Απώλειες της τάξεως των 18 δισεκατομμυρίων ευρώ προβλέπονται για την

Ελλάδα, εάν τεθούν σε εφαρμογή τα σχέδια του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ,

για την αναδιανομή των κοινοτικών κονδυλίων! Συγκεκριμένα, η Ελλάδα είναι

δυνατό να χάσει περί τα 9 δισ. ευρώ από αγροτικές επιδοτήσεις και περί τα 9

δισ. ευρώ από το Δ’ ΚΠΣ, εάν ο κ. Μπλερ πετύχει συμφωνία «κομμένη και ραμμένη»

στα μέτρα του για τις δημοσιονομικές προοπτικές την περίοδο 2007-2013.

ΛΟΝΔΙΝΟ

Κατά τη συνάντηση του Κώστα Καραμανλή με τον Τόνι Μπλερ, προχθές στο Λονδίνο,

η ελληνική πλευρά δεν ήταν σε θέση να συμπεράνει «πού το πάει» ο κ. Μπλερ για

τα κονδύλια – και, κυρίως, τι θα σημαίνει αυτό για την Ελλάδα. Ωστόσο,

βρετανικές διπλωματικές πηγές επέμεναν ότι αφετηρία του Βρετανού πρωθυπουργού

στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις είναι οι προβλέψεις της περίφημης έκθεσης

Σαπίρ, στην οποία, εξάλλου, αναφέρθηκε και δημόσια κατά την πρόσφατη ομιλία

του στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ο Αντρέ Σαπίρ υπήρξε σύμβουλος του πρώην προέδρου της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι,

κατ’ εντολήν του οποίου εκπόνησε – μαζί με ομάδα τεχνοκρατών – έκθεση με τίτλο

«Μια ατζέντα για μια αναπτυσσόμενη Ευρώπη – Καθιστώντας το οικονομικό σύστημα

της Ε.Ε. ικανό για αποτελέσματα». Σ’ αυτούς δεν προτείνει απλώς την κατάργηση

της συμφωνίας του 2002 για τη νέα ΚΑΠ, αλλά την πλήρη αναδιάταξη των

δικαιούχων (χωρών και πολιτικών) κοινοτικών κονδυλίων.

Ο κ. Σαπίρ, όπως και ο κ. Μπλερ, θεωρεί απαράδεκτη τη διάθεση του 40% του

κοινοτικού προϋπολογισμού στη γεωργία – και εισηγείται τη συρρίκνωση του

ποσοστού αυτού στο 15% την περίοδο 2007-2013!

Έμφαση στην έρευνα. Αντιστοίχως – όπως και ο Βρετανός πρωθυπουργός –

θεωρεί αναγκαία την έμφαση στην έρευνα και τεχνολογία, την εκπαίδευση και την

κατάρτιση, σε κόστος της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Χαρακτηριστικό

της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που διέπει τον κ. Σαπίρ – μολονότι συνεργάτης

του κεντροαριστερού κ. Πρόντι – είναι πως εισηγείται την κατάργηση του

Κοινωνικού Ταμείου της Ένωσης, από το οποίο χρηματοδοτούνται πολιτικές

ενίσχυσης των ανέργων της Ευρώπης, με έμφαση στις γυναίκες, τους μακροχρόνια

ανέργους και τους νέους.

Βάσει της έκθεσης, η πολιτική της συνοχής – από την οποία η Ελλάδα θα ελάμβανε

περί τα 24 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την εισήγηση της Κομισιόν, και 20 δισ. ευρώ,

σύμφωνα με την τελευταία πρόταση της λουξεμβουργιανής προεδρίας (κατά δήλωση

του κ. Καραμανλή) – θα πρέπει στο διάστημα 2007-2013 να χρηματοδοτηθεί με

μόλις 35% του προϋπολογισμού της Ένωσης. Από αυτό, οι χώρες της διεύρυνσης θα

λάβουν τη μερίδα του λέοντος – 20% – ενώ οι παλαιές χώρες της συνοχής (μεταξύ

των οποίων και η Ελλάδα) μόλις 10%. Όπως έλεγαν κοινοτικές πηγές, αυτό

σημαίνει ότι η χώρα μας θα εισπράξει στην επταετία κάτι παραπάνω από 11 δισ.

ευρώ, έναντι των 24 που προέβλεπε η Κομισιόν για την επταετία.

Οι αγρότες. Για την αγροτική πολιτική, η έκθεση προβλέπει μόλις 15% του

προϋπολογισμού για την επταετία, έναντι 40% της συμφωνίας του 2002 που λήγει

το 2013. Για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει ότι από 18,5 δισ. που έχει να παίρνει

σε αγροτικές επιδοτήσεις, θα πρέπει να περιοριστεί σε περίπου 9,8 δισ.!

Κοινοτικές πηγές υποστηρίζουν πως τα σχέδια του Τόνι Μπλερ, που στην πλέον

ολοκληρωμένη τους μορφή παρουσιάζονται στην έκθεση Σαπίρ, δεν πρόκειται να

γίνουν δεκτά χωρίς τροποποιήσεις από τους «25». Παραδέχονταν, ωστόσο, πως

όποια συμφωνία και να επιτευχθεί – είτε στο τρέχον εξάμηνο είτε αργότερα –

ασφαλώς θα ικανοποιεί κάποιες από τις επιδιώξεις του κ. Μπλερ, οι οποίες είναι

σε αντίθεση τόσο προς τα ελληνικά συμφέροντα όσο και προς την αρχή του

ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας, που υπηρετεί μέχρι τώρα η Ένωση.

Νέες συμμαχίες. Αιτία αυτής της, έστω κι επιμέρους, νίκης της Βρετανίας

δεν είναι τόσο η ισχύς του Τόνι Μπλερ στο νέο ευρωπαϊκό σκηνικό – που πράγματι

είναι αυξημένη, καθώς για πρώτη φορά διαθέτει συμμάχους μεταξύ των εταίρων

(Δανία) – όσο η συρρίκνωση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας: το SPD της

Γερμανίας με τον Γκέρχαρντ Σρέντερ έχει παραδοθεί περίπου αμαχητί στην Άνγκελα

Μέρκελ των Χριστιανοδημοκρατών. Ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ είναι

αποδυναμωμένος, ενώ και οι Γάλλοι σοσιαλιστές είναι διχασμένοι στο ζήτημα της

Ευρώπης. Και ο Ισπανός πρωθυπουργός, σοσιαλιστής κ. Θαπατέρο, ετοιμάζεται για

μια «συμφωνία κορυφής» με τον κ. Μπλερ.