OI ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί στους… κατά

δήλωση μεταρρυθμιστές της Νέας Δημοκρατίας. Οι άνθρωποι μεταρρυθμίζουν εδώ και

έναν χρόνο – και μεταρρύθμιση δεν έχει δει κανείς, πουθενά…

Χρειάζεται η Ελλάδα μεταρρυθμίσεις; Ασφαλώς και χρειάζεται. Στην Παιδεία; Κατ’

αρχήν. Στις ΔΕΚΟ; Βεβαίως. Στο τραπεζικό σύστημα; Οπωσδήποτε. Στον αγροτικό

τομέα; Εννοείται. Στους θεσμούς; Αλίμονο. Εν ολίγοις, η χώρα μας χρειάζεται

μεταρρυθμίσεις παντού – το ερώτημα είναι ποιες μεταρρυθμίσεις, με ποιους και

για ποιον…

Πάρτε για παράδειγμα την Παιδεία. Τα δύο μεγάλα κόμματα – και αυτό είναι

πρωτοφανές για την Ελλάδα – έχουν συμφωνήσει στην ανάγκη να υπάρξει

συνταγματική διέξοδος για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια. Και τι κατάφερε η

κυβέρνηση; Να βάλει απέναντί της και τους φοιτητές και τους καθηγητές – μεγάλη

επιτυχία. Νταμπλ, που θα ‘λεγαν και οι ποδοσφαιρόφιλοι…

Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά

AM ΣΤΙΣ ΔΕΚΟ; Θυμήθηκαν τα «ρετιρέ» του Ανδρέα Παπανδρέου, μίλησαν για

προνόμια, για αδικίες, για χρυσούς μισθούς και έχουν καταλήξει να ψιθυρίζουν

για συμφωνίες του τύπου «συμβιβαστείτε για φέτος με μία αύξηση 3% στους

μισθούς και δεν σας πειράζω όλα εκείνα που έλεγα ότι θα σας πειράξω. Εν

ολίγοις, μεταρρύθμιση γίνεται… κάτω απ’ το τραπέζι – κι όλοι οι υπόλοιποι

μείναμε με την απορία: Είναι οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ προνομιούχοι υπάλληλοι; Ή

απλώς προνομιούχοι… στόχοι;

Όσο για τους θεσμούς, κλάφ’ τα Χαράλαμπε. Κάτι είπε ο κ. K. Καραμανλής για

αλλαγές στο Σύνταγμα και έκτοτε, μην τον είδατε. Και στις τράπεζες; Και στην

αγροτική παραγωγή; Τα ίδια και χειρότερα, σε ό,τι αφορά τη μεταρρύθμιση.

Παρίσταναν για μήνες τους κήρυκες της αλλαγής – και μάλιστα χωρίς να

καταδεχτούν τον παραμικρό διάλογο με τους… υπό μεταρρύθμιση εργαζομένους –

και τώρα προσπαθούν να μας πουν ότι… πετάνε πού και πού καμιά εξυπνάδα, για

να περνάει η ώρα. Εντάξει, να περνάει η ώρα – αλλά περνάει και η τετραετία…