ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ

Λάτρης της θρησκευτικής μουσικής, ιδανικός ερμηνευτής των βυζαντινών ύμνων,

ο Πέτρος Γαϊτάνος αισθάνεται τη Μεγάλη Εβδομάδα ως απόσταγμα της αιώνιας

πορείας του ανθρώπου. Πιστεύει ότι η δημοτική μουσική είχε για σημείο αναφοράς

την εκκλησιαστική, γιατί αυτή ήταν η μουσική που άκουγαν οι πρόγονοί μας μέσα

στις εκκλησίες. «Μου αρέσει να τραγουδώ ύμνους» – λέει ο Πέτρος Γαϊτάνος –

«γιατί η ζωή μας είναι γεμάτη από μια δοξολογία».

H Μεγάλη Εβδομάδα για σας;

Είναι το απόσταγμα της αιώνιας πορείας μας, είναι το δυνατότερο παράδειγμα

όπου αποκαλύπτεται η Θεία Σοφία· έτσι την αισθάνομαι και είμαι πολύ χαρούμενος

που ζω και αναπνέω έχοντας αυτό ως το πιο δυνατό σημείο αναφοράς της ζωής μου.

Γιατί σας συγκινεί η θρησκευτική μουσική;

Με συγκινεί γιατί γράφτηκε με αφορμή τον τέλειο Λόγο· είτε αυτός είναι

δοσμένος άμεσα, μέσα από την άκτιστη και ασύλληπτη παρουσία του Θεού, είτε

μέσω των ανθρώπων και της κτίσης.

Τι κοινό στοιχείο υπάρχει στους ύμνους και στη δημοτική μουσική;

H δημοτική μουσική είχε ως σημείο αναφοράς την εκκλησιαστική· αυτήν άκουγαν οι

πρόγονοί μας πηγαίνοντας στις εκκλησίες. Βέβαια, είναι και αυτή που αιώνες

τώρα ταιριάζει και εμπνέει τους Έλληνες.

Ερμηνεύετε τροπάρια μόνο αυτές τις ημέρες ή και σε άλλες γιορτές;

Βεβαίως και ερμηνεύω όλον τον χρόνο ύμνους. H ζωή μας είναι γεμάτη από μια

δοξολογία για ό,τι κατανοούμε και για ό,τι δεν είναι αντιληπτό από τη στενή

μας φύση.

Πότε σάς γεννήθηκε η επιθυμία, για πρώτη φορά, να ερμηνεύσετε τροπάρια;

Δεν μου δημιουργήθηκε ποτέ η επιθυμία, δεν υπάρχει αρχή και απόφαση. Έτσι

ήμουν πάντα, με έπειθε και με αφορούσε το βάθος και η αλήθεια τους.

H γνώμη σας για το «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη;

Το «Άξιον Εστί» είναι μια σημαντική δουλειά, ίσως είναι η σημαντικότερη που

έχει κυκλοφορήσει στον αιώνα που μας πέρασε. Στις 4 Ιουνίου μάλιστα θα

ερμηνεύσω αυτό το υπέροχο έργο υπό τη διεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη στο Μέγαρο

Μουσικής Αθηνών με αφορμή τα 80 του χρόνια.

Ποιος συνθέτης συνδυάζει το βυζαντινό χρώμα με τη σύγχρονη μουσική;

Ο Μίκης Θεοδωράκης το κάνει κατά κάποιον τρόπο, ο Γιάννης Μαρκόπουλος το

πετυχαίνει επίσης, όπως και ένας λιγότερο γνωστός αλλά πολύ ταλαντούχος

συνθέτης, ο Γιάννης Μπουφίδης, που έχουμε συνεργαστεί μάλιστα στον δίσκο μου

«Ελεύθερες θάλασσες» και κάναμε υπέροχα τραγούδια.

Πρώτη σας συναυλία με τροπάρια;

Στη Μητρόπολη Αθηνών λίγο πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα του 1996. Μοναδική

εμπειρία! Μάλιστα κυκλοφορεί από τότε σε ζωντανή ηχογράφηση στο CD «Τα Θεία

Πάθη».

Ποια σας έχει μείνει αξέχαστη;

H συναυλία που έδωσα στην Πάτμο πριν από δύο χρόνια.

Τα τραγούδια της Μακεδονίας;

Κατάγομαι από τη Μακεδονία και την αγαπώ πολύ. Κυκλοφόρησα ένα CD με τραγούδια

παραδοσιακά της Μακεδονίας με τον τίτλο «Σαν τα κρύα τα νερά», μια δουλειά με

μεράκι που την αγάπησε και την αγαπάει πολύ ο κόσμος.

Αναπολείτε τον πρώτο καιρό που μπήκατε στον χώρο του τραγουδιού;

Κατά κάποιον τρόπο, ναι. Ξέρετε, μου αρέσει πολύ κάθε καινούργια μέρα που

διανύω στη ζωή μου.

Πόσα χρόνια τραγουδάτε;

Τραγουδώ 18 χρόνια ως επαγγελματίας τραγουδιστής.

Ποιοι άνθρωποι ήταν ειλικρινείς μαζί σας και σας στήριξαν;

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης που μου εμπιστεύτηκε έναν δίσκο γιατί του άρεσα ως

τραγουδιστής και με παρουσίασε στον κόσμο με καθαρότητα και ανυστεροβουλία.

Υπήρξαν κι άλλοι που με τον τρόπο τους μού στάθηκαν, σε μικρότερο βαθμό όμως.

Το ελληνικό τραγούδι σήμερα;

Το ελληνικό τραγούδι σαν καθρέφτης της κοινωνίας μας χρόνια τώρα

αντικατοπτρίζει την καθοδική κατεύθυνση που έχει η ζωή μας.

Γιατί δεν ακούγονται δημοτικά τραγούδια;

Πώς να ακουσθούν παραδοσιακά τραγούδια όταν όλα στη ζωή μας πάνε να γίνουν

πλαστικά;

Ποιοι χώροι σάς εκφράζουν για να τραγουδάτε;

Μου αρέσουν οι χώροι που έχουν σκηνές, εκεί υπάρχει τέχνη, εκεί αισθάνομαι πως

ξεγυμνώνομαι και ελευθερώνω την καλλιτεχνική μου ενέργεια και έκφραση.

Αγαπημένος σας συνθέτης;

Μίκης Θεοδωράκης.

Ο επόμενος δίσκος σας;

Είναι πολλά αυτά που θέλω να κάνω και δεν έχω καταλήξει ποιος θα είναι πρώτος.

Ποιο από τα τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας σάς εκφράζει περισσότερο;

Όλα, αλλά αν πρέπει να διαλέξω κάποιο, θα έλεγα το «Σε τον αναβαλλόμενον το

φως».

H καλύτερη (ώς τώρα) στιγμή σας στο τραγούδι;

Είναι πολλές, δεν είναι μία.