«Ονειρευόμουν ότι του κόβω το κεφάλι»

Μία εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτήν που είχαν σχηματίσει προηγούμενες

αποσπασματικές δηλώσεις της, την εικόνα ενός νέου ανθρώπου με τραυματικό

παρελθόν και πολλά όνειρα για το μέλλον, έδωσε με τις τρεις συνεντεύξεις που

παραχώρησε η Νατάσα Κάμπους, η 18χρονη Αυστριακή που πέρασε οκτώ χρόνια

κλεισμένη στο υπόγειο του απαγωγέα της.

Το μόνο που σκεπτόταν όλο αυτό το διάστημα, δήλωσε η Νατάσα στις συνεντεύξεις

που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο ORF, στο περιοδικό «News» και στην

εφημερίδα «Kronen-Zeitung» δύο εβδομάδες μετά την απόδρασή της και την

επακόλουθη αυτοκτονία του απαγωγέα της Βόλφγκανγκ Πρίκλοπιλ, ήταν πώς θα

ξεφύγει από αυτό το «κοτέτσι» στο οποίο ήταν κλεισμένη. «Ξανά και ξανά

αναρωτιόμουν: γιατί από τα εκατομμύρια των ανθρώπων συνέβη αυτό σε μένα;..».

Την απειλούσε

«Εγκληματίας». Μόνο με αυτόν τον τρόπο αναφέρθηκε η Νατάσα στον απαγωγέα της,

τον ίδιο που δήλωσε εντούτοις ότι θρήνησε. Στην ίδια, ανακοίνωσή της, λίγο

αφότου είχε διαφύγει, η 18χρονη Αυστριακή είχε αιφνιδιάσει λέγοντας ότι δεν

νιώθει πως έχασε και πολλά εξαιτίας του οκταετούς εγκλεισμού της.

Στις συνεντεύξεις της, ωστόσο, είπε άλλα. Πως η αδικία της οποίας έπεσε θύμα

τη γέμιζε απελπισία, πως είχε φτάσει σε απόγνωση όταν άκουσε ότι οι αρχές

αναζητούσαν το πτώμα της, πως ορισμένες φορές ονειρευόταν ότι αποκεφαλίζει τον

απαγωγέα της μ’ ένα τσεκούρι, πως είχε επιχειρήσει να το σκάσει μια φορά

πηδώντας έξω από το αυτοκίνητό του αλλά εκείνος κατάφερε να τη συγκρατήσει και

πως το μόνο που την έκανε και δεν το επιχειρούσε ξανά τόσα χρόνια μέχρι την

«εντελώς αυθόρμητη» απόδραση της 23ης Αυγούστου ήταν πως ο «εγκληματίας» την

είχε απειλήσει επανειλημμένως: «Θα σκότωνε πρώτα τους γείτονες αν τους ζητούσα

βοήθεια, μετά εμένα, και τέλος τον εαυτό του».

Θέλει να πάει σχολείο

Σε ό,τι αφορά την αυτοκτονία του Πρίκλοπιλ, το μόνο που σχολίασε η Νατάσα (που

ανοιγόκλεινε συνεχώς τα μάτια μπροστά στον τηλεοπτικό φακό, προφανώς από

ευαισθησία στο φως λόγω του πολύχρονου εγκλεισμού της) ήταν πως είναι κρίμα –

«θα μπορούσε να είχε δώσει τόσες πολλές πληροφορίες». Όσο για το μέλλον, η

όμορφη νεαρή δήλωσε πως πρώτα θέλει να τελειώσει το σχολείο και έπειτα

σκέπτεται διάφορα επαγγέλματα: δημοσιογραφία, ψυχολογία, ηθοποιία,

καλλιτεχνία… Έχει όμως και δύο σχέδια: «Το πρώτο είναι για τις γυναίκες στο

Μεξικό που έχουν απαχθεί από τις εργασίες τους, έχουν βασανιστεί φριχτά και

βιαστεί. Και δεύτερο, θέλω να βοηθήσω τους πεινασμένους στην Αφρική».