Μαζί με τα πολυτελή γιοτ που σαλπάρουν μακριά από το κοσμοπολίτικο λιμάνι,

λύνει κάβους και η διάθεσή σου να δεις, σαν σε τηλεόραση, τους επώνυμους να

περπατούν επιδεικτικά στην προκυμαία, τα εστιατόρια και τα κλαμπ. Μια άλλη

εικόνα του διάσημου θερέτρου της Γαλλίας ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια σου,

αν ταξιδέψεις εκεί το φθινόπωρο αναζητώντας τον λόγο που το Σεν Τροπέ

παραμένει τόσο σταθερή αξία στο χρηματιστήριο των διακοπών.

«Προσοχή: μην επισκεφθείτε ποτέ το Σεν Τροπέ στη διάρκεια της καλοκαιρινής

σεζόν, εκτός αν έχετε γιοτ και απεριόριστο πιστωτικό όριο στην κάρτα σας!»,

προειδοποιούν οι ταξιδιωτικοί οδηγοί. Γιατί τότε τα μποτιλιαρίσματα στην Quai

Suffren είναι… απελπιστικά, τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια είναι γεμάτα και

πανάκριβα, οι παραλίες όχι και από τις καθαρότερες της Γαλλίας, ενώ τη νύχτα η

κυκλοφορία των αυτοκινήτων απαγορεύεται – και πώς θα χαζεύεις τα τελευταία

μοντέλα των Φεράρι και Λαμποργκίνι που φιγουράρουν αναιδώς ακριβώς κάτω από τα

σήματα που απαγορεύουν το παρκάρισμα; Αν τους παρακούσεις, θα αυξήσεις σοβαρά

τις πιθανότητές σου να έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με τους σταρ που έκαναν και

φέτος το απαραίτητο… προσκύνημα στο Σεν Τροπέ – με, ή χωρίς, τα διάσημα

δερμάτινα «τροπεζιανά» σανδάλια τους: την Ιζαμπέλ Ατζανί, τον Σιλβέστερ

Σταλόνε, τη Βικτόρια και τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, τη Λιζ Χάρλεϊ, τον Ροντ

Στιούαρτ, τον Τζουντ Λο, την Κλόντια Σίφερ, την Ελ Μακφέρσον.


Μια Ferrari Enzo παρκάρει παντού!

Τι είναι αυτό που κάνει το μικρό ψαροχώρι που μεγάλωσε γύρω από ένα λιμάνι που

έφτιαξαν Έλληνες της Μασσαλίας και κατέστρεψαν οι Σαρακηνοί το 739, να

κερδίζει Όσκαρ διαρκείας στις προτιμήσεις των ωραίων, διάσημων και πλούσιων

του πλανήτη; Το καλό μάρκετινγκ, θα απαντούσαν οι πραγματιστές. Περπατώντας

φθινόπωρο στο διάσημο λιμάνι με τα ακριβά γιοτ να αντικρύζουν το ψηφιδωτό των

πολύχρωμων κτιρίων κάτω από τα οποία στριμώχνονται τα καφέ-εστιατόρια,

διασχίζοντας τα σοκάκια με τις γκαλερί και τα επώνυμα καταστήματα,

ακροπατώντας στην άμμο των ορμίσκων στο πίσω λιμάνι με τα κτίρια φθαρμένα από

την υγρασία, φτάνοντας στην Place des Lises όπου οι παρτίδες των boules

(παιχνίδι με μικρές μπάλες, στο χώμα) είναι σε εξέλιξη, ανακαλύπτεις και

άλλους λόγους – ή μάλλον τους αισθάνεσαι: Αφορούν ίχνη ανθρώπων, των άλλων

εκείνων διάσημων ανθρώπων τους οποίους δεν κυνήγησαν οι τηλεφακοί των

παπαράτσι. Που το περπάτησαν πρώτοι και άφησαν για πάντα εκεί το γοητευτικό

ίχνος της χαράς, της λύπης, της ηδονής, του μηδενισμού, των αναζητήσεών τους:

Γκι ντε Μοπασάν, Πολ Σινιάκ, Ματίς, Μπονάρ, Μαρκέ, Βαν Ντόνγκεν. Το πέρασμά

τους ήταν αρκετό ώστε μέχρι το ξεκίνημα του A’ Παγκοσμίου Πολέμου το Σεν Τροπέ

να καθιερωθεί ως στέκι των μποέμ. Το επόμενο «κύμα» ζωγράφων και συγγραφέων

έφτασε το 1930 – ανάμεσά τους ο Κοκτό, η Κολέτ και η Αναΐς Νιν. Ύστερα ήρθε ο

Ροζέ Βαντίμ. Και έβαλε την Μπριζίτ Μπαρντό να λικνιστεί τσαχπίνικα στους

δρόμους και τις παραλίες του για την ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα». Το

διαφημιστικό σλόγκαν ήταν πια έτοιμο: «ήλιος – σεξ – διασημότητες». Και με

αυτό δέθηκε για πάντα η εικόνα του Σεν Τροπέ – «πούλησε» ακόμη και στους χίπις

οι οποίοι το ’60 ανακάλυψαν με τη σειρά τους τη Μέκκα του κοσμοπολιτισμού που

χάρισε στα φτηνά κολιέ τους λίγη από τη λάμψη της.

Αυτή τη λάμψη, που σαλπάρει προσωρινά μαζί με τους επώνυμους που αφήνουν στα

πολυτελή ξενοδοχεία τις προσκλήσεις για τα prive πάρτι του καλοκαιριού, δεν θα

τη συναντήσεις αυτή την εποχή στο Σεν Τροπέ. Με την αυτοπεποίθησή σου

υψηλότερα (αφού δεν θα έχεις να συγκριθείς με την… αρία φυλή του πλανήτη),

θα το χαρείς ίσως περισσότερο. Όπως και τις εξοχές με τις μεγάλες εκτάσεις των

αμπελώνων που απλώνονται γύρω του.



ΑΞΙΖΕΙ NA ΔΕΙΤΕ

* Το Παλιό Λιμάνι με τα γιοτ, τα καφέ, τα εστιατόρια και τα πολύχρωμα

κτίρια της παλιάς πόλης. Εκεί όπου το καλοκαίρι θα βιώσεις την έννοια της

γαλλικής λέξης frimer, που σημαίνει το επιδεικτικό περπάτημα σε κοσμοπολίτικα

μέρη!

* Την πλατεία του Hotel de Ville με το Chateau Suffren, που

χτίστηκε το 1830 και φιλοξενεί κατά περιόδους εκθέσεις τέχνης.

* Την Place des Lices. Οι ντόπιοι και οι διάσημοι επισκέπτες παίζουν

εκεί boules και πίνουν Pastis στη σκιά των δένδρων. Γύρω της υπάρχουν

μπρασερί, καφέ και ένα εμπορικό κέντρο που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια.

* Το Μουσείο Πεταλούδας (ανοιχτό 14.30-18.00) με περισσότερα από 4.500

είδη.

* Το κάστρο του 16ου αιώνα και το ναυτικό μουσείο (ανοιχτό

13.00-18.00). Οι ανοιχτόμυαλοι ντόπιοι διαμαρτυρήθηκαν τόσο έντονα για την

οχύρωσή του ώστε κατάφεραν να γκρεμιστεί, ωστόσο ξαναχτίστηκε το 1652. Οι

χοντροί τοίχοι του προστάτεψαν το Σεν Τροπέ για περισσότερα από 400 χρόνια και

ήταν η σημαντικότερη παράκτια οχύρωση ανάμεσα στην Αντίμπ και την Τουλόν. Από

εκεί έχετε πολύ ωραία θέα της πίσω πλευράς της πόλης – που όπως θα

διαπιστώσετε μοιάζει απόλυτα με τις εικόνες που αποτύπωσαν κάποτε οι ζωγράφοι

στον καμβά τους.

* Τη rue Marce και τη rue des Commercants με τα επώνυμα μαγαζιά

ρούχων και αξεσουάρ και τις γκαλερί.

* Το Musee de L’Annonciade δυτικά από το Παλιό Λιμάνι, με εξαιρετική

συλλογή έργων της περιόδου 1890-1950. H αρχική ιδέα του Πολ Σινιάκ να

εκτίθενται εκεί μόνιμα έργα των ζωγράφων που σύχναζαν στο Σεν Τροπέ,

υλοποιήθηκε μετά το 1955. Τότε που μετατράπηκε σε μουσείο το κτίριο της

Notre Dame de l’Annonciade του 16ου αιώνα, το οποίο είχε καταστραφεί

κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Εκεί θα δείτε έργα του Σινιάκ και των Μπρακ

και Ματίς (από Οκτώβριο μέχρι Μάιο ανοιχτό 10.00-12.00 και 14.00-18.00).

* Νωρίς το πρωί θα επισκεφθείτε την Place aux Herbes όπου στήνεται η

αγορά φρούτων και λαχανικών. Εκεί οι ψαράδες πουλάνε και τα φρέσκα ψάρια τους.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ

Με την Air France: Αθήνα – Παρίσι (η πτήση διαρκεί τρεισήμισι ώρες και

αεροπλάνα φεύγουν τρεις φορές την ημέρα) και Παρίσι – Νίκαια (σε μιάμιση ώρα).

Το Σεν Τροπέ απέχει 115 χλμ. από τη Νίκαια, οπότε χρησιμοποιείτε λεωφορείο ή

νοικιάζετε αυτοκίνητο. Με την Alitalia: Αθήνα – Ρώμη (η πτήση διαρκεί δύο

ώρες, υπάρχουν τρεις πτήσεις την ημέρα) και Ρώμη – Νίκαια (σε μία ώρα και

δεκαπέντε λεπτά).

ΔΙΑΜΟΝΗ

Για πολυτελείς (και πολυδάπανες) διακοπές τα τεσσάρων αστέρων Le Byblos

(+0494970000), Chateau de la Messardiere (+0494567600), Bastide de

St Tropez (+0494558255).

Εξαιρετικά, μικρά και πολυτελή ξενοδοχεία με εστιατόρια και lounge bar στα

σοκάκια του Σεν Τροπέ το Le Yaca και το Le Υ, επίσης τεσσάρων

αστέρων (+0494558100).

La Maison Blanche (+0494975266). Υπέροχη βίλα με κήπο, πάνω στην Place

des Lices.

Πιο οικονομικά τα Lou Troupelen (+0494974488) στο κέντρο, Lou

Cagnard (+0494970424) με ωραίο κήπο αλλά όχι τόσο ωραία πρόσοψη, το Le

Baron (+0494970657) που «βλέπει» στο κάστρο.

ΦΑΓΗΤΟ – ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Εστιατόρια και σνακ μπαρ υπάρχουν κυρίως στην Georges Clemenceau και στην

Place des Lices.

Bistrot des Lices. Καταπληκτική διακόσμηση και εξαιρετικό, αν και

ακριβό, φαγητό.

Café des Arts. H νούμερο ένα μπρασερί στη διάσημη πλατεία des

Lices. Στο πίσω μπαρ θα δείτε και τους χαρακτηριστικούς τύπους του Σεν Τροπέ

να πίνουν το ποτό τους.


Café Senequier. Τοπ καφέ, ακριβό και με εξαιρετικό μαντολάτο.

Le Petit Joseph. Με ασιατική fusion κουζίνα.

Le Club 55. Στην παραλία Pampelonne, στη γειτονική Ramatuelle που

απέχει 10 χλμ. από το Σεν Τροπέ. Lounge ατμόσφαιρα στον κήπο, εξαιρετική

διακόσμηση στο εσωτερικό και θαμώνες που αποτελούν… αξιοθέατο. Τα λαχανικά

που θα βρείτε στις ξύλινες σκάφες θα τα κόψετε μόνοι σας για να φτιάξετε τη

σαλάτα σας. Δοκιμάστε οπωσδήποτε καλαμπόκι με ζεστό λειωμένο βούτυρο, γόνο και

τα γαλλικά κρασιά τους.

Το χειμώνα τα κλαμπ λειτουργούν κυρίως τα Σαββατόβραδα. Θα περάσετε από την

πάλαι ποτέ διάσημη ντισκοτέκ Papagaio, από το VIP Room στο νέο

λιμάνι και το Le Caves du Roy στο ξενοδοχείο Byblos που είναι το πιο in

και ακριβό. Στη μόδα παραμένει από την εποχή της Μπαρντό και το

L’Eszuinade.

Φωτογραφίες: Γιάννης Ντρενογιάννης