Διαστάσεις Mια ζεστή αγκαλιά

Το είδαμε κι αυτό: η άκρα Αριστερά της Ιταλίας να πλέκει το εγκώμιο του

Μπερλουσκόνι και των μυστικών υπηρεσιών. Μια ιδεολογική «ωρίμαση» που

οφείλεται στην Τζουλιάνα. Ή μάλλον στον Νικόλα.

«Μπορεί να κλάψει η λεγόμενη ριζοσπαστική Αριστερά για έναν άνθρωπο όπως ο

Νικόλα Καλιπάρι; Ναι. Πιστεύω πως ο Νικόλα πρέπει να χαρακτηριστεί ήρωας, όπως

και όλοι οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους ενώ έκαναν κάτι δίκαιο, χωρίς να

τους αποφέρει προσωπικό όφελος. Ήρωας, ένα στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών;

Έχω μάθει ότι οι άνθρωποι κρίνονται με βάση όχι τη στολή εργασίας τους, αλλά

τη συμπεριφορά τους».

Τα γενναία αυτά λόγια ανήκουν σε ένα παλιό στέλεχος της οργάνωσης Διαρκής Πάλη

(συναγωνιστή δηλαδή του κρατούμενου Αντριάνο Σόφρι), σε έναν άνθρωπο που έχει

πετάξει πέτρες σε αστυνομικούς, σε έναν δημοσιογράφο για τον οποίο οι μυστικές

υπηρεσίες συνδέονταν πάντα με δολοπλοκίες και προβοκάτσιες. Στον διευθυντή της

εφημερίδας Μανιφέστο Γκαμπριέλε Πόλο, που το ‘φερε η τύχη – ή μάλλον ο

πόλεμος στο Ιράκ – να συνεργαστεί με έναν πράκτορα για την απελευθέρωση της

Τζουλιάνα Σγκρένα. Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός. Νόμιζε πως θα είχε να κάνει

με έναν τύπο σαν τον Μαξ φον Σίντοβ στις «Τρεις Ημέρες του Κόνδορα», ψηλό, με

παγωμένα και αδιαπέραστα μάτια, αναξιόπιστο. Αλλά κι ο πράκτορας, από την

πλευρά του, νόμιζε πως θα είχε απέναντί του έναν «κλασικό» δημοσιογράφο,

πολυλογά, επιπόλαιο, αναξιόπιστο. Γρήγορα, τα στερεότυπα που είχαν ο ένας για

τον άλλο διαλύθηκαν. Συμπαθήθηκαν. Την παραμονή της αναχώρησης του Νικόλα για

το Ιράκ, ο ιστορικός συμβιβασμός ανάμεσα στους δύο άνδρες μετατράπηκε σε μια

ζεστή αγκαλιά. H τύχη – ή μάλλον η αμερικανική δύναμη κατοχής στο Ιράκ – το

‘φερε να είναι η τελευταία φορά που ο δημοσιογράφος θα έβλεπε τον πράκτορα.

Ο Γκαμπριέλε Πόλο δεν δίστασε να εξάρει τη στάση και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι,

αυτού του ψυχρού και αδίστακτου επιχειρηματία – πρωθυπουργού, που για μια φορά

αντέδρασε συναισθηματικά, δηλαδή ειλικρινά, σε μια ανθρώπινη τραγωδία.

Ανάλογες ήταν οι αντιδράσεις του προέδρου της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης

Φάουστο Μπερτινότι και του διευθυντή της εφημερίδας Λιμπερατσιόνε Πιέρο

Σανσονέτι: με το να καλέσει αμέσως για εξηγήσεις τον Αμερικανό πρέσβη, είπαν,

ο Μπερλουσκόνι συμπεριφέρθηκε ως πραγματικός ηγέτης.

Και η αλήθεια; Πότε θα γίνει γνωστή η αλήθεια γι’ αυτό το θλιβερό περιστατικό;

Όταν δεν θα έχει πια καμιά πολιτική σημασία, απαντά ο συγγραφέας Κλάουντιο

Μάγκρις με ένα σημείωμά του στην Κοριέρε. Όταν αυτή η αλήθεια δεν θα

μπορεί πια να ωφελήσει ή να βλάψει κανέναν, όταν κανείς δεν θα μπορεί να τη

χρησιμοποιήσει πια προς όφελός του, όταν κανείς δεν θα τη φοβάται και άρα

κανέναν πια δεν θα ενδιαφέρει.

LINK:

http://diastaseis.blogspot.com

*Κάθε παρέμβαση είναι ευπρόσδεκτη