«Οι πόλεις πρέπει να είναι βιώσιμες. Δεν πρέπει να προκαλούν τη φυγή των

πλουσίων και να μετατρέπονται σε γκέτο για τους φτωχούς», λέει ο αρχιτέκτονας,

λόρδος Ρίτσαρντ Ρότζερς

«Πρέπει να φτιάξουμε αληθινές πόλεις. Και το αληθινό πρότυπο πόλης είναι το

αρχαίο ελληνικό, η πόλη της Αναγέννησης, εκείνη όπου οι άνθρωποι γνωρίζονται

μεταξύ τους. Είναι απαραίτητο, διότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο κρίσης. Στην

Ευρώπη το 80% των κατοίκων ζουν στην πόλη, στη Βρετανία το 90% μένει στο

κέντρο. Πρέπει, λοιπόν, να φτιάχνουμε πόλεις κατοικήσιμες, όπου οι άνθρωποι να

μπορούν να εργάζονται, να συναντιούνται. Δεν πρέπει να είναι ένας τόπος από

τον οποίο θες να δραπετεύσεις στην εξοχή», λέει ο διάσημος αρχιτέκτονας

Ρίτσαρντ Ρότζερς, που πριν από λίγες ημέρες τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα στη

10η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας για το σύνολο της προσφοράς του.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πόλεις ανά τον

κόσμο, σύμφωνα με τον 73χρονο αρχιτέκτονα, που υπογράφει τα σχέδια (μαζί με

τον Ρένζο Πιάνο) του Κέντρου Πομπιντού στο Παρίσι και το οποίο έχουν

επισκεφθεί περισσότεροι από 100.000.000 άνθρωποι στα 30 χρόνια λειτουργίας

του; «Είναι η επιθυμία των κατοίκων για επιβίωση. Δεν είναι απλό το θέμα. Μια

βιομηχανική πόλη, για παράδειγμα, είναι πολύ σκληρή. Πριν από ενάμιση αιώνα ο

μέσος όρος ζωής των εργατών στο Λονδίνο και το Μάντσεστερ ήταν τα 17 χρόνια.

Όλοι ήθελαν να ξεφύγουν. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν υπάρχουν τα

ίδια κοινωνικά προβλήματα, οι ασθένειες. Οι σύγχρονες πόλεις – και ειδικά της

Δύσης – είναι πόλεις στις οποίες μπορεί ο άνθρωπος να επιβιώσει. Αν στο μέλλον

δουλέψουμε μάλιστα πάνω σε κοινωνιολογική βάση, τότε πολλά θα αλλάξουν»,

υποστηρίζει. Και συνεχίζει: «Ο αρχιτέκτονας δεν μπορεί να δουλέψει μόνος του.

Πρέπει να ακούει και τη φωνή του κόσμου που ζει στην κάθε πόλη. Αν κάποιος ζει

σε μια άσχημη πόλη, δεν απολαμβάνει τη ζωή. Και όταν μιλάω για ομορφιά δεν

αναφέρομαι μόνο στα κτίρια, αλλά και στους δημόσιους χώρους».

Πώς βλέπει τους ουρανοξύστες ένας αρχιτέκτονας του επιπέδου του Ρίτσαρντ

Ρότζερς, που έχει προτείνει έναν λεπτό ουρανοξύστη 71 ορόφων, ύψους 352

μέτρων, ο οποίος μαζί με δύο ακόμη (άλλων αρχιτεκτόνων) θα ανεγερθούν σε

σπειροειδή διάταξη δίπλα στον Πύργο της Ελευθερίας και το μνημείο των θυμάτων

από την επίθεση στο Κέντρο Παγκόσμιου Εμπορίου της Νέας Υόρκης; «Πάντα υπάρχει

η τάση να φτιάξεις ένα κτίριο πιο ψηλό, πιο μεγάλο, που να φτάνει στον ουρανό.

Στην Ευρώπη πιστεύω γενικά πως δεν υπάρχει ανάγκη για ουρανοξύστες. Ακόμη και

η Βαρκελώνη, η οποία είναι η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη, δεν έχει κτίρια – με

κάνα δυο εξαιρέσεις – που να ξεπερνούν τους οκτώ ορόφους».