H υπόθεση της δολοφονίας των δύο παιδιών στο Βέλγιο κάνει τη Βρετανία να

εξετάσει το ενδεχόμενο της προσαρμογής και εφαρμογής ενός αμερικανικού νόμου –

του αποκαλούμενου Νόμου Μέγκαν – βάσει του οποίου δημοσιοποιούνται βασικά

στοιχεία καταδικασθέντων παιδεραστών. Οι αντιδράσεις όμως είναι πολλές.

Στο Μέιν των Ηνωμένων Πολιτειών ο Στίβεν Μάρσαλ δεν γνώριζε τον Γουίλιαμ

Έλιοτ, όταν είδε τη φωτογραφία του στο Ίντερνετ, στη διεύθυνση όπου

δημοσιοποιούνται τα στοιχεία των παιδεραστών. H Σίρλεϊ Τέρνερ τον γνώριζε

καλά. Ήταν ο μοναχογιός της, το παιδί που είχε αποκτήσει από τον πατριό της, ο

οποίος τη βίασε όταν ήταν ακόμη 5 χρόνων και στην εφηβεία της την εξανάγκασε

να παντρευτεί.

Ο Γουίλιαμ δεν είχε υποπέσει σε κάποιο αδίκημα ή έγκλημα για τη μητέρα του.

Ήταν 19 χρόνων και απλώς ερωτεύθηκε μια 16χρονη. Ο πατέρας της όμως είχε άλλη

γνώμη: όταν ανακάλυψε πως η κόρη του είχε κοιμηθεί με το αγόρι της, πριν

συμπληρώσει τα 16 – δηλαδή πριν ενηλικιωθεί – τον κατήγγειλε για βιασμό

ανηλίκου και ο Γουίλιαμ καταδικάστηκε. Οι λεπτομέρειες αυτές όμως δεν γίνονταν

γνωστές στη διεύθυνση του Διαδικτύου, όπου ο 19χρονος καταχωρήθηκε ως βιαστής.

Ωστόσο υπήρχαν άλλες, για παράδειγμα η ακριβής διεύθυνση του αγοριού.

Ο Μάρσαλ δεν δυσκολεύτηκε να τον βρει. Οπλισμένος με ένα Μάγκνουμ, μια νύχτα

του Απριλίου, χτύπησε το κουδούνι του Γουίλιαμ Έλιοτ και την ώρα που ο νεαρός

προσέγγισε την είσοδο, τον πυροβόλησε. Ο Έλιοτ έπεσε νεκρός. Μια ώρα νωρίτερα,

στην ίδια περιοχή, ο Μάρσαλ είχε σκοτώσει ακόμη έναν άνθρωπο, τον Τζόσεφ

Γκρέι, 57 ετών, πρώην βετεράνο του Βιετνάμ, το όνομα του οποίου είχε επίσης

καταχωρηθεί στον κατάλογο των παιδεραστών. Όταν η αστυνομία έφθασε τον Μάρσαλ

σε απόσταση αναπνοής, εκείνος έστρεψε το όπλο στον εαυτό του.

H οργή της μητέρας

H νομοθεσία, βάσει της οποίας εφαρμόστηκε η δημοσιοποίηση των ονομάτων και των

στοιχείων των καταδικασθέντων για παιδεραστία, στις ΗΠΑ είναι γνωστή ως ο

Νόμος της Μέγκαν. Αιτία για τη θέσπισή του, το 1996, ήταν ο αποτρόπαιος

βιασμός και η δολοφονία της 7χρονης Μέγκαν Κάνκα δύο χρόνια νωρίτερα, από

κάποιον ο οποίος έμενε στον ίδιο δρόμο με το παιδί. H πληροφορία αυτή είχε

συγκλονίσει τη μητέρα της: «Κανείς γονιός δεν θα πρέπει να χάσει το παιδί του

από παιδεραστή που ζει κοντά στο σπίτι της οικογένειας, όταν το κράτος έχει τη

δυνατότητα να τον ενημερώσει, αλλά επιλέγει να μην το κάνει». H Αμερική

συμφώνησε μαζί της και η οργή μεταφράστηκε σε νόμο.

Ο 57χρονος Τζόζεφ Γκρέι δεν είχε καταδικαστεί για «βιασμό» της φίλης του, όπως

ο 19χρονος Γουίλιαμ, αλλά για τον βιασμό ενός δεκάχρονου παιδιού. H απόσταση

ανάμεσα στα δύο εγκλήματα είναι προφανής. Για τον Νόμο Μέγκαν όμως οι

παιδεραστές δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους. Άλλωστε και ο Γκρέι είχε

εκτίσει την πενταετή ποινή του και είχε υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία. Όσον αφορά

τον Μάρσαλ, η έρευνα δεν στάθηκε ικανή να εξηγήσει τα κίνητρά του. Κάποιοι

είπαν ότι μπορεί να ήθελε να γίνει ήρωας… Αυτό που σίγουρα κατάφερε πάντως

ήταν να εκθέσει τις αδυναμίες του Νόμου Μέγκαν. Οι επικριτές του επισημαίνουν

ότι μάλλον οδηγεί σε πράξεις αντεκδίκησης παρά προστατεύει τα παιδιά.

BAPY ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ

Τη βίασαν και μετά τις στραγγάλισαν

TO ΠΕΝΘΟΣ στο Βέλγιο είναι βαρύ. Τα δύο μικρά κορίτσια που είχαν

απαχθεί στις 9 Ιουνίου, η 7χρονη Στέισι και η ετεροθαλής 10χρονη αδελφή της

Ναταλί, είχαν στραγγαλιστεί ανακοίνωσε χθες η εισαγγελέας της Λιέγης Αν

Μπουργκινιόν, ύστερα από τη διενέργεια της νεκροψίας στα πτώματα των δύο

παιδιών που βρέθηκαν προχθές σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο. Μάλιστα η

τύχη της Ναταλί ήταν ακόμη πιο σκληρή. «H Στέισι έχει στον λαιμό της ίχνη που

δείχνουν ότι είχε στραγγαλιστεί. H Ναταλί επίσης φέρει σημάδια στραγγαλισμού

αλλά και βιασμού…», δήλωσε η εισαγγελέας. Τα πτώματά τους είχαν βρεθεί κοντά

στη σιδηροδρομική γραμμή στην εργατική συνοικία Σεν Λεονάρ της Λιέγης – την

περιοχή δηλαδή όπου είχαν εξαφανιστεί. Στο ίδιο σημείο χθες, δεκάδες κάτοικοι

περνούσαν σιωπηλοί και άφηναν λουλούδια, κούκλες, κεριά… Το ένα παιδάκι θα

κηδευτεί αύριο και το άλλο τη Δευτέρα. Όπως έγινε γνωστό χθες, ο βασικός

ύποπτος της υπόθεσης, ο 39χρονος Αμπντουλάχ Αΐντ Ουντ, θα συνεχίσει να

κρατείται. Οι δικηγόροι του επιμένουν ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να

τον συνδέει με την υπόθεση των παιδιών και ο ίδιος αρνείται κάθε συμμετοχή. Ο

Ουντ είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για την απαγωγή και τον βιασμό ανηλίκου.