ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ από «TA NEA Σαββατοκύριακο», σελίδα 23: «Δικαιώθηκε η

διευθύντρια του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Αθηνών, Νικολέττα Στεργιοπούλου,

από το Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

H διευθύντρια είχε παραπεμφθεί την περασμέ-νη Τετάρτη σε ακρόαση με το ερώτημα

της «απαλλα-γής από τα καθή-κοντά της». H κατηγορία που της είχε απευθυνθεί

ήταν ότι δεν εκτέλεσε παράνομη εντολή του γενικού γραμματέα του

υπουργείου Παιδείας Ανδρέα Καραμάνου να εγγράψει στο σχολείο δύο μαθήτριες της

περιοχής, οι οποίες δεν ήταν καν επιλαχούσες (…). H διευθύντρια είχε αρνηθεί

να ακολουθήσει την εντολή, με ομόφωνη απόφαση του Συλλόγου Καθηγητών».

Φανταστείτε τις εικόνες: από τη μία η διευθύντρια και οι καθηγητές να

οργανώνουν την άμυνά τους απέναντι στην αυθαιρεσία του Καραμάνου, διορισμένου,

προφανώς, από τη σεμνή και ταπεινή υπουργό Μαριέττα. Από την άλλη,

αξιωματούχοι της κυβέρνησης (στο Παιδείας!) να συσκέπτονται για τους τρόπους

που θα περάσουν την παρανομία και θα «απαλλαγούν» από την καθηγήτρια.

Μοιάζει μικρό το συμβάν, αλλά δεν είναι. H νέα εξουσία δίνει συνεχώς δείγματα

αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς και ασφαλώς έτσι θα συνεχίσει. Στην περίπτωσή

μας, κάποιοι δάσκαλοι έπαιξαν το κεφάλι τους, αλλά δεν το έσκυψαν μπροστά στη

βία και την απειλή ενός εκπροσώπου της πολιτικής ευτέλειας και του

εξουσιαστικού τσαμπουκά. Ένας σπουδαίος διανοητής είχε πει πριν από καιρό πως

«εκεί που αυξάνονται οι κίνδυνοι, πληθαίνουν και οι δυνάμεις σωτηρίας». Με

άλλα λόγια, ό,τι απομένει απέναντι στους κάθε Καραμάνους είναι η προσωπική

αντίσταση.