«Παρακάναμε δημοκρατική τη μόδα»

«Έχω συνεισφέρει να γίνει η μόδα πιο δημοκρατική, πιο προσιτή στις νέες

γυναίκες, δεν είμαι όμως πια σίγουρος ότι μου αρέσει αυτή η εξέλιξη», λέει στα

«NEA» ο εβδομηνταεπτάχρονος, πλέον, φωτογράφος Φρανκ Χόρβατ που το έργο του

απλώθηκε σε έξι δεκαετίες, σε τρεις ηπείρους και σε πολλά είδη φωτογραφίας.

Και μέρος του θα δούμε από αύριο στην έκθεση «Φωτογραφία και μόδα», στο Μέγαρο

Μουσικής Αθηνών.

«Στα τριάντα μου είχα ήδη ζήσει και δουλέψει σε επτά χώρες και είχα μάθει τις

γλώσσες τους. Σε κάθε αλλαγή χώρας ήταν σαν να ανακάλυπτα έναν διαφορετικό

τρόπο για να υπάρχω. Το ίδιο απηχούν και οι δουλειές μου. Συνεχίζω να πηγαίνω

μπρος-πίσω στην ασπρόμαυρη φωτογραφία και στις παραδοσιακές τεχνικές, σαν να

κινούμαι από μία γλώσσα σε μία άλλη», εξηγεί ο Χόρβατ στον διαδικτυακό του

τόπο, τη Horvatland.

H φωτογραφία είναι μία τέχνη που διηγείται ιστορίες;

Θα μπορούσε. Όπως μπορεί να σημαίνει και κάτι περισσότερο: Να σου λέει ποιος

είσαι πραγματικά.

Ποια ιστορία θα διαλέγατε για να αφηγηθείτε με εικόνες από τη σύγχρονη

μόδα;

Πέρασαν είκοσι χρόνια από τότε που σταμάτησα να φωτογραφίζω μόδα. Γι’ αυτό και

τη βλέπω από απόσταση. Το μήνυμα που βγάζει σήμερα είναι πως η μόδα ανήκει σε

όλους. Ακριβώς το αντίθετο από την ελιτίστικη άποψη του παρελθόντος.

Προσπαθήσατε με τις φωτογραφίες σας να… κατεβάσετε τη μόδα στη γη και να

κάνετε τους θεατές να ονειρεύονται;

Ναι. Κυρίως φωτογραφίζοντας τις γυναίκες που ο ίδιος ονειρευόμουν ή με το να

τις κάνω να μοιάζουν με τις γυναίκες των ονείρων μου.

Εκτός από τη μόδα, υπάρχουν και άλλα κεφάλαια στο έργο σας: φύση,

καθημερινοί άνθρωποι, γλυπτά του Ντεγκά, πορτρέτα γυναικών που μοιάζουν με

πίνακες ζωγραφικής, η επίδραση του κυβερνοχώρου…

Απολάμβανα πάντα να σκαλίζω ιστορίες και εικόνες του παρελθόντος, απορώντας

για τις εμπειρίες πόθου και έρωτα που συγκινούν τους ανθρώπους διαφορετικών

εποχών. Ή πάλι, μου αρέσει να παρατηρώ μία άγνωστη γυναίκα στον δρόμο ή στο

μετρό και να την φαντάζομαι πώς θα ήταν αν ζούσε στην αρχαία Ρώμη ή τη

μεσαιωνική Φλωρεντία. Τα φωτογραφικά πορτρέτα είναι ένα είδος ανθρώπινης

σχέσης που με κάνει να νιώθω άβολα. Υπάρχει κάτι που με ενοχλεί να βλέπω ένα

πρόσωπο μέσα από την κάμερα, προσπαθώντας να συλλάβω τις πιο οικείες

αντιδράσεις του, σαν κυνηγός με το θήραμά του. Με τα πορτρέτα μου προσπαθώ να

καθησυχάσω τα μοντέλα. Είναι ένας τρόπος να τους πω, μη φοβάσαι, δεν κυνηγάω

εσένα, αλλά κάποιο αρχέτυπο που εκφράζεις.

Αρχή από μια συλλογή γραμματοσήμων

Γεννημένος στα σύνορα Ιταλίας-Κροατίας, μεγαλωμένος από τους γιατρούς

γονείς του στην Ελβετία, ο Φρανκ Χόρβατ σπούδασε Καλές Τέχνες στο Μιλάνο και

στα 15 του πούλησε τη συλλογή γραμματοσήμων του για να αγοράσει μία κάμερα

Ρόλεϊκορντ και να ξεκινήσει συνεργασίες με ιταλικά περιοδικά. Οι συγκυρίες τον

έφεραν στο Παρίσι, όπου γνώρισε τους Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν και Ρόμπερτ Κάπα.

Ύστερα στο Πακιστάν και την Ινδία. Ο εξωτισμός της Ασίας, σε συνδυασμό με το

ατμοσφαιρικό άσπρο-μαύρο της παριζιάνικης σχολής, τον οδήγησαν σε ένα

απελευθερωμένο στυλ. Ανάμεσα στα φωτορεπορτάζ, βρήκε φιλοξενία στη «Vogue», το

«Elle», το «Harper’s Bazaar» και στο πρακτορείο Magnum.

INFO

Ο Φρανκ Χόρβατ θα δώσει σεμινάριο στο πλαίσιο της έκθεσης «Φωτογραφία και

Μόδα» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (τηλ. 210-7282.000), στις 18 και 19 Μαρτίου.