Αναζήτηση
Η έξαρση της βίας στον ελληνικό αθλητισμό δεν είναι φρέσκο φρούτο και,
συνεπώς, τα τελευταία κρούσματα που παρατηρήθηκαν ακόμα και σε… φιλικούς
αγώνες δεν μας ξενίζουν.
Άλλωστε, εξ αιτίας κάποιων ανεγκέφαλων, Άρης – ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός –
Ολυμπιακός δεν πρέπει να παίζουν ποτέ σε φιλικούς ρυθμούς.
Εδώ όμως είχαμε το φαινόμενο να γίνει σύρραξη ακόμα και σε παιχνίδι
πρωταθλήματος χάντμπολ (Βριλήσσια – ΑΕΚ), δηλαδή σε ένα άθλημα όπου παλαιότερα
θα ήταν αδιανόητο να μπει στη λίστα των επικίνδυνων.
Οι φίλοι των «ευγενών» σπορ είχαν σαφώς άλλη κουλτούρα, αν και όπως δείχνει η
εμπειρία, όπου ανακατεύονται οι γνωστοί πυρήνες οπαδών που ακολουθούν τις
ομάδες τους (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρης) φέρνουν την
καταστροφή.
Πριν από λίγα χρόνια σημειώθηκαν μεγάλης έκτασης επεισόδια σε αγώνα πόλο
Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού, όπου η διαφορά των δύο ομάδων ήταν χαώδης και το
γνώριζαν όσοι παρακολουθούσαν το άθλημα.
Αυτό δεν ενδιέφερε όμως καθόλου τους χούλιγκαν των «αιωνίων», που αφορμή
ψάχνουν για να εκδηλώσουν με αυτό τον τρόπο (ξύλο και καταστροφή) την
ανωτερότητά τους.
Ευτυχώς, στα ατομικά αθλήματα (στίβος, κολύμπι κ.λπ.) δεν έχουν παρεισφρήσει
ακόμα, αλλά δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός.
Η βία είναι τυφλή και αποτελεί το «άλλοθι» αυτών που δεν μπορούν και δεν
θέλουν να χαρούν τον αθλητισμό. Δυστυχώς, οι λίγοι έχουν διώξει τις
οικογένειες και τους φίλους των σπορ από τις κερκίδες. Κι αν είχαμε αρχίσει να
το συνηθίζουμε για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, μας κακοφαίνεται όταν το
φαινόμενο εμφανίζεται σιγά σιγά και σε άλλα σπορ.
