Αναζήτηση
H ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ηγεσία της N.Δ., με την πρόσφατη συνέντευξη του γενικού
γραμματέα της και του κυβερνητικού εκπροσώπου που ακολούθησε, φανερώνει την
πρόθεσή της να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής του αδιάβλητου συστήματος
προσλήψεων, το οποίο θέσπισε το ΠΑΣΟΚ το 1994. Μία από τις ουσιώδεις ρυθμίσεις
του N. 2190, με τον οποίο συστήσαμε το ΑΣΕΠ, είναι η υπαγωγή σ’ αυτό όλων των
δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών στους οποίους πλήθος προσλήψεων γίνονταν
με κομματικές παρεμβάσεις. Με τη συνέντευξή του, το ηγετικό στέλεχος της N.Δ.
προετοιμάζει την κοινή γνώμη για την εξαίρεση αυτού του τομέα από το σύστημα
του N. 2190. Ταυτόχρονα όμως στέλνει και μήνυμα ελπίδας στους αθεράπευτους
νοσταλγούς ενός κράτους, που είναι φέουδο του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.
Είναι όμως αξιοπρόσεκτο ότι δεν διατυπώνεται με την επιβαλλόμενη καθαρότητα
μια πολιτική θέση και απόφαση για τις προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Προτιμήθηκε να καλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις με την επίκληση διατάξεων
του ιδρυτικού νόμου του ΑΣΕΠ, οι οποίες υπάγουν στον έλεγχό του τις
επιχειρήσεις και τους οργανισμούς στους οποίους το Δημόσιο έχει το 50%
τουλάχιστον του εταιρικού κεφαλαίου. Το ότι έχουν υπαχθεί επίσης και
επιχειρήσεις που ο προϋπολογισμός τους επιδοτείται κατά το ίδιο ποσοστό από
κρατικούς πόρους, αποσιωπάται.
TA ΚΡΙΣΙΜΑ ερωτήματα δεν τα προκαλεί μόνο αυτή η μερική αποσιώπηση,
αλλά και άλλες. Πριν απ’ αυτές, τα προκαλεί η διαπίστωση ότι ένα κρίσιμο
ζήτημα κατ’ εξοχήν πολιτικό και κυβερνητικής ευθύνης επιχειρείται να
παρουσιαστεί ως ζήτημα ερμηνείας και εφαρμογής μιας διάταξης όχι συνταγματικής
αλλά του κοινού νομοθέτη, που θεσπίστηκε πριν από 11 χρόνια. Τότε όμως δεν
είχε αρχίσει να εφαρμόζεται μια εκτεταμένη πολιτική μετοχοποιήσεων, η οποία
ξεκίνησε συστηματικά μετά το 1996 και, πολύ περισσότερο, δεν διαγραφότανε ούτε
ως ενδεχόμενο η εκποίηση της πλειοψηφίας των μετοχών κερδοφόρων
δημόσιων επιχειρήσεων (π.χ. ΟΤΕ, ΕΛΔΑ, ΕΚΟ κ.ά.) σε ιδιώτες.
Αυτή η προσπάθεια της N.Δ. να καλύψει τις επιδιώξεις κομματικών στελεχών της
με νομικισμούς, την αναγκάζει και σε αποσιωπήσεις, όπως αυτές που επισημάναμε.
Αποσιωπά ότι η μεταβίβαση έστω και του 51% των μετοχών δεν συνεπάγεται, έως
σήμερα τουλάχιστον, και την έξοδο της επιχείρησης από τον δημόσιο τομέα.
Αποσιωπά ακόμα ότι οι προσλήψεις προσωπικού δεν γίνονται από τους μετόχους
αλλά από τις διοικήσεις, τις οποίες επιλέγει η κυβέρνηση.
H ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ αποσιώπηση όμως αφορά στη διάταξη του N. 2527/1997 την
οποία ψηφίσαμε με πρόταση του τότε αρμόδιου υπουργού Αλέκου Παπαδόπουλου και η
οποία προσφέρει την απάντηση στο νομικό επιχείρημα της N.Δ. Με αυτήν τη
διάταξη και οι προσλήψεις στην Εθνική Τράπεζα, η οποία είχε εξαιρεθεί από την
εφαρμογή του N. 2190 ακριβώς διότι οι μετοχές του κράτους δεν κάλυπταν το 51%,
υπαχθήκανε στο σύστημα στο οποίο είχαμε υπαγάγει από το 1994 τις τράπεζες
κρατικής ιδιοκτησίας (π.χ. την τότε ETBA). Ως κριτήριο τέθηκε η διαδικασία
διορισμού των διοικήσεων, κοντολογίς το εάν τις διορίζει η κυβερνητική
πλειοψηφία.
Είναι λοιπόν σαφή τα κρίσιμα ερωτήματα τα οποία γεννούν οι νομικίστικες
τοποθετήσεις κομματικών και κυβερνητικών εκπροσώπων της N.Δ.: Πρώτον, πως
αντιλαμβάνεται τη μετοχοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων; Προετοιμάζει μήπως
την πλήρη αποξένωση της πολιτικής εξουσίας από τη διοίκησή τους, αποφάσισε να
μην είναι πια ΔΕΚΟ, δηλαδή Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας; Δεύτερον,
εξαιρεί την υπαγωγή στο ΑΣΕΠ των προσλήψεων στις ΔΕΚΟ για λόγους νομικούς ή
τους επικαλείται για να καλύψει την αθέτηση διακηρύξεων της προεκλογικής, αλλά
και της αρχικής μετεκλογικής περιόδου; Πάντως έγκριτοι νομομαθείς που μετέχουν
στην κυβέρνηση μπορούν να τη διαβεβαιώσουν ότι δεν υπάρχουν νομικά εμπόδια για
την τήρηση αυτών των διακηρύξεων. Το μόνο εμπόδιο είναι η απουσία πολιτικής
βούλησης.
