Για θυμήσου… Tο Bατικανό … έπαιζε μπάλα!

ENA πρωινό, κατά το τέλος Μαρτίου 1495, στην πλατεία Σάντα Κρότσε της

Φλωρεντίας είχε συγκεντρωθεί ένα παράξενο πλήθος ανθρώπων. Μιλούσαν, φώναζαν,

σχολίαζαν και χειρονομούσαν. Δεν ήταν άνθρωποι που είχαν συγκεντρωθεί για

κάποια λαϊκή εκδήλωση ή για να κάνουν εμπόριο, αλλά άτομα που έδειχναν

ανυπομονησία. Ανάμεσα σ’ αυτό το πλήθος του λαού βρίσκονταν και μερικοί

ευγενείς, που δυσφορούσαν γιατί ήταν υποχρεωμένοι να είναι κοντά στον

λαουτζίκο.

Όλοι αυτοί ήταν οι οπαδοί του νέου παιχνιδιού, του φλωρεντινού «κάλτσιο», που

δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια παραλλαγή του σημερινού φουτ-μπολ και περίμεναν

να αρχίσει το παιχνίδι. Τότε, δεν ήταν όπως σήμερα. Το παιχνίδι τού «κάλτσιο»

απασχολούσε μόνο τους «ευγενείς».

Αιτία όμως της μεγάλης αυτής συγκέντρωσης στην πλατεία Σάντα Κρότσε της

Φλωρεντίας ήταν ότι με την ομώνυμη ομάδα, η οποία θα αντιμετώπιζε την

ισοδύναμή της ομάδα της Πίζας, θα αγωνιζόταν κάποιος γαλαζοαίματος, ένας

απόγονος της μεγαλύτερης οικογένειας της Φλωρετνίας: των Μεδίκων. Κανείς δεν

γνώριζε ποιος απ’ όλους θα λάβαινε μέρος στον αγώνα, αλλά όλοι ήξεραν ότι από

το αποτέλεσμα του αγώνα αυτού θα εξαρτιόταν η τιμή ή ατίμωση μιας μεγάλης

οικογένειας και μιας μεγάλης πόλης. Γιατί οι Φλωρεντινοί θεωρούσαν ζήτημα

τιμής να νικήσουν την ισχυρή ομάδα της Πίζας, προς την οποία δεν έτρεφαν ποτέ

φιλικά αισθήματα.

Από στόμα σε στόμα, άρχισε να ψιθυρίζεται ένα όνομα και σε λίγη ώρα όλοι

ήξεραν ότι με την ομάδα της Φλωρεντίας αγωνιζόταν ο νεαρός Καρδινάλιος Ιωάννης

των Μεδίκων, ο οποίος αργότερα επρόκειτο να γίνει Πάπας με το όνομα Λέων X’.

Το πλήθος των θεατών ήταν ανήσυχο για την έκβαση του αγώνα, αλλά ο Ιωάννης των

Μεδίκων φαινόταν ψύχραιμος και σίγουρος για την αποστολή του.

Αλλά ο 18 χρόνων Ιωάννης των Μεδίκων, με την απαράμιλλη ψυχραιμία του,

κατόρθωσε να εμπνεύσει τους συμπαίκτες του και να τους οδηγήσει στην επιτυχία.

Αλλά ο Ιωάννης των Μεδίκων δεν ήταν ο μόνος Πάπας που έπαιξε «κάλτσιο» τον

Μεσαίωνα.

Μέσα στα περίπου 100 χρόνια που το παιχνίδι αυτό ήταν της μόδας για τους

Φλωρεντινούς ευγενείς, άλλοι δύο φανερώθηκαν στον στίβο της πλατείας Σάντα

Κρότσε: ο ένας ήταν ο Ιούλιος των Μεδίκων, ο οποίος φόρεσε την παπική τιάρα με

το όνομα του Κλημεντίου και ο άλλος ο Μαφέο Μπαρμπερίνι – απόγονος του

Φραντζέσκο Μπαρμπερίνι της Βαλ ντ’ Έλσα – που αργότερα έγινε Πάπας με το όνομα

Ουρμπάνο.

Για τον Ιούλιο των Μεδίκων, μάλιστα, λέγεται ότι ήταν εξαιρετικός στην τέχνη

του «κάλτσιο». Μπορούσε να αφαιρέσει την μπάλα από τον αντίπαλο και

αποφεύγοντας όλους τους άλλους, χάρη στη μεγάλη ευκινησία του και ταχύτητα, να

φθάσει μέχρι το αντίπαλο τέρμα και να σουτάρει χωρίς να δίνει καμιά ευκαιρία

στον τερματοφύλακα για να αποκρούσει.