H περιοδική έκδοση «Κερκυραϊκά Χρονικά» πρωτοκυκλοφόρησε το 1951 από έναν

σπουδαίο συγγραφέα, λόγιο και δημοσιογράφο, τον Κώστα Δαφνή (1911 – 1987).

Είχα τη χαρά και την τιμή να τον γνωρίσω και δεχόμουν, ευεργετούμενος, τη

βοήθειά του σε ρεπορτάζ και έρευνες για τον επτανησιακό πολιτισμό. Οι 29 τόμοι

που πρόλαβε να εκδώσει ο Δαφ-νής είναι ανεκτίμητος θησαυρός για την

επτανησιακή τέχνη, τον στοχασμό, την ιστορία και τη λαογραφία. Εδώ και τρία

χρόνια τη σκυτάλη πήρε η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών (ύστερα από αφιλοκερδή

συγκατάθεση του γιου τού K. Δαφνή, Ευγένιου) και συνεχίζει με τον ίδιο ζήλο.

Ο νέος τόμος (290 σελίδες) είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένος σε μία, άγνωστη εν

πολλοίς, σημαντικότατη προσωπικότητα της Κέρκυρας, τον Πέτρο Βράιλα Αρμένη

(1810 ή 1812 – 1884), «τον δημοσιογράφο, τον κριτικό, ασφαλώς τον πολιτικό και

τον διπλωμάτη, τον οικονομολόγο, τον καθηγητή της Φιλοσοφίας, τον θεωρητικό

και τον αρχαιογνώστη, τον γλωσσικό αγωνιστή, τον πατριώτη, τον ανήσυχο και

ωφέλιμο κοινωνικά άνθρωπο», καθώς σημειώνει ο Θεοδόσης Πυλαρινός. Να σημειωθεί

ότι ο Πέτρος Βράιλας Αρμένης ήταν από αυτούς που αγωνίστηκαν – κατά των

ιταλοφρονούντων – για να καθιερωθεί η ελληνική ως επίσημη γλώσσα στα Επτάνησα.

Πολλοί ερευνητές καταθέτουν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους για καθεμία από

τις ιδιότητες του Πέτρου Βράιλα Αρμένη, έτσι ώστε να γίνει κατανοητό πως «η

πολυμέρεια, η ευρυμάθεια, η γλωσσομάθεια, η παιδεία και η επαγγελματική του

θέση σχετίζονται με την Κέρκυρα ως πηγή και με την Ελλάδα ως πατριωτική

παρουσία και με την Ευρώπη ως χώρο ευρύτατης δράσης».



Βαφτίζοντας τις λέξεις στη θάλασσα

Το 2005 συμπληρώθηκαν τριάντα χρόνια από τον θάνατο του Νίκου (Κόλια) Καββαδία

(1910 – 1975), ενός ποιητή που με σοδειά μόλις κάτι περισσότερο από πενήντα

ποιήματα, τραγουδήθηκε, σχολιάσθηκε και απασχόλησε κοινό και κριτική όσο

λίγοι. Στο αφιέρωμα που δημοσιεύει η «Ομπρέλα» του Μάκη Αποστολάτου, πολλά

κείμενα διατρέχει ακριβώς αυτό το ερώτημα: πού οφείλεται η μεγάλη απήχηση ενός

ποιητή με τρεις ολιγοσέλιδες όλες κι όλες συλλογές; Πολλά γράφονται, πολλά

αναλύονται σ’ αυτό το αφιέρωμα – κι ας μην ξεχνάμε τη συμβολή του Θάνου

Μικρούτσικου που έφερε σε όλα τα σπίτια, με τα έξοχα τραγούδια του, την ποίηση

του Καββαδία. Ωστόσο, ας κρατήσουμε και λίγες γραμμές από το κείμενο της

Χριστίνας Λιναρδάκη: «Όπως ό,τι δεν μπορεί να περιγραφεί με τη γλώσσα δεν

υπάρχει, αντίστοιχα ό,τι καινούργιο αναπαριστά μια λέξη διευρύνει τα όρια του

γνωστού μας κόσμου. Ίσως γι’ αυτό ο Καββαδίας διαβάστηκε, τραγουδήθηκε και

εντέλει αγαπήθηκε πολύ, ακόμα και από ανθρώπους που καμιά σχέση δεν έχουν με

τη θάλασσα και τον σκληρό της κόσμο: τους προσέφερε μια καινούργια οπτική

γωνία, ενόσω μιλούσε για πράγματα που τους αφορούν άμεσα, δικά τους. Τα πήρε,

τα βάφτισε στη θάλασσα και τους τα επέστρεψε ακέραια, ατόφια».

Αξιοσημείωτη η εργασία του Γιώργου K. Μύαρη για τα – λιγότερο γνωστά – «Τρία

ποιήματα του Νίκου Καββαδία σε κυπριακά περιοδικά του Μεσοπολέμου».

ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ

«ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ» (Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών): Οδός Αρσενίου,

Κέρκυρα 491 00, τηλ. 26610-30674.

«ΟΜΠΡΕΛΑ»: Θεμιστοκλέους 43-45, Αθήνα 106 83, τηλ. 210-3800.913.

Τελευταία Νέα