«Ξαναγεννήθηκα όταν αδυνάτισα»

Η κ. Δώρα Συρίγου έφτασε να ζυγίζει περισσότερα από 250 κιλά. Μαθήτρια της ΣΤ’

Δημοτικού ζύγιζε ήδη 95 κιλά. Όπως η ίδια λέει, ένιωθε και ήταν διαφορετική

από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας της. Δεν μπορούσε να τα ακολουθήσει στις

δραστηριότητές τους: όταν έτρεχε, «φούσκωνε». Ποτέ δεν επισκέφθηκε παιδικό

κατάστημα για ρούχα: δεν έβρισκε νούμερα. Το τζιν παντελόνι ήταν για εκείνη…

όνειρο. «Όταν αργότερα κατάφερα να χωρέσω, μου το έβγαλαν με «νυστέρι»» λέει

γελώντας.

Πάσχιζε καθημερινά να μη μείνει στο περιθώριο: «Ήμουν πάντα χαμογελαστή, έκανα

συνεχώς πλάκες και γι’ αυτό τραβούσα τον κόσμο γύρω μου. Όσο ήμουν μαθήτρια,

αλλά και αργότερα, δεν έπαψα να έχω φίλους. Ο αυτοσαρκασμός ήταν το όπλο μου,

για να μην αισθάνομαι άσχημα» λέει. Προτιμούσε όμως να κάθεται σπίτι ή να

κάνει επισκέψεις. «Δεν άντεχα τα σχόλια, γι’ αυτό και απέφευγα να βγαίνω έξω.

Δεν με ένοιαζε τόσο για εμένα όσο για την οικογένειά μου και τους φίλους μου,

οι οποίοι έρχονταν σε άσχημη θέση εξαιτίας της εμφάνισής μου».

«Σφήνωσα στην καρέκλα»

Στην ερώτηση «πόσο μπορεί να περιορίσει το πάχος τη ζωή ενός ανθρώπου», οι

απαντήσεις πέφτουν βροχή. Το συμπέρασμα είναι πως ο κόσμος είναι… ιδανικά

πλασμένος για αδύνατους: για παράδειγμα οι διαστάσεις των καθισμάτων σε

καφετέριες, εστιατόρια, σινεμά και θέατρα είναι περίπου 50 με 55 εκατοστά –

στην καλύτερη περίπτωση φτάνουν τα 58 εκατοστά. «Όταν όμως κάποιος ζυγίζει 200

κιλά, καταλαμβάνει σχεδόν έναν διθέσιο καναπέ. Θυμάμαι, είχα πάει για καφέ με

τους φίλους μου και σφήνωσα στην καρέκλα, με αποτέλεσμα να σηκωθώ και αυτή να

είναι ακόμη κολλημένη επάνω μου. Για να προλάβω τα σχόλια και τα κρυφά

γελάκια, αυτοσαρκάστηκα».

Στη μακρά λίστα των… απαγορευμένων δραστηριοτήτων για τις υπέρβαρες γυναίκες

προστίθεται και η εγκυμοσύνη: «Όταν έμεινα έγκυος ήμουν 217 κιλά. Οι γιατροί,

ο ένας μετά τον άλλο, μού δήλωναν πως υπογράφω τη θανατική καταδίκη μου. Όταν

μου έσπασαν τα νερά, είχα φτάσει 243 κιλά, γεγονός που μου έδωσε μια θέση στο

βιβλίο Γκίνες. Θυμάμαι, ο διευθυντής του νοσοκομείου ήθελε να με διώξει, γιατί

πίστευε πως θα πεθάνω στα χέρια των γιατρών».

Οι δυσκολίες της καθημερινότητας για τους παχύσαρκους

1. Προβλήματα στη σεξουαλική ζωή.

2. Δυσκολεύονται να κάνουν μπάνιο. Το ζεστό νερό ενοχλεί το ήδη

επιβαρημένο αναπνευστικό τους.

3. Ακόμη κι αν το αυτοκίνητο είναι ευρύχωρο, είναι επικίνδυνο να

οδηγούν καθώς υποφέρουν από άπνοια.

4. Αποφεύγουν να βγουν έξω καθώς δεν χωράνε στα καθίσματα εστιατορίων,

καφετεριών, ενώ ακόμη πιο δύσκολη είναι η κατάσταση στο σινεμά και το θέατρο.

5. Ορισμένες ιατρικές εξετάσεις είναι σχεδόν απαγορευτικές. Για

παράδειγμα ο μαγνητικός τομογράφος είναι ιδιαίτερα στενός.

6. Αντιμετωπίζουν πρόβλημα στον ύπνο, εξαιτίας της άπνοιας.

7. Για να ταξιδέψουν με λεωφορείο πρέπει να πληρώσουν δύο θέσεις

8. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που ταξιδέψουν με αεροπλάνο. Οι

τουαλέτες όμως είναι στενές, γι’ αυτό και δεν μπορούν να κάνουν υπερατλαντικά

ταξίδια.

ΙΔΡΥΣΕ ΣΥΛΛΟΓΟ

«Οι υπέρβαροι έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους»

ΤΟ 1996 η κ. Δώρα Συρίγου οδηγήθηκε στο χειρουργείο ­ είχε προσπαθήσει

και άλλες δύο φορές, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ήταν αποφασισμένη να χάσει τα

περιττά κιλά της. Όπως η ίδια λέει, δεν της έλειψε η αγάπη: η κόρη της, ο

σύζυγός της, οι γονείς της και η αδελφή της δεν την έκριναν ποτέ. Το κίνητρο

για να φτάσει στα… 74 κιλά (!), ήταν ότι ήθελε να συμμετέχει στη ζωή της

κόρη της. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν ξέχασε τη «παλιά» Δώρα. Αυτός είναι

και ο λόγος που ίδρυσε τον Πανελλήνιο και Ομογενειακό Σύλλογο Νοσογόνου

Παχυσαρκίας (τηλ. 210-5145.111), ο οποίος αριθμεί περισσότερα από 1.300 μέλη.

Παράλληλα, έχουν συμβουλευθεί τον Σύλλογο περισσότεροι από 5.000 Έλληνες που

αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα βάρους. «Σκοπός μας είναι η σωστή ενημέρωση σε

περίπτωση που θέλουν να αδυνατίσουν, αλλά και η ψυχολογική τόνωση. Πρέπει όλοι

να καταλάβουν πως και οι υπέρβαροι έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους τους άλλους».