OI ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί στους… κατά
δήλωση μεταρρυθμιστές της Νέας Δημοκρατίας. Οι άνθρωποι μεταρρυθμίζουν εδώ και
έναν χρόνο – και μεταρρύθμιση δεν έχει δει κανείς, πουθενά…
Χρειάζεται η Ελλάδα μεταρρυθμίσεις; Ασφαλώς και χρειάζεται. Στην Παιδεία; Κατ’
αρχήν. Στις ΔΕΚΟ; Βεβαίως. Στο τραπεζικό σύστημα; Οπωσδήποτε. Στον αγροτικό
τομέα; Εννοείται. Στους θεσμούς; Αλίμονο. Εν ολίγοις, η χώρα μας χρειάζεται
μεταρρυθμίσεις παντού – το ερώτημα είναι ποιες μεταρρυθμίσεις, με ποιους και
για ποιον…
Πάρτε για παράδειγμα την Παιδεία. Τα δύο μεγάλα κόμματα – και αυτό είναι
πρωτοφανές για την Ελλάδα – έχουν συμφωνήσει στην ανάγκη να υπάρξει
συνταγματική διέξοδος για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια. Και τι κατάφερε η
κυβέρνηση; Να βάλει απέναντί της και τους φοιτητές και τους καθηγητές – μεγάλη
επιτυχία. Νταμπλ, που θα ‘λεγαν και οι ποδοσφαιρόφιλοι…
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά
AM ΣΤΙΣ ΔΕΚΟ; Θυμήθηκαν τα «ρετιρέ» του Ανδρέα Παπανδρέου, μίλησαν για
προνόμια, για αδικίες, για χρυσούς μισθούς και έχουν καταλήξει να ψιθυρίζουν
για συμφωνίες του τύπου «συμβιβαστείτε για φέτος με μία αύξηση 3% στους
μισθούς και δεν σας πειράζω όλα εκείνα που έλεγα ότι θα σας πειράξω. Εν
ολίγοις, μεταρρύθμιση γίνεται… κάτω απ’ το τραπέζι – κι όλοι οι υπόλοιποι
μείναμε με την απορία: Είναι οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ προνομιούχοι υπάλληλοι; Ή
απλώς προνομιούχοι… στόχοι;
Όσο για τους θεσμούς, κλάφ’ τα Χαράλαμπε. Κάτι είπε ο κ. K. Καραμανλής για
αλλαγές στο Σύνταγμα και έκτοτε, μην τον είδατε. Και στις τράπεζες; Και στην
αγροτική παραγωγή; Τα ίδια και χειρότερα, σε ό,τι αφορά τη μεταρρύθμιση.
Παρίσταναν για μήνες τους κήρυκες της αλλαγής – και μάλιστα χωρίς να
καταδεχτούν τον παραμικρό διάλογο με τους… υπό μεταρρύθμιση εργαζομένους –
και τώρα προσπαθούν να μας πουν ότι… πετάνε πού και πού καμιά εξυπνάδα, για
να περνάει η ώρα. Εντάξει, να περνάει η ώρα – αλλά περνάει και η τετραετία…