διακοπές Κομψή αναγέννηση

Εξόριστη στην άκρη του Αιγαίου αλλά πολύ κοντά στην κοσμική Ρόδο, η Σύμη

ξαναζεί τη δεύτερη νεότητά της. Ο θαυμαστός οικισμός που εκπλήσσει με την

αρχιτεκτονική, το χρώμα και το μέγεθός του, αναστηλώνεται, ξανανιώνει και

εποικίζεται από Έλληνες και ξένους που ήδη εγκαταστάθηκαν εδώ μόνιμα.

Αποφεύγοντας την τουριστική περίοδο – όταν γεμίζει τουρίστες από

κρουαζιερόπλοια και ημερόπλοια – απολαμβάνεις την ατμόσφαιρα της κομψής

πολιτείας που χρόνια τώρα ξέρει να γοητεύει.

Απογείωση από το «Ελ. Βενιζέλος», προσγείωση στη Ρόδο, ταξί, δελφίνι,

απόπλους, θαλασσινό ταξίδι, δέσιμο: Έχω πληρώσει ακριβά σε χρόνο και χρήμα για

να βρεθώ εδώ και περιμένω το…αντάλλαγμα. Είναι εκεί μπροστά μου.

Μετεωρίζεται στον ακίνητο καλοκαιρινό αέρα ανάμεσα σε χρόνο παρελθόντα και

έναν μέλλοντα με ερωτηματικά που μένει να απαντηθούν. Η αλλοτινή πολύβουη

πολιτεία του 19ου αιώνα με τους 25.000 κατοίκους, απολαμβάνει το lifting της

τελευταίας δεκαπενταετίας. Συμμετρικά τοποθετημένα τα «πρόσωπα» των αρχοντικών

που παρατάσσονται στον Γιαλό αντιγυρίζουν το βλέμμα – ένας διατηρητέος

οικισμός μοναδικός σε μέγεθος και κομψότητα. Πόρτες-στόματα, παράθυρα-μάτια

βρίσκονται όλα στραμμένα προς τη θάλασσα με τολμηρούς συνδυασμούς χρωμάτων και

περιγράμματα που τονίζουν την ευγενική καταγωγή. Ο χρόνος είναι πια με το

μέρος τους και οι αλλοδαποί – Ιταλοί, Γερμανοί, Δανοί, Άγγλοι – που τα

αγοράζουν και τα αναστηλώνουν, φροντίζουν για… τη σωτηρία της ψυχής τους. Η

κοινότητα που έχουν φτιάξει αριθμεί ήδη περισσότερους από 200 μόνιμους

κατοίκους, κάποιοι από τους οποίους «ενσωματώνονται» στην τοπική κοινωνία και

άλλοι, κυρίως οι Άγγλοι, μένουν πιστοί στην αποικιοκρατική νοοτροπία τους.

God Save Symi – γιατί οι ντόπιοι καλά δεν της φέρονται, αν κρίνεις από τα 900

(!) αυτοκίνητα και τα μηχανάκια που ενοχλούν το νησάκι όπου ο μακρύτερος

ασφαλτόδρομος μετράει μόλις 22 χιλιόμετρα…

Αντιστέκεσαι στην υγρή ζέστη που σε κορτάρει, ανεβαίνεις τα 500 σκαλοπάτια της

Καλής Στράτας που ενώνει τον Γιαλό με το Χωριό (Άνω Σύμη)

ζηλεύοντας τους τυχερούς που διαβάζουν και χαζεύουν τη θέα στα ξύλινα

μπαλκόνια των αναστηλωμένων αρχοντικών, περιμένεις τον ήλιο να πέσει

καθισμένος στο σκιερό καφενείο του Λευτέρη, ψάχνεις τον δρόμο σου στις

συνοικίες – τον Σύλλογο, το Βιγλί, τον Καταρράκτη, το Λιενί –

συνειδητοποιώντας από την πρώτη μέρα ότι τα … φαινόμενα απατούν: Ο οικισμός,

εκτός από πανέμορφος, είναι και πολύ μεγάλος. Το επιβεβαιώνεις ανεβαίνοντας

ψηλότερα, στην Παναγία του Κάστρου, για να τον χαρτογραφήσεις νοερά και

να ακούσεις τον παπα-Στεφανή να σου διηγείται πώς σώθηκαν οι εικόνες του

τέμπλου πριν από την ανατίναξη της παλιάς εκκλησίας. Στο σούρουπο θα

περπατήσεις στην άλλη πλευρά, όπου υψώνεται το δημοτικό ρολόι του 1881

και «το Μιχαλάκι», το άγαλμα του Συμιακού γλύπτη Κ. Βαλσάμη, για να

δεις τον ήλιο να φωτίζει τα χρωματιστά σπίτια απέναντι, θα περπατήσεις στο

Χαράνι με τον παλιό ταρσανά και θα κάνεις βόλτα μέχρι τον Εμπορειό

(Νημποριό). Όταν τα θαυμαστικά μέσα σου μετατραπούν σε ερωτηματικά, θα

αφήσεις για λίγο την κομψή πολιτεία: θα οδηγήσεις προς το μικρό λιμανάκι

Πέδι και μετά θα πάρεις τον δρόμο για τον Πανορμίτη όπου θα

κάνεις, μαζί με τους τουρίστες που φέρνουν τα ημερόπλοια, το προσκύνημά σου

στον Αρχάγγελο. Στη διαδρομή το νησί θα σε εκπλήξει με ένα σπάνιο δάσος από

πεύκα και κυπαρίσσια που φυτρώνουν στα βράχια και τα δεκάδες μοναστηράκια και

εκκλησίες, τάματα των ναυτικών και των σφουγγαράδων.

Ένα από τα επόμενα πρωινά θα πάρεις το ιπτάμενο δελφίνι, λίγο σκεπτικός: τι

προτιμάς, τη Σύμη της δεκαετίας του ’80 (εκεί έχουν μείνει οι τουριστικές

υποδομές της) ή εκείνη του 2006 – μια πολυεθνική κοινότητα που σε λίγο καιρό

θα ανήκει κυρίως σε αλλοδαπούς; Ακόμη κι έτσι, θα δυσκολευτείς να γυρίσεις το

κεφάλι προς το πέλαγος. Μέχρι την τελευταία στιγμή οι απίστευτα όμορφες

εικόνες του λιμανιού θα μαγνητίζουν το βλέμμα σαν ντοκιμαντέρ από ένα

εξωραϊσμένο παρελθόν.

ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Στη Σύμη αμμουδιές δεν θα βρείτε, οι παραλίες έχουν βότσαλο σε διάφορες

…διαβαθμίσεις ή μεγάλες πέτρες. Καιρού επιτρέποντος θα χαρείτε υπέροχα

κρυστάλλινα νερά και τα ωραία τοπία που τις περιβάλλουν.

Η παραλία του Γιαλού λέγεται Νος, είναι σε απόσταση ποδιών και μια καλή

λύση αν δεν θέλετε να πάρετε καραβάκι. Έχει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνα.

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ο Εμπορειός (Νημποριό) (3 χλμ.,

είναι και ωραία η διαδρομή που περνάει από τους μικροοικισμούς της Αγίας

Ειρήνης, της Αγίας Άννας, τον Μέσα και τον Έξω Νημποριό). Έχει βότσαλο, στενή

παραλία σε ανοιχτό όρμο και λίγες ομπρέλες-ξαπλώστρες στις προβλήτες μπροστά

από την ταβέρνα. Προσβάσιμη από τον δρόμο είναι η παραλία της

Μαραθούντας, με πέτρες, ωραιότατα νερά, ησυχία και… κατσικάκια. Οι

οικογένειες προτιμούν το Πέδι, κυρίως στο σημείο μπροστά από το Pedi

Beach.

Με τα καραβάκια θα πάτε σε συγκεκριμένες παραλίες της ανατολικής πλευράς (για

τις υπόλοιπες θα πρέπει να κάνετε ειδική συμφωνία με τους βαρκάρηδες). Το

νησάκι της Αγίας Μαρίνας έχει πολύ στενή παραλία και προβλήτες για

βουτιές, ο Άγιος Γεώργιος ο Δησάλωνας με τον κάθετο σαν κομμένο βράχο

του θεωρείται από πολλούς μια από τις καλύτερες του νησιού, όπως και η

Νανού, που έχει χοντρό βότσαλο, αλλά υπέροχα νερά (οι

ομπρέλες-ξαπλώστρες που θα δείτε είναι…χορηγία της μοναδικής ταβέρνας στον

γιαλό). Από τις πιο καλές παραλίες του νησιού είναι ο Άγιος Βασίλειος,

ένας κλειστός κόλπος στα νοτιοδυτικά, που έχει πρόσβαση με βάρκα ή από

μονοπάτι. Καλή ιδέα θα ήταν επίσης να σας πάνε με βάρκα στα νησάκια Σεσκλί

και Νίμος, που έχουν πλαζ, όπως και στον Άγιο Αιμιλιανό

(έχει πρόσβαση και από μονοπάτι, αλλά απαιτεί περπάτημα δυόμισι ωρών) και τη

Γαϊδουρόμαντρα, δίπλα. Απέναντι από τον Άγιο Αιμιλιανό βρίσκεται η

Φωκοσπηλιά. Μέσα στη σπηλιά κρύβεται μια μικρή παραλία με βοτσαλάκι που

χωράει έως και 30 άτομα. Τις φώκιες που ίσως συναντήσετε, καλό είναι να μην

τις ενοχλήσετε αν έχουν μόλις γεννήσει και προστατεύουν τα μωρά τους…

Πολυεθνική κοινότητα

Ο Τζέικομπ και η Τζόσι είναι γύρω στα 30. Εκείνος ασχολείται με το graphic

design, εκείνη φτιάχνει κοσμήματα. Τους… κάνω θέμα γιατί ξεφεύγουν από τον

κανόνα που θέλει ώριμους συνταξιούχους να επιλέγουν την Ελλάδα ως τόπο

μετεγκατάστασης. Ήρθαν στην Ελλάδα από την Αγγλία πριν από 3 χρόνια, έβαλαν

πλώρη για τη Σύμη και έμειναν! «Διάλεξα το νησί όχι μόνο επειδή είναι τόσο

όμορφο, αλλά και γιατί από την πρώτη στιγμή τα πήγαμε καλά με τους ανθρώπους.

Φυσικά δεν είναι εύκολο να κάνεις τη δική μου δουλειά σε ένα μέρος όπου

υπάρχει μόνο dial up σύνδεση! Φαντάσου ότι γρήγορο Ίντερνετ αποκτήσαμε μόλις

πριν από έναν μήνα…», λέει ο Τζέικομπ που έκανε το όνειρο πολλών από εμάς

πραγματικότητα: Ζει στο Χωριό και εξασκεί την τηλε-εργασία με Αγγλία και

Κρήτη. «Παρ’ όλο που είμαι λίγο αποκομμένος από το τι συμβαίνει και λείπουν τα

ερεθίσματα που θα είχα στο Λονδίνο, το μυαλό μου είναι πολύ καθαρότερο και οι

ιδέες έρχονται. Γιατί ζω σε ένα ήσυχο και μικρό μέρος», καταλήγει

χαμογελώντας. Δίπλα τους στο μπαράκι που τους συναντώ είναι καθισμένος ο

Χρήστος Byron – και αυτός μόνιμος κάτοικος Σύμης πλέον. Ασχολείται με τη

στατιστική έρευνα και τα project του τα διεκπεραιώνει ηλεκτρονικά – έχει

μάλιστα φτιάξει και το site www.symigreece.com. «Έχει κάτι

διαφορετικό το νησί που είναι πέρα από την ομορφιά του. Είναι ο κόσμος, η

κοινότητα που υπάρχει εδώ και είναι αρκετά δεμένη. Έχω αποφασίσει να μείνω από

εδώ και πέρα στη Σύμη. Μάλιστα πρόσφατα αγόρασα και σπίτι», λέει. Κάτι ανάλογο

συμβαίνει και στην τοπική εφημερίδα «Symi Visitor» (www.symivisitor.com), όπου η

διευθύντρια και οι συντάκτες είναι Άγγλοι και ο εκδότης Ελληνοαυστραλός.

Μοιράζεται δωρεάν κάθε μήνα, είναι γραμμένη στα αγγλικά και περιέχει ένα

ελληνικό ένθετο με δημοτικά νέα.

info

Η διαδρομή με τα καραβάκια κοστίζει από 7,5 έως 9 ευρώ. Τηλ. 6948313777

Μανώλης Ζερβάκης, 6944801003 Ειρήνη Τσαβαρή, 6945045068 Λούκας Φρατζαδάκης