Αναζήτηση
«Με αναγκάζουν να γίνω δεύτερη φορά μετανάστης. Πριν από 30 χρόνια ήρθα στη
Γερμανία και τώρα με αναγκάζουν να γυρίσω στην πατρίδα μου μισός. Με την υγεία
μου κατεστραμμένη, ύστερα από τόσα χρόνια στα ορυχεία, χωρίς λεφτά και χωρίς
σύνταξη».
|
|
Ο κ. Δημήτρης Σγουρός είναι ένας από τους 30.000 Έλληνες μετανάστες στη
Γερμανία, που τα τελευταία χρόνια ζουν με το επίδομα ανεργίας ή το επίδομα
απορίας. Από την 1η Ιανουαρίου 2005, όμως, χιλιάδες Έλληνες μετανάστες, όχι
μόνο έχουν μείνει άνεργοι, αλλά ουσιαστικά εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη
Γερμανία, διότι κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς καμία οικονομική βοήθεια από το
κράτος, επειδή σε κάποιο χωριό της Ελλάδας διαθέτουν ένα χωράφι ή ένα σπίτι.
Αιτία, το νέο Σύστημα Κοινωνικής Πρόνοιας που ισχύει από τις αρχές του έτους
στη Γερμανία.
Έκλεισε το μεταλλουργείο
«Το μεταλλουργείο όπου δούλευα επί 25 χρόνια έκλεισε πριν από λίγους μήνες.
Είμαι 58 ετών και κανένας δεν με παίρνει στη δουλειά. Επιπλέον, επειδή έχω ένα
πατρικό σπίτι σε ορεινό χωριό της Αχαΐας, οι Γερμανοί πιστεύουν ότι είμαι και
προνομιούχος. Ποιος να τους εξηγήσει ότι στο χωριό μου μένουν 50 άνθρωποι και
το σπίτι δεν κοστίζει εκατομμύρια» λέει ο κ. Δημήτρης Ζέκκας, που ήδη
ετοιμάζει τις βαλίτσες του για να επιστρέψει στην Ελλάδα. «Ξεκίνησα για να
βγάλω κάποια χρήματα και τώρα, λίγο πριν από τη σύνταξη, με αναγκάζουν να
γυρίσω φτωχός και με κατεστραμμένη υγεία».
«Ένας στους τέσσερις Έλληνες μετανάστες που μπορούν να εργαστούν είναι
άνεργος. Το πρόβλημα ήταν ήδη τεράστιο αν αναλογιστούμε ότι κάθε άνεργος έχει
υπό την προστασία του 3 ή 4 μέλη. Ωστόσο, ύστερα από την ενεργοποίηση του
Χαρτς 4, τα πράγματα έχουν γίνει αλλάξει», τονίζει ο κ. Θεόδωρος Γαβράς,
δημοτικός σύμβουλος στο Μόναχο, που εξηγεί ότι «όποιος έχει ιδιόκτητη κατοικία
στην οποία κατοικεί αυτός ή η οικογένειά του και βρίσκεται εκτός Γερμανίας,
τότε οφείλει να την πουλήσει και τις εισπράξεις από την πώληση να τις
χρησιμοποιήσει για να συντηρηθεί».
Στα γραφεία της ελληνικής κοινότητας στο Μόναχο καθημερινά συρρέουν δεκάδες
μετανάστες που προσπαθούν να βρουν λύση στο πρόβλημά τους. «Οι άνθρωποι πια
δεν ξέρουν τι να κάνουν και ειδικά όσοι ανήκουν στην πρώτη γενιά των
μεταναστών, αφού αυτούς κυρίως επηρεάζει το μέτρο. Αρκετοί δεν έχουν λεφτά
ούτε για το λεωφορείο και περπατούν μία ώρα με τα πόδια μέσα στο κρύο για να
έρθουν στην κοινότητα και να πάρουν κάποια βοήθεια», λέει ο γραμματέας της
κοινότητας κ. Δημήτρης Πουρνάρας.
Οι άνεργοι ξεπέρασαν τα 5 εκατ.
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ της ελληνικής κοινότητας του Μονάχου έχει αναλάβει το
δύσκολο έργο της συμπλήρωσης των αιτήσεων για τα κοινωνικά επιδόματα του Χαρτς
4, «της ρίζας του κακού», όπως σχολιάζει ο 62χρονος Δημήτρης Γεωργίου, στον
οποίο το κράτος πρότεινε εργασία με μισθό 1 ευρώ την ώρα, μέχρις ότου
συμπληρώσει τα συντάξιμά του χρόνια. Το Χαρτς 4 (πήρε το όνομά του από τον
πρόεδρο της επιτροπής της γερμανικής Βουλής για τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά
εργασίας, Πέτερ Χαρτς) προέκυψε ως λύση ανάγκης για τη γερμανική κυβέρνηση. Ο
αριθμός των ανέργων ξεπέρασε το ψυχολογικό όριο των 5 εκατομμυρίων και το
κοινωνικό κράτος κατέρρευσε.
«Το κράτος βοηθούσε πολύ όσους ήταν άνεργοι ή άποροι. Αρκετοί, όμως, και
μεταξύ τους και Έλληνες, το εκμεταλλεύτηκαν» επισημαίνει ο δημοσιογράφος της
ελληνικής υπηρεσίας της Ντόιτσε Βέλε, κ. Σταμάτης Ασημένιος. Πριν από την
εφαρμογή του Χαρτς 4, μια οικογένεια απόρων με 2 παιδιά μπορούσε να λαμβάνει
ακόμη και εφ’ όρου ζωής το βοήθημα πρόνοιας (περίπου 1.300 ευρώ και το ενοίκιο
πληρωμένο από το κράτος). Με τα σημερινά μέτρα τα περισσότερα επιδόματα
καταργούνται, ενώ και αυτό της ανεργίας περιορίζεται μόλις σε έναν χρόνο, και
μάλιστα, εφόσον ο άνεργος δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία ή χρήματα σε τράπεζα
οποιασδήποτε χώρας.
