Οι αναγνώστες των «ΝΕΩΝ» μάς εξέπληξαν διαλέγοντας πρόσωπα της χρονιάς πέρα

από τον χώρο των σταρ πάσης φύσεως. Το πρώτο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι οι

γιατροί κατάφεραν να υποσκελίσουν τους πολιτικούς. Πάντοτε οι πολιτικοί έχουν

μεγάλο κύρος στη χώρα μας, περιμέναμε λοιπόν να είναι πρώτοι και καλύτεροι.

Αυτοί είναι τα πρόσωπα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα υποχρεωτικά, που

γνωρίζουμε όλοι καλύτερα ακόμα και από την οικογένειά μας, που είμαστε

πεισμένοι ότι δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς αυτούς τίποτα. Δρόμοι, πλατείες,

αεροδρόμια έχουν ονόματα πολιτικών, οι προτομές έχουν τις μορφές τους, οι

λιακάδες έχουν τη σκιά τους γενικώς. Καλλιεργούμε μια εξάρτηση υπερβολική, ένα

είδος πατερναλισμού περίεργου, σαν να μην μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια

μας και να χρειαζόμαστε κάποιον να μας καθοδηγεί. Και περιβάλλουμε με το

ενδιαφέρον μας τους πολιτικούς σε κάθε έκφανση της ζωής τους – πού

τριγυρίζουν, σε ποιο καφενείο κάθονται, με ποιους μιλάνε, τι φοράνε.

Ακολουθούν βεβαίως οι αστέρες του αθλητισμού και του τραγουδιού, όλο το σταρ

σύστεμ γενικώς, το πολύχρωμο και πολύβουο πανηγύρι της ματαιοδοξίας. H

επιστήμη και η τέχνη έρχονται τελευταίες και καταϊδρωμένες ύστερα από όλα αυτά

και σχεδόν αμηχανία προκαλεί η εμφάνισή τους. Γι’ αυτό πρέπει να ονομάσουμε

παρέμβαση αυτή την ψηφοφορία των αναγνωστών των «ΝΕΩΝ», που μας λένε ότι ίσως

ο κόσμος της δημοσιογραφίας έχει στραμμένους σε λάθος κατεύθυνση τους

προβολείς του, ότι ίσως το κοινό μπάφιασε με τα ίδια και τα ίδια, ότι ίσως

έχει ενδιαφέροντα υψηλότερα από αυτά που πιστεύουμε όλοι εμείς και διαρκώς τα

κυνηγάμε. Μένει τώρα η αναμέτρηση του σταρ σύστεμ με τους γιατρούς και να

δούμε πού θα οδηγήσει.