Επιστήμονες ανέπτυξαν για πρώτη φορά οστέινο ιστό μέσα στο σώμα, εξέλιξη

που προβλέπεται να φέρει επανάσταση στην επανορθωτική χειρουργική με χρήση

οστέινων μοσχευμάτων, η οποία απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους με ασθένειες στα

οστά και με κατάγματα.

Οι ερευνητές ανέπτυξαν νέες οστέινες στιβάδες πάνω σε υφιστάμενα υγιή οστά

ποδιού και μετά μεταμόσχευσαν τον νέο ιστό για να επισκευάσουν οστά σε άλλα

τμήματα του σώματος. H έρευνα πραγματοποιήθηκε σε κουνέλια του εργαστηρίου,

αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν πως σύντομα θα πραγματοποιήσουν παρόμοιες

επεμβάσεις σε ανθρώπους. H τεχνική της αυτο-μεταμοσχευτικής χειρουργικής δεν

προσφέρει μόνο μία νέα και πλούσια πηγή οστέινου ιστού, αλλά παράλληλα

ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο των λοιμώξεων και απαλλάσσει τον ασθενή από την

ανάγκη να λαμβάνει φάρμακα κατά της απόρριψης του μεταμοσχευμένου ιστού.

Ενθουσιασμός

H Μόλι Στίβενς του Ιμπίριαλ Κόλετζ στο Λονδίνο, η οποία συμμετείχε στη διεθνή

ομάδα που πραγματοποίησε την έρευνα, δήλωσε πως το επίτευγμα είναι από τα πιο

σημαντικά εδώ και πολλά χρόνια στον τομέα της αναγέννησης των οστών. «Είμαστε

όλοι ενθουσιασμένοι επειδή αποκλίνει τόσο πολύ από τις προηγούμενες

προσεγγίσεις και τα αποτελέσματα είναι τόσο πολύ καλύτερα», δήλωσε

H χειρουργική των οστών συναντά σοβαρά προβλήματα λόγω της έλλειψης νέου

οστέινου ιστού για μεταμοσχεύσεις. H συμβατική προσέγγιση είναι να λαμβάνονται

μικρά κομμάτια οστού από τη λεκάνη ή τα πλευρά του ασθενούς, αλλά η ποσότητα

που μπορεί να ληφθεί είναι περιορισμένη και η διαδικασία επώδυνη και

επικίνδυνη. Μία «επαναστατική» προσέγγιση είναι η τεχνητή ανάπτυξη οστού στο

εργαστήριο, αλλά αποδείχθηκε απογοητευτική: η ποσότητα που μπορεί να παραχθεί

είναι περιορισμένη και η εσωτερική δομή του οστού που παράγεται είναι ασθενής.

H τελευταία τεχνική είναι να αναπτύσσεται νέος οστέινος ιστός μέσα στο σώμα,

χρησιμοποιώντας τον ενυπάρχοντα ιστό ανάπτυξης οστών -λεπτή μεμβράνη που

περιβάλλει το οστό και ονομάζεται περιόστεο -για την παραγωγή στιβάδων νέου

οστού.

Σύμφωνα με τη δρα Στίβενς, είναι σχετικά εύκολο να αφαιρεθούν οι νέες στιβάδες

οστού χωρίς να υποστεί βλάβη το κνημιαίο οστό που βρίσκεται από κάτω. «Το νέο

οστό έχει ανάλογη δύναμη και ανάλογες μηχανικές ιδιότητες με το υπάρχον οστό

και, εφόσον ληφθεί ενώ είναι ακόμη νέο, αφομοιώνεται πραγματικά καλά στο

σημείο στο οποίο μεταμοσχεύεται», δήλωσε. Στα κουνέλια, χρειάστηκαν έξι

εβδομάδες για να σχηματισθούν οι νέες στιβάδες οστού και επιπλέον δώδεκα

εβδομάδες για να αφομοιωθούν οι μεταμοσχεύσεις και να επισκευασθούν τα οστά

που παρουσίαζαν πρόβλημα.

«Προβλέψιμοι όγκοι οστού»

Ο Πρασάντ Σάστρι, βοηθός καθηγητής Βιοϊατρικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο

Βάντερμπιλτ στο Νάσβιλ του Τενεσί, δήλωσε πως η διαδικασία μοιάζει με τη

δημιουργία ενός μικροσκοπικού «βιοαντιδραστήρα οστού» μέσα στο σώμα. «Δείξαμε

πως μπορούμε να αναπτύσσουμε προβλέψιμους όγκους οστού κατά παραγγελία. Και το

κάναμε πείθοντας το σώμα να κάνει αυτό που ήδη ξέρει να κάνει», δήλωσε ο

καθηγητής Σάστρι.

H έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας

Επιστημών» συνιστά ήδη τη βάση για να ζητηθεί η πραγματοποίηση δοκιμών σε ανθρώπους.

Ελπίδες και για άλλα όργανα

ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΠΑΘΗΣΕΙΣ σε πάγκρεας και ήπαρ δίνει η μέθοδος «παραγωγής»

οστέινου ιστού. H προοπτική να υιοθετηθεί μια παρόμοια προσέγγιση για την

παραγωγή νέου ηπατικού και παγκρεατικού ιστού, οργάνων που έχουν κι αυτά

εξωτερικές στιβάδες παρόμοιες με το περιόστεο, δήλωσε ο καθηγητής Ρόμπερτ

Λάντερ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) στη Βοστώνη, ο

οποίος συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα.

Επιμέλεια: Γιώργος Αγγελόπουλος

Τελευταία Νέα