί αντίστοιχη πορεία και καθ’ οδόν προς το Γενικό

Λογιστήριο συναντά τον κ. Παπαγιάννη στο ίδιο ΦΕΚ τη μέρα της μετάταξης. Αυτός

ήταν υπάλληλος στην Υπερνομαρχία Αθήνας – Πειραιά και στις 5 Μαΐου 2004

αποσπάστηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης ως ειδικός συνεργάτης του υπουργού. Επίσης

στις 5/1/2006 αλλάζει οργανικές θέσεις και από την υπερνομαρχία βρίσκεται στο

Γενικό Λογιστήριο, για να ακολουθήσει τρίτη απόφαση (8/2/2006) που τον αποσπά

στο γραφείο του γενικού γραμματέα Ανάπτυξης.

Παραλλήλως, ο κ. Μπαγιώκος διορίζεται και στο Διοικητικό Συμβούλιο των

Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) ως εκπρόσωπος του Δημοσίου, ενώ συμμετέχει και σε

διάφορες επιτροπές του υπουργείου (όπως την επιτροπή για την «πρόσβαση των

φοιτητών στο Ίντερνετ», τον «περιορισμό της αέργου ισχύος που καταναλώνεται

από τα κλιματιστικά» ή την «εξεύρεση χώρου για τη μετεγκατάσταση των δεξαμενών

πετρελαίου από το Πέραμα»).

Επισημαίνεται ότι και οι δύο παράγοντες, αν και όποτε ολοκληρωθεί η

σταδιοδρομία τους στα υπουργικά γραφεία, θα πρέπει να παρουσιαστούν στο Γενικό

Λογιστήριο, όπου και η νέα οργανική θέση τους, αν και είναι αμφίβολη η

χρησιμότητα ενός μεταλλειολόγου, όπως ο κ. Μπαγιώκος, στη συγκεκριμένη δημόσια

υπηρεσία.

Η… πρόοδος των δύο συνεργατών του κ. Σιούφα σχολιάζεται εντόνως στους

διαδρόμους της Ρηγίλλης, καθώς από κομματικά στελέχη γίνεται λόγος για «ηθικό

ζήτημα» που αγγίζει τον υπουργό Ανάπτυξης. Κυβερνητικά στελέχη, πάντως,

σχολιάζοντας τις «χρυσές» μετατάξεις στο γραφείο του υπουργού Ανάπτυξης,

οχυρώθηκαν πίσω από την πάγια κυβερνητική θέση ότι… «αυτά συνέβαιναν και επί ΠΑΣΟΚ»!