|
Και ζήσαν αυτοί καλά και ‘μεις καλύτερα, γιατί έτσι τελειώνουν τα παραμύθια. Από το σίριαλ «Εραστής δυτικών προαστίων» με τον Αλέξη Γεωργούλη και τη Μαριλίτα Λαμπροπούλου
|
Το λαϊκό πλην τίμιο παλικάρι, «Ο εραστής δυτικών προαστίων», Αλέξης Γεωργούλης
(Mega), έκλεψε την αγαπημένη του κάτοικο B.Π. (Βορείων Προαστίων) με τη σινιέ
γκαρνταρόμπα από τα σκαλιά της εκκλησίας και έφυγαν καβάλα στη μηχανή να
ζήσουν τον απόλυτο έρωτά τους, να παντρευτούν και να κάνουν πολλά παιδάκια –
υποθέτουμε.
Ο απατεώνας Γιώργος Νινιός τού «Ευτυχισμένες ημέρες» (ANT1), πρώτον δεν
υπήρξε θύμα φόνου, ούτε της προδομένης αγαπημένης του, ούτε της κόρης της, όλο
ήταν απλώς ένα ψυχωτικό επεισόδιο της κόρης που αρνιόταν να τον δεχθεί να
μπαίνει ανάμεσα στην ίδια και τη μάνα της, δεύτερον ανένηψε χάρη στον πιστό
και αγνό έρωτα της Άννας Ανδριανού, έγινε τίμιος εργαζόμενος, που αποταμίευε
και χρήματα για να επιστρέψει αυτά που είχε κλέψει από την πλουσία αγαπημένη
του. Έτσι είχαμε την κόρη, θεραπευμένη χάρη στην ψυχανάλυση, να επιστρέφει στη
μανούλα με ανθοδέσμη, τη μανούλα απελευθερωμένη από τις ενοχές να επιστρέφει
στον ανανήψαντα Νινιό και όλοι μαζί να αποκτούν μέλλον ρόδινο της αγάπης και
της αφοσίωσης.
Τα σίριαλ των ερώτων του χειμώνα πήραν τη ζαχαρένια γεύση του «χάπι εντ» και
της ελπίδας, που έχει ανάγκη από τη δραματοποιημένη αναπαράστασή της η ζωή για
να τα βγάλει πέρα με τις πραγματικές, σκληρές καταστάσεις της. Παραμύθια των
φιγουράτων κλισέ που η λαϊκή λογοτεχνία πρόσφερε αφειδώς σε ένα κοινό το οποίο
αναζητεί το εύκολο όνειρο και που η τηλεόρασή μας επαξίως τη συμπληρώνει ή την
αντικαθιστά.
H μικρή οθόνη γίνεται ιδανικό μέσο για να εκφραστεί το σύνδρομο του «χάπι
εντ». Βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία της κατανάλωσης και των «συνταγών της
ευτυχίας», αξιοποιεί συστατικά της ανθρώπινης ψυχής, κατάλληλα επεξεργασμένα
και δεόντως αποστειρωμένα, ώστε να έχουν απαλλαγεί από τους κινδύνους του
απρόβλεπτου.
Συρραφές από κλισέ, που ισχυροποιούν τους «κανόνες ηθικής» των σχέσεων,
μετατρέπουν τα σίριαλ των παθιασμένων ερώτων σε ένα είδος τεχνικών υγιεινής
της κοινωνίας. Εξαγνίζουν αυτά ακριβώς που φοβίζουν. Στην αταίριαστη σχέση της
σειράς «Εραστής δυτικών προαστίων» το παλιό παραμύθι της πριγκίπισσας που
ερωτεύεται το αγνό παλικάρι, δεν χρειάστηκαν παρά μερικές πινελιές
εκσυγχρονισμού της με βάση τα κοινωνικά δεδομένα της εποχής και του τόπου. Ο
πυρήνας που έχει στόχο την εκτόνωση των πολεμικών αντιθέσεων των τάξεων
παρέμεινε ατόφιος. H «αγνή εργατική τάξη» απέναντι στη «χαλασμένη» των
πλουσίων, που δεν έχει τον πλούτο του χρήματος, αλλά τον ισχυρότερο ηθικώς
πλούτο των συναισθημάτων, νικάει στο τέλος, κερδίζοντας το κορίτσι. H κάθαρση
έχει βαθύ κοινωνικό μήνυμα: η αστική τάξη θα επιβιώσει μόνο μέσα από την ένωσή
της με την αγνή εργατική.
Όσο για τις «Ευτυχισμένες ημέρες», εδώ ήταν απόλυτος ο θρίαμβος των κλισέ για
τις ανθρώπινες συμπεριφορές στις σχέσεις, ερωτικές και οικογενειακές, όπως
συμπυκνώνονται στα εγχειρίδια καταναλωτικής ψυχολογίας της εποχής.
Οι κακοί στη φυλακή…
Το ιδανικό της «αγνής αγάπης», που χαρίζει την υγεία της συνείδησης,
συνάντησε το σύνδρομο του χριστιανού μάρτυρα που κερδίζει τη βασιλεία των
ουρανών. Και τι δεν πέρασε η Άννα Ανδριανού, αφελής και αθώα παιδούλα (στην
ψυχή), στα χέρια του παραδόπιστου Νινιού. Για να μην υπολογίσουμε και το δράμα
με την κόρη, που όφειλε να το διαπραγματευτεί σαν μάνα αφοσιωμένη στη
μοναδική, απόλυτη σχέση μιας γυναίκας, τη σχέση με το σπλάχνο της. Και τι
υπέροχα που τα κατάφερε, γιατί η ζωή ανταποδίδει στον «καλό τον άνθρωπο»!
Φυσικά, όλοι οι καλοί στο σίριαλ βρήκαν την ευτυχία, ενώ όλοι οι κακοί και δη
οι «μοιραίες γυναίκες» – η αιώνια απειλή του χάους – εξοβελίστηκαν στο πυρ το
εξώτερο να σιγοψήνονται στη φωτιά των παθών και των αμαρτιών τους. H θρησκεία
μιας «συνταγογραφημένης» θεραπείας της ψυχής, που είναι πολύ της μόδας στην
εποχή μας, αναδείχθηκε στον κανόνα, που τακτοποιεί το χάος των ανθρώπινων
σχέσεων και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Όλα υπέροχα και παραμυθένια,
μόνο που φαίνονταν οι συρραφές των κλισέ, γιατί έπρεπε να χωρέσουν όλα,
καταλήγοντας στο κιτς ενός «ενδύματος» που έχει όλες τις τάσεις της μόδας πάνω
του, αλλά καμία προσωπικότητα.
