διακοπές 8+1 εικόνες της πόλης

Τι να πρωτοκοιτάξεις; Τη Σπιανάδα και το Λιστόν, το Ανάκτορο των Αγίων

Μιχαήλ και Γεωργίου, την Πλατεία Δημαρχείου, τον Άγιο Σπυρίδωνα; Πού να

πρωτοπερπατήσεις; Στο Παλιό και Νέο Φρούριο, στο Καμπιέλο, στο Αχίλλειο και

στο Μον Ρεπό, στη Γαρίτσα, στο παλιό λιμάνι, στο Κανόνι, στα μουσεία; H

Κέρκυρα δεν σε αφήνει παραπονεμένο, καθώς προσφέρει άφθονη τροφή για το πνεύμα

και το… βλέμμα.

H Σπιανάδα και το Λιστόν

1. Δύο πλατείες ενωμένες σε μια φτιάχνουν τη μεγαλύτερη των Βαλκανίων. Ο

ορίζοντας ανοιχτός όπως αποφάσισαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, ώστε κοιτώντας από

το Παλιό Φρούριο να αντιλαμβάνονται αμέσως τον επερχόμενο κίνδυνο. Σήμερα που

οι… άμυνες έχουν πέσει, με την ίδια ευκολία οι μαμάδες παρακολουθούν τα

παιδιά τους να κάνουν ποδήλατο ή τους μπαμπάδες να κλωτσάνε με εφηβική

ανεμελιά μπάλες ποδοσφαίρου. Τους μήνες εκτός της καλοκαιρινής σεζόν η

Σπιανάδα είναι ο ομφαλός της Γης για τους Κερκυραίους. Εκεί θα

κουτσομπολέψουν, θα πιουν καφέ, θα περπατήσουν χέρι χέρι, θα ξεσκάσουν.

Από τα παγκάκια κάτω από το άγαλμα του Καποδίστρια δεν θα βαρεθούν να

ατενίζουν το Φρούριό τους. Στη δυτική πλευρά, μπροστά στην καταπράσινη έκταση

όπου παίζονται και οι αγώνες κρίκετ, το Λιστόν με τις καμάρες και τα φανάρια

του, μια ατέλειωτη ευθεία γεμάτη καφέ και κόσμο όλη τη μέρα. Άραγε οι θαμώνες

αναρωτιούνται ακόμη αν πήρε το όνομά του από τη βενετσιάνικη λέξη «λίστα» που

σημαίνει πλατύς, ευθύς δρόμος, ή από το λίμπρο ντ’ όρο, λίστα όπου γράφονταν

τα ονόματα των ευγενών που είχαν αποκλειστικό δικαίωμα να κάθονται εκεί;

Το Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου

2. «Σήμερα με την τεφρή απόχρωση του χρόνου ν’ απλώνεται στην ξανθή όψη

του, στέκεται ώριος φρουρός της ιστορίας του τόπου τούτου.[…] Τα λόγια της

Μαρίας Ασπιώτη σου ‘ρχονται στο μυαλό καθώς περπατάς και κοιτάς από μακριά το

ανάκτορο, ένα από τα ωραιότερα δείγματα νεοκλασικισμού. Ο Maitland, πρώτος

ύπατος αρμοστής των νησιών του Ιονίου κατά την αγγλική κατοχή, ανέλαβε την

κατασκευή του, ο Whitmore έκανε τον σχεδιασμό και τα έργα διήρκεσαν από το

1819 έως το 1824. Το 1864 μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, το

κτίριο παραχωρήθηκε στη βασιλική οικογένεια. Ακολούθησαν επισκευές, ανακαίνιση

και τη σημερινή μορφή του πήρε λίγο πριν από το 1994, ώστε να χρησιμοποιηθεί

για τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ανάκτορο υψώνεται πελώριο στα

βόρεια της Σπιανάδας και αποτελείται από ένα κεντρικό τριώροφο οικοδόμημα σε

σχήμα Π, στην πρόσοψη του οποίου βλέπεις κιονοστοιχία με 32 δωρικούς κίονες.

Στον δεύτερο όροφο εκτίθενται οι συλλογές του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης.

Βγαίνοντας από το Ανάκτορο το βλέμμα σου σταματά για λίγο στον χάλκινο

ανδριάντα του μετέπειτα αρμοστή Άνταμ που στέκεται ανάμεσα στους κήπους με τα

σιντριβάνια.

Το Παλιό Φρούριο

3. Το χαζεύεις από τη Σπιανάδα, την παραλιακή βόλτα της Γαρίτσας, το Παλιό

Λιμάνι. Το φωτογραφίζεις. Το περπατάς. Δεν το χορταίνεις. Το Παλιό Φρούριο της

Κέρκυρας ελέγχει το θαλάσσιο πέρασμα και είναι από τα σημαντικότερα αμυντικά

συγκροτήματα που κατασκευάστηκαν στη Μεσόγειο. Κτισμένο στα τέλη του 15 αιώνα

στις δίδυμες κορυφές της μικρής χερσονήσου, δεν μένει ποτέ χωρίς κόσμο: οι

στρατιές των Ενετών, των Γάλλων και των Άγγλων (αλλά ποτέ των Τούρκων) κάποτε,

οι στρατιές των τουριστών το καλοκαίρι, οι παρέες των Κερκυραίων τις άλλες

εποχές. Διασχίζεις τη σιδερένια γέφυρα μήκους 60 μέτρων, κοιτάς κάτω τα

ακίνητα νερά της αμυντικής τάφρου, της Contra-Fossa, αγκυροβόλιο σήμερα για

τις βάρκες. Από τη θολωτή στοά μπαίνεις στο εσωτερικό του Φρουρίου όπου

βρισκόταν η βυζαντινή πόλη της Κέρκυρας, η Κορυφώ.

H ιστορία του καταγράφεται σε περιόδους: H οχύρωση της μεταβυζαντινής εποχής,

η Ενετική κυριαρχία (η τάφρος είναι δικό τους δημιούργημα, καθώς και το μέτωπο

με τους δύο προμαχώνες και την κεντρική πύλη). Οι πυριτιδαποθήκες (επί

Αγγλοκρατίας προστέθηκε και δεύτερος όροφος) και βέβαια το παρεκκλήσι Madonna

dei Carnini. Το βλέμμα σου τραβάει ο Άγιος Γεώργιος, που χτίστηκε στο πρότυπο

αρχαίου δωρικού ναού και το 1864 μετατράπηκε σε ορθόδοξη εκκλησία. Λίγο πριν

βγεις απ’ το Φρούριο επισκέπτεσαι τη Δημόσια Βιβλιοθήκη και το Ιστορικό Αρχείο

και «φλερτάρεις» με τα μουσειακά αντίγραφα που βρίσκεις στο πωλητήριο.

Ο Άγιος Σπυρίδωνας

4. Όπου κι αν σταθείς στο Καμπιέλο, ξεχωρίζεις αυτό το πανύψηλο πυργοειδές

καμπαναριό. Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις ποιας εκκλησίας είναι! Φτάνεις στην

είσοδο του ναού και μια ηλικιωμένη κυρία σε καλεί ν’ ανάψεις ένα κερί. Θα το

κάνεις φυσικά, καθώς βρίσκεσαι μπροστά στη διάσημη εκκλησία του Αγίου

Σπυρίδωνα, του πολιούχου της Κέρκυρας, που κτίστηκε το 1590. Το ιερό του

σκήνωμα φυλάσσεται μέσα σε επιχρυσωμένη λάρνακα που βγαίνει σε περιφορά στις

λιτανείες της πόλης με τη συνοδεία όλων των φιλαρμονικών του νησιού. Ανήκε

στην οικογένεια Βούλγαρη που το εκχώρησε από το 1960 στην Εκκλησία με τη

συμφωνία το πρώτο αρσενικό μέλος κάθε γενιάς να γίνεται πρωθιερέας.

Το Νέο Φρούριο

5. Ανεβαίνεις τα σοκάκια μετά την εβραϊκή συνοικία και αφήνοντας τις

ταμπέλες να σε οδηγήσουν μπαίνεις από τη σιδερένια πόρτα χαζεύοντας τους

δίδυμους προμαχώνες και ανηφορίζεις με κόπο μέχρι επάνω, απ’ όπου η θέα στην

πόλη είναι γοητευτική. Το Νέο Φρούριο κτίστηκε μεταξύ 1577 και 1587 από τον

Ιταλό αρχιτέκτονα F. Vitelli, τα εσωτερικά του κτίρια κατασκεύασαν Άγγλοι και

θεωρείται θαύμα φρουριακής αρχιτεκτονικής. Από την είσοδο και μέχρι να φθάσεις

στον προμαχώνα των Επτά Ανέμων διασχίζεις θολωτά περάσματα και το πέτρινο

κτίσμα της Αγγλοκρατίας, που άλλοτε ήταν στρατώνας και σήμερα φιλοξενεί

πολιτιστικές δραστηριότητες, το Μουσείο Κεραμικής Τέχνης (τηλ. 26610 -27370)

και δημοτικό αναψυκτήριο. Ο προμαχώνας βρίσκεται σε ύψος 55 μέτρων από τη

θάλασσα. Καθώς τον περιηγείσαι περνάς ανάμεσα από πυροβολεία, αποθήκες

πυρομαχικών και δεξαμενές που σου δίνουν την εικόνα των αμυντικών μεθόδων και

των οικοδομικών τεχνικών της εποχής του.

Το Καμπιέλο

6. Διαλέγεις… μπουγάδα για φωτογράφιση: κόκκινα, λευκά, κίτρινα, μπλε

ρούχα, σεντόνια, εσώρουχα – όλη η προσωπική ζωή ξεδιάντροπα κρεμασμένη εκεί,

ανάμεσα στους τοίχους των βενετσιάνικων πολυκατοικιών που βιώνουν τη φθορά του

χρόνου, γερνάνε και σιγοψιθυρίζουν τα μυστικά των μικρόκοσμων που περικλείουν.

Επέτρεψε στον εαυτό σου να χαθεί στα υγρά στενά τα γεμάτα μυρωδιές, ήχους,

τοίχους, στοές, ιπτάμενα καλώδια, παρατημένα μηχανάκια και αυτοκίνητα.

Σχολές μουσικής, σχολές χορού για κλακέτες και μαζορέτες (κάποτε εμφανίζονταν

στις κερκυραϊκές γιορτές), μικροεστιατόρια, ανθοπωλεία και καφέ, όλα είναι

εκεί, «σκηνικά» του Καμπιέλο, δίπλα στις εκκλησίες και τα πηγάδια. Στην

πλατεία της Κρεμαστής, με το μαρμάρινο πηγάδι του 17ου αιώνα, θα κάνεις στάση,

οπωσδήποτε. Όπως και στον ναό του Αγίου Νικολάου και Γερόντων με το σκαλιστό

τέμπλο.

Το Παλιό Λιμάνι

7. H βόλτα από το Ανάκτορο Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου προς το Παλιό Λιμάνι

είναι από τις ωραιότερες, ιδίως αν την κάνεις απόγευμα που ο ήλιος φωτίζει τα

ιστορικά κτίρια. Πριν από τον πόλεμο στο λιμάνι αυτό λειτουργούσε λαϊκή αγορά,

ο Μαρκάς, αλλά τώρα δένουν μόνο τα καράβια για τους Παξούς, τους Οθωνούς, την

Ερεικούσα και το Μαθράκι. Το κτίριο της Αγροτικής Τράπεζας που βλέπεις στην

πλατεία ήταν κάποτε στρατώνας.

Τα κτίρια της πόλης

8. Τα κτίρια του ιστορικού κέντρου έχουν κτιστεί σε διαφορετικές ιστορικές

περιόδους. Εκτός από τη Βενετοκρατία, κάποια κτίρια χτίστηκαν επί Γάλλων και

Επτανήσου Πολιτείας, πολλά επί της αγγλικής προστασίας και ορισμένα νεώτερα

(μετά το 1864 και μέχρι το 1900). Τα σημαντικότερα πλαισίωναν τη σημερινή

πλατεία Δημαρχείου. Στην ανατολική πλευρά της βρίσκεται η Λατινική Μητρόπολη

του Αγίου Ιακώβου (17ου αιώνας) με τα μπαρόκ πτερύγια στη στέγη της, και στη

νότια η κατοικία του Λατίνου Αρχιεπισκόπου που σήμερα στεγάζει υποκατάστημα

της Τραπέζης της Ελλάδος. Στη βόρεια πλευρά ξεχωρίζει το Δημαρχείο που υπήρξε

το σημαντικότερο κτίσμα της Βενετοκρατίας, η Loggia Nobilei. Τον 18ο αιώνα

μετατράπηκε σε θέατρο που πήρε το όνομα Teatro San Giacomo από τη γειτονική

μητρόπολη. H Ιόνιος Ακαδημία είναι ένα ακόμη σημαντικό κτίριο. Εκεί υπήρξαν οι

στρατώνες Grimani, στη νότια άκρη της Σπιανάδας. Σήμερα το κτίριο στεγάζει τη

Σύγκλητο και τις διοικητικές υπηρεσίες του Ιονίου Πανεπιστημίου. Με άρωμα

νεώτερης εποχής τα νεοκλασικά κτίρια της Ιονικής Τράπεζας, της Ιονίου Βουλής,

το Χρηματιστήριο και το μέγαρο της οικογένειας του Καποδίστρια, έχουν τη

σφραγίδα του προικισμένου Κερκυραίου αρχιτέκτονα Ιωάννη Χρόνη.

Το Μον Ρεπό και η Παλαιόπολη

9. Τζόκινγκ, βόλτα χέρι χέρι, βόλτα με τον σκύλο, πικ νικ. Πόσοι κάτοικοι

ελληνικών πόλεων έχουν την πολυτέλεια μιας βόλτας μέσα σε ένα κτήμα 258

στρεμμάτων όπως το Μον Ρεπό; Ελιές, σπάνια φυτά, λουλούδια… περιτριγυρίζουν

την έπαυλη που κτίστηκε σε νεοκλασικό ρυθμό μεταξύ του 1828 και του 1831 για

να γίνει η εξοχική κατοικία του Άγγλου αρμοστή Adam. Μετά την Ένωση των

Επτανήσων έγινε θερινό ανάκτορο της βασιλικής οικογένειας και από το 2001

στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο Παλαιόπολης (τηλ. 26610-41369, ανοιχτό 8.30

το πρωί με 15.00). Ακολουθώντας τις ταμπέλες φτάνεις στα ερείπια του Ηραίου

που κτίστηκε τον 7ο αιώνα π.X. και ήταν ο σημαντικότερος ναός στην Κέρκυρα,

στο τέμενος του Απόλλωνα και στον δωρικού ρυθμού ναό του Καρδάκιου του 500

π.X. Έξω από το Μον Ρεπό θα δεις τη βασιλική της Παλαιοπόλεως του 5ου αιώνα,

που είναι κτισμένη πάνω στα ερείπια της ρωμαϊκής αγοράς και την ανασκαφή στα

ρωμαϊκά λουτρά του 3ου και 4ου αιώνα μ.X.

(Το κτήμα είναι ανοιχτό από τις 8 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα και η

είσοδος ελεύθερη)