Να που ο Χορός στο αρχαίο ελληνικό δράμα μποροί να κινηθεί χαριτωμένα. Σαν

καλοκουρδισμένη ορχήστρα. Με κέφι, με μπρίο, με μουσική «συνείδηση».

Υπηρετώντας και τον λόγο (στη συγκεκριμένη περίπτωση του Αριστοφάνη, σε

θαυμάσια -σημερινή- απόδοση Κ.Χ. Μύρη) και το μέλος (του Σταμάτη Κραουνάκη)

και τη σκηνοθεσία (του Σωτήρη Χατζάκη) και την χορογραφία (Φρόσω Κορρού). Για

τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Εθνικού ο λόγος. Που, όπως και πέρυσι ο χορός στους

«Αχαρνείς», κέρδισε στα σημεία και την Επίδαυρο και το Ηρώδειο και πολλές

άλλες «πιάτσες». Δεν είναι κρίμα αυτή η παράσταση, που «έσκισε» παντού και

εισπρακτικά και σε χειροκρότημα και σε αποδοχή κοινού, να σταματήσει (μετά και

τη Θεσσαλονίκη, σε λίγες ημέρες); Γιατί θα μπορούσε ανέτως να σταθεί σε

κλειστή σκηνή -στο Ρεξ, ας πούμε- για ένα δεκαήμερο ή και μήνα ή και παραπάνω

και στην χειμερινή σεζόν (με επίγνωση ότι οι ηθοποιοί μπορεί να έχουν κλείσει

αλλού και πως θα είναι δύσκολο οικονομικά για το Εθνικό να κάνει νέα συμβόλαια

ορισμένου χρόνου). Δεν έχουμε δει και πολλές τέτοιες αριστοφανικές αναγνώσεις.

Και με απήχηση. Το Εθνικό έχει λοιπόν και το καρπούζι και το μαχαίρι…

Τελευταία Νέα