«Τα πράγματα πάνε καλά» επαναλαμβάνει συχνά – πυκνά ο υπουργός Οικονομίας

κ. Γ. Αλογοσκούφης και οι άνθρωποί του μεταδίδουν, έστω συγκρατημένα,

αισιόδοξα μηνύματα.

«H ανάπτυξη διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τον δυναμισμό της, ο προϋπολογισμός

εκτελείται σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο υπουργός έστειλε τα μηνύματά του προς

όλες τις κατευθύνσεις για τον έλεγχο των δαπανών, η μείωση του ελλείμματος

κάτω του 3% το 2006 είναι ζήτημα κύρους για τον Καραμανλή, η προσπάθεια τόσο

στο σκέλος των εσόδων όσο και σε εκείνο των εξόδων θα είναι εντατική, θα

συνεχισθεί και το 2007», διακηρύσσει σε όλους τους τόνους η πλατεία

Συντάγματος θέλοντας να μεταδώσει σταθερότητα και ισχύ.

Ταυτόχρονα οι άνθρωποι του υπουργού Οικονομίας δικαιολογούνται για τις

υστερήσεις του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, αποδίδουν τις προδιαγραφόμενες

απώλειες δισ. ευρώ από τους κοινοτικούς πόρους στην προηγούμενη κυβέρνηση και

οι ίδιοι εμφανίζονται πως «κάνουν ό,τι μπορούν».

Ξεπερνούν επίσης όσα επικριτικά λέγονται για την υπόθεση της Εμπορικής και τα

νομικά κενά του ενιαίου ταμείου τραπεζοϋπαλλήλων, που μπορεί να τινάξει την

ιδιωτικοποίηση στον αέρα, αποδέχονται ότι το πετρέλαιο θα μείνει ψηλά, αλλά

δηλώνουν πως η παγκόσμια και η ελληνική οικονομία έδειξαν αντοχές στην άνοδο

των διεθνών τιμών του μαύρου χρυσού.

Τέλος, ξορκίζουν τα όποια αρνητικά, αποφεύγουν τις συζητήσεις για την

εισοδηματική ανέχεια τμημάτων του πληθυσμού, γενικώς μοιάζει να αποδιώχνουν

τις κακές σκέψεις, δηλώνουν ευχαριστημένοι για τις δημόσιες επιχειρήσεις,

φιλοτεχνούν, με κάθε ευκαιρία, εικόνα σχετικής προόδου, μεταφέρουν συνολικά

στην κοινωνία αίσθηση χαμηλής, αλλά αδιατάρακτης, όπως νομίζουν, πτήσης.

H «ήπια προσαρμογή». Θα μπορούσε να πει κανείς πως η κυβέρνηση

Καραμανλή νιώθει ικανοποιημένη με την ελάσσονα προσπάθεια που καταβάλλει,

τείνει να θεωρητικοποιήσει τη βραδυπορία της, να της αποδώσει

ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά ορίζονται από την αρχή της «ήπιας

προσαρμογής».

Αργά λοιπόν κινείται η κυβέρνηση, σύμφωνα με το καραμανλικό δόγμα «όσα αντέχει

ο τόπος» θα πορεύεται προσεχώς, με τις λιγότερες δυνατές φθορές και το

ελάχιστο πολιτικό κόστος. Οι μεταρρυθμίσεις θα κηρύσσονται και θα

προπαρασκευάζονται, ώστε να μεταδίδουν πολιτικό στίγμα, αλλά θα μετατίθενται

στο μέλλον, για να σηκωθούν στην προεκλογική περίοδο ως αιχμή και μέγα δίλημμα

της αντιπαράθεσης με την αντιπολίτευση.

Το Ασφαλιστικό. Προσεχώς, ακριβώς εντός του προαναφερθέντος πλαισίου,

θα συγκροτηθεί η επιτροπή διαλόγου για το Ασφαλιστικό υπό τον πρόεδρο της

Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής κ. K. Αναλυτή, με σκοπό να προετοιμάσει

τις αλλαγές της επόμενης τετραετίας.

Μέχρι τότε, μέχρι δηλαδή τις επόμενες εκλογές, η κυβέρνηση θα παίζει

καθυστέρηση, θα φιλοτεχνεί την εικόνα της, θα επαίρεται ότι εξασφάλισε

δημοσιονομική σταθερότητα, θα κουνάει πότε πότε το λάβαρο της μεταρρύθμισης

για να δείχνει πως είναι δύναμη αλλαγής, κατά τον ίδιο τρόπο θα ανασύρει

παλαιές υποθέσεις για να συντηρεί επίσης τον μύθο της ηθικής δύναμης και

βεβαίως θα κρύβει ατέλειες, υστερήσεις και αδυναμίες.

Κατασκευασμένη πρόοδος. Ούτε κουβέντα για την υγεία, για το χάλι των

νοσοκομείων, για τα φακελάκια και την εγκατάλειψη των ασθενών στο έλεος του

Θεού, το παραμικρό για τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων και το αλισβερίσι

με τα φάρμακα, σιωπή για τα μπαξίσια και τα σχεδόν θεσμοποιημένα λαδώματα στις

κρατικές υπηρεσίες. Μισές κουβέντες για τους αγρότες και την αναγέννηση της

υπαίθρου, κάτι λίγα για τους συνταξιούχους και τους ανέργους, δικαιολογίες θα

ψελλίζουν για την ακτοπλοΐα, για τα έργα, για τις δουλειές που χάνονται, για

όλα εκείνα που πληγώνουν τη χώρα και αποδεικνύουν καθημερινά πως η πρόοδος

είναι κατασκευασμένη, εμφανής μόνο στα φτιασιδωμένα νούμερα του κ.

Αλογοσκούφη.

Προσλαμβάνουν… φίλους με 500.000 ευρώ τον χρόνο

Τάκης Αράπογλου

Κάπως έτσι θα πάμε από εδώ και πέρα. Και όσο η αντιπολίτευση θα παρακολουθεί

ανήμπορη, οι κυβερνώντες θα αποθρασύνονται και με τη φόρα που έχουν πάρει θα

κάνουν μπίζνες ανενόχλητοι, θα χτίζουν τις δικές τους ευκαιρίες, χωρίς καμία

συστολή.

Ήδη υπάρχουν παραδείγματα συγκεκριμένα, που δεν αιτιολογούνται λογικώς, δεν

ταιριάζουν στο κράτος, αν τις επιχειρούσαν άλλοι, λίγα χρόνια πριν, θα

αντιμετώπιζαν τη μήνι των σημερινών κυβερνώντων και τον πέλεκυ των

εισαγγελέων. Ο Θόδωρος Καρατζάς δεν θα τολμούσε ούτε να σκεφθεί ανάλογο ντιλ

σαν αυτό του κ. Αράπογλου στην Τουρκία και ο Δημήτρης Παπούλιας δεν θα

μπορούσε να διανοηθεί την εξαγορά του Γερμανού από την CosmOTE. Πολύ

περισσότερο δεν θα πέρναγε καν από το μυαλό των στελεχών της παλαιάς Εθνικής η

ιδέα να αγοράσουν τη χρηματιστηριακή εταιρεία δύο φίλων του Πρωθυπουργού, να

τη χρυσοπληρώσουν και να προσλάβουν ως μεγαλοστελέχη τους ιδιοκτήτες της με

ετήσιες απολαβές 500.000 ευρώ.

Σήμερα όλα αυτά αποφασίζονται στο φτερό, χωρίς συστολή και μέτρο, ωσάν να

πρόκειται για απλές, καθημερινές, εμπορικές πράξεις.

Ουδείς αντιδρά, κανείς δεν νιώθει την ανάγκη να αιτιολογήσει τέτοιες πράξεις,

τόσο αμφιλεγόμενες και εν πολλοίς αμφισβητούμενες.

Τον τελευταίο καιρό έχουν συμφωνηθεί και προχωρήσει εξαγορές ύψους 6,5 δισ.

ευρώ από κρατικού ενδιαφέροντος επιχειρήσεις χωρίς να ανοίξει μύτη. Και αυτό

με αποφάσεις διορισμένων από την κυβέρνηση στελεχών, με ελάχιστη νομιμοποίηση,

χωρίς κοινοβουλευτικό έλεγχο.

Πιθανότατα προπαρασκευάζονται και άλλες τέτοιες συμφωνίες, οι οποίες θα

προχωρήσουν με την ίδια άνεση, χωρίς έλεγχο και βεβαίως χωρίς διαφάνεια, στο

όνομα της οποίας έδιναν όρκους τιμής οι άλλοτε διεκδικητές και τώρα

διαχειριστές της εξουσίας. Αλαζόνες όπως όλοι οι εξουσιαστές, τώρα δεν δίνουν

έναν παρά για τη διαφάνεια. Μπορεί όντως να μη νοιάζονται, όμως οφείλουν να

γνωρίζουν πως προκαλούν και ερεθίζουν τους καχύποπτους που πίσω απ’ όλα αυτά

οσμίζονται και πολιτικό χρήμα.

Πρώτοι στη «βρύση» του Πολιτισμού οι γαλάζιοι δήμαρχοι

Με προίκα από το υπουργείο Πολιτισμού ενίσχυσε η κυβέρνηση τους γαλάζιους

δήμους εν όψει των επερχόμενων εκλογών του Οκτωβρίου. Χαρακτηριστικό είναι πως

τη διετία 2004 – 2006 το 69% των επιχορηγήσεων του υπουργείου Πολιτισμού προς

Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού και τα νομικά τους πρόσωπα

πέρασε στα χέρια δήμων με γαλάζια διοίκηση και μόλις το υπόλοιπο 31%

μοιράστηκαν οι δήμοι των οποίων οι τοπικοί άρχοντες πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ ή

τον Συνασπισμό. Γεγονός που έρχεται να επιβεβαιώσει την προνομιακή μεταχείριση

των γαλάζιων δήμων από την κυβέρνηση, ως συνέχεια των προσλήψεων – μπόνους εν

όψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών του Οκτωβρίου, οι οποίες εγκρίθηκαν

προ ημερών από τα υπουργεία Εσωτερικών, Απασχόλησης και Οικονομικών.

Αναλυτικότερα – σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του υπουργείου Πολιτισμού –

το 2004 οι επιχορηγήσεις του τακτικού προϋπολογισμού του ΥΠΠΟ κατανεμήθηκαν

κατά 99% σε δήμους που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία και το 1% (!) σε δήμους

που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ. Το 2005 η αναλογία κινήθηκε αντίστοιχα με 67% για

τους γαλάζιους δήμους, 32% για τους πράσινους και 1% για εκείνους που

πρόσκεινται στον Συνασπισμό, ενώ το 2006 η αναλογία ήταν 81% και 19%

αντίστοιχα. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις δήμων με δημάρχους που

προέρχονται ή στηρίχθηκαν από τη Νέα Δημοκρατία, όπως του Βόλου (220.000

ευρώ), της Τρίπολης (200.000 ευρώ), της Λαμίας (176.082 ευρώ) και της Βέροιας

(104.500 ευρώ), η χρηματοδότηση των οποίων αφορά μόνο αποφάσεις του 2005.

«H Νέα Δημοκρατία παίζει με τα χρήματα του ελληνικού λαού κάνοντας παρεμβάσεις

προεκλογικού χαρακτήρα υπέρ των ημετέρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το ΠΑΣΟΚ

θα αναδείξει συνολικά αυτή την πρακτική της κυβέρνησης», επισημαίνει ο

βουλευτής Καρδίτσας Κωνσταντίνος Ρόβλιας, ο οποίος και έφερε το θέμα στη

δημοσιότητα ζητώντας τα σχετικά στοιχεία από το αρμόδιο τμήμα του ΥΠΠΟ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει ότι αναλυτικά δόθηκαν στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ

μόνο τα στοιχεία που αφορούν τον τακτικό προϋπολογισμό του ΥΠΠΟ και όχι εκείνα

που αφορούν το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων και του ειδικού λογαριασμού,

τα οποία παραχωρήθηκαν συγκεντρωτικά.