Στο κυνήγι της… γκαρσονιέρας οι φοιτητές

Μικρές «φοιτητικές εστίες» έχουν κατασκευάσει ιδιώτες σε φοιτητουπόλεις

όπως η Πάτρα, τα Γιάννενα, η Κομοτηνή. Σε πολλές περιοχές η αυξημένη ζήτηση

στέγης, εκτός από τα ενοίκια, «απογείωσε» και την οικοδομική δραστηριότητα για

την κατασκευή πολυκατοικιών, στις οποίες διαμορφώνονται μικρά διαμερίσματα –

γκαρσονιέρες και δυάρια – που διατίθενται αποκλειστικά σε φοιτητές.

H αναζήτηση στέγης από τους φοιτητές και τους σπουδαστές που πέρασαν σε

σχολές μακριά από το σπίτι τους μοιάζει με «οδύσσεια της πόλης». Με εξαίρεση

τα Γιάννενα που αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα τα προηγούμενα χρόνια, σε όλες

τις πόλεις όπου λειτουργούν σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οι

γκαρσονιέρες όχι μόνο είναι δυσεύρετες, αλλά οι τιμές τους αρχίζουν συνήθως

από 250-300 ευρώ και ξεπερνούν τα 350 σε αρκετές περιπτώσεις!

Το οδοιπορικό των «ΝΕΩΝ» για το κυνήγι της… γκαρσονιέρας ανά την Ελλάδα

κατέγραψε την αγωνία των φοιτητών, αλλά και την «ιδιόρρυθμη» αγορά που

απευθύνεται ειδικά σε φοιτητές και γιγαντώθηκε εξαιτίας της ανεπάρκειας των

φοιτητικών εστιών.

Σε δωμάτια ξενοδοχείων 1.400 φοιτητές

Στέγη σε δωμάτια… ξενοδοχείων θα βρουν άλλη μία χρονιά περίπου 1.400

φοιτητές σε όλη τη χώρα εξαιτίας της έλλειψης φοιτητικών εστιών. Όπως και

προηγούμενες χρονιές έτσι και φέτος Πανεπιστήμια από την Αθήνα, την Κρήτη, τα

νησιά του Αιγαίου και τη Θράκη αναγκάζονται να μισθώσουν δωμάτια σε ξενοδοχεία

προκειμένου να στεγάσουν τους φοιτητές.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στην περιφέρεια, όπως δείχνουν τα στοιχεία

του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, για παράδειγμα, μίσθωνε

σε ξενοδοχεία πέρυσι 360 κλίνες, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου 287 και το

Πολυτεχνείο Κρήτης 230.

H έλλειψη φοιτητικών εστιών επηρεάζει όμως και Πανεπιστήμια της Αθήνας. Όπως

λέει η κ. Σωτηρία Τσαντήλα από το τμήμα φοιτητικής μέριμνας της Ανωτάτης

Σχολής Καλών Τεχνών, η Σχολή θα αναγκαστεί και φέτος «να μισθώσει δωμάτια για

περίπου 30 φοιτητές, αφού ακόμα δεν έχει βρεθεί κτίριο για αγορά». Παρόμοια

είναι η κατάσταση και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, το οποίο για

άλλη μία χρονιά θα μισθώσει περίπου 75 κλίνες σε ξενοδοχεία της Αθήνας.

Λύση στο πρόβλημα πάντως επιχειρούν να δώσουν τα γραφεία εύρεσης στέγης που τα

τελευταία χρόνια λειτουργούν στα Πανεπιστήμια των Ιωαννίνων, της Θεσσαλονίκης

και στο Οικονομικό της Αθήνας. Τα Πανεπιστήμια βοηθούν τους φοιτητές σε

συνεργασία με τον σύλλογο ιδιοκτητών ακινήτων να βρίσκουν σπίτια κοντά στις

Σχολές τους. Χαρακτηριστικό είναι «ότι τα 60-70 δωμάτια που προσφέρθηκαν

πέρυσι για ενοικίαση στους φοιτητές έγιναν… ανάρπαστα», αναφέρει ο κ.

Βασίλειος Ασημακόπουλος, προϊστάμενος της φοιτητικής λέσχης στο Οικονομικό

Πανεπιστήμιο.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Μου ζήτησαν 280 ευρώ για μια τρώγλη…»

Αντιμέτωποι με τις «τσουχτερές» τιμές ενοικίασης διαμερισμάτων

βρίσκονται οι περίπου 12.000 νέοι φοιτητές που πέρασαν σε σχολές του ΑΠΘ, του

Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του TEI Θεσσαλονίκης και καταφθάνουν αυτές τις

ημέρες στην πόλη προς αναζήτηση στέγης.

Αυξημένα έως και 50% είναι φέτος τα ενοίκια για τις γκαρσονιέρες, ενώ στη ζώνη

γύρω από τις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου τα ενοίκια είναι «φωτιά», τη

στιγμή που οι περισσότερες οικοδομές είναι πολύ παλιές.

«Στο κέντρο και την ανατολική Θεσσαλονίκη το τετραγωνικό μέτρο κοστολογείται

από 4 έως και 15 ευρώ. Και βέβαια, πάντα στο κέντρο οι τιμές είναι πιο

τσιμπημένες. Στη δυτική πλευρά της πόλης οι τιμές κυμαίνονται από 4 έως 10

ευρώ, βολεύουν όμως μόνο όσους φοιτούν στα TEI», λέει στα «NEA» ο πρόεδρος του

Συλλόγου Κτηματομεσιτών Θεσσαλονίκης, Γρηγόρης Λιάντας.

«Τα σπίτια είναι πανάκριβα και σίγουρα πολύ περισσότερο τώρα σε σχέση με πριν

από τέσσερα χρόνια, όταν ήρθα πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη», λέει στα «NEA» η

Στέλλα Χατζίκου, φοιτήτρια στο Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

«Ένα διαμέρισμα 30 τετραγωνικών κοντά στην Καμάρα, μία τρώγλη με σπασμένα

μάρμαρα και άθλια τουαλέτα, το νοίκιαζαν 280 ευρώ», είπε η Ναταλία Καρακώστα,

που σπουδάζει στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ.

ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Όσο πιο μακριά τόσο πιο φθηνά

Στα Γιάννενα υπήρχε σοβαρή έλλειψη διαθέσιμων σπιτιών τα προηγούμενα

χρόνια, αλλά ακολούθησε κατασκευαστικός «πυρετός»: Ιδιώτες έκτισαν

πολυκατοικίες με μικρά διαμερίσματα, τα οποία διαθέτουν αποκλειστικά σε

φοιτητές. Ήδη, αυτή την περίοδο υπάρχουν τουλάχιστον τριακόσια ενοικιαστήρια

αναρτημένα στο ισόγειο της πρυτανείας του Πανεπιστημίου. Παράλληλα, η

δρομολόγηση λεωφορείων που συνδέουν το Πανεπιστήμιο, όχι μόνο με όλες τις

γειτονιές των Ιωαννίνων, αλλά και με τους γύρω δήμους δίνει τη δυνατότητα

στους φοιτητές να αναζητούν στέγη και σε πιο απομακρυσμένες περιοχές με πιο

«λογικά» ενοίκια.

Οι φοιτητές πάντως, εκτός από το ενοίκιο, εκτιμούν ότι η ζωή στα Γιάννενα

είναι ιδιαίτερα ακριβή:«Όλα είναι ακριβά, όχι μόνο τα ενοίκια. Οι υπηρεσίες,

το φαγητό κοστίζουν πολύ. Θεωρούν ότι από τη στιγμή που υπάρχει πανεπιστήμιο,

θα ζήσουν όλοι από τους φοιτητές», λέει η Χριστίνα Βούλγαρη από τη

Θεσσαλονίκη, που εισήχθη στη σχολή Επιστημών Τέχνης.

ΚΟΜΟΤΗΝΗ

«Στο σπίτι που είδα ζούσαν μια γιαγιά κι ένας παππούς»

Το υψηλό κόστος ζωής είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι

φοιτητές της Κομοτηνής. Τα ακριβά ενοίκια σε συνδυασμό με τις «αλμυρές» τιμές

στα κέντρα διασκέδασης επιβαρύνουν σημαντικά την τσέπη των φοιτητών.

Πάντως, σύμφωνα με τους μεσίτες της πόλης, η άποψη ότι η πρωτεύουσα της

Ροδόπης είναι μία από τις πιο ακριβές πόλεις για τους φοιτητές είναι μύθος.

«Φέτος οι τιμές των διαμερισμάτων έχουν πέσει, γιατί χτίστηκαν πολλές

καινούργιες οικοδομές. Μπορεί κανείς να βρει ένα καλό σπίτι 60 ή 70

τετραγωνικών μέτρων με 380 ευρώ», λέει στα «NEA» η Σούλα Φυντάνη, ιδιοκτήτρια

μεσιτικού γραφείου στην Κομοτηνή. «Ορισμένοι φοιτητές, όμως, ζητούν σπίτι σε

καινούργια οικοδομή, στο κέντρο της πόλης και με ατομική θέρμανση».

Αρκετοί φοιτητές έχουν να θυμούνται ιστορίες καθημερινής… τρέλας από την

περιπέτειά τους για αναζήτηση στέγης.

«Όταν ήρθα πρώτη φορά πριν από τέσσερα χρόνια είδα από αγγελία ότι νοικιαζόταν

ένα διαμέρισμα έναντι 70.000 δραχμών. Πήγα να το δω και με έκπληξη διαπίστωσα

ότι επρόκειτο για ένα σπίτι όπου ζούσε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, το οποίο είχε

δύο δωμάτια άδεια! Τώρα, ύστερα από διαπραγματεύσεις με τον ιδιοκτήτη, βρήκα

μία γκαρσονιέρα με 280 ευρώ», τονίζει στα «NEA» η Νούλα Κυρούδη, φοιτήτρια

Ιστορίας-Εθνολογίας.

Ανάλογη περιπέτεια έζησε και η συμφοιτήτριά της Δέσποινα Κώτσογλου. «Στο σπίτι

που πήγα να δω, ήδη ζούσαν μια γιαγιά κι ένας παππούς, καθώς και μία

φοιτήτρια. Εμένα, πάντως, μου ζήτησαν 300 ευρώ. Ίσως επειδή είχε… τζάκι».

ΠΑΤΡΑ

Μίσθωμα με το… κεφάλι

«Το πρόβλημα δεν είναι να βρεις σπίτι, αλλά να πληρώνεις το ενοίκιο,

αφού οι τιμές είναι πολύ υψηλές», λέει η σπουδάστρια Βασιλική Μπαλτά από την

Πρέβεζα, που σπουδάζει στην αχαϊκή πρωτεύουσα.

Οι γκαρσονιέρες που δεν ξεπερνούν τα τριάντα τετραγωνικά διατίθενται κατά μέσο

όρο προς 250-300 ευρώ, ενώ τα δυάρια προς 300-350 ευρώ. Σε περίπτωση που στο

διαμέρισμα θα συγκατοικήσουν δύο φοιτητές, τότε το ενοίκιο ζητείται «κατά

κεφαλήν». Είναι χαρακτηριστικό ότι στη δυτική πλευρά της Πάτρας, όπου

βρίσκονται τα TEI και εκεί αναζητούν στέγη οι 17.000 σπουδαστές τους, την

τελευταία τριετία έχουν χτιστεί δεκάδες μικρές, ιδιωτικές «εστίες» των

δέκα-δεκαπέντε διαμερισμάτων, στα οποία μένουν αποκλειστικά σπουδαστές. Στο

κέντρο της Πάτρας, εξάλλου, παλιά και μεγάλα διαμερίσματα ενοικιάζονται με το

δωμάτιο: οι φοιτητές μοιράζονται κουζίνα και μπάνιο.

ΛΑΡΙΣΑ

500 ευρώ η εγγύηση στην εστία

Διαθεσιμότητα μικρών διαμερισμάτων υπάρχει και στη Λάρισα όπου μάλιστα,

όπως εκτιμούν κτηματομεσίτες, οι σπουδαστές θα έχουν περιθώριο να κάνουν και

διαπραγματεύσεις για το ενοίκιό τους.

«Είχαμε πέρυσι οικοδομική »έκρηξη» με την κατασκευή πολλών μικρών

διαμερισμάτων. Αποτέλεσμα, φέτος υπάρχει μεγάλη προσφορά και μικρότερη ζήτηση.

Αυτό, βέβαια, οδήγησε στο πάγωμα και τη μείωση των ενοικίων. Οι γκαρσονιέρες

ενοικιάζονται 240-300 ευρώ οι καινούργιες και στο κέντρο, ενώ τα δυάρια θα

αρχίζουν από 300 έως 330 ευρώ…», λέει στα «NEA» η μεσίτρια Ελένη

Παπακωνσταντίνου.

Την έντονη διαμαρτυρία των σπουδαστών που διαμένουν στη σπουδαστική εστία του

TEI, ωστόσο, έχει προκαλέσει η απόφαση του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας να

αυξηθεί η ετήσια εγγύηση που καταβάλλουν σε 500 ευρώ, από 150 ευρώ που ήταν

πέρυσι.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Παλιά και δεν φθάνουν

Σε αγώνα δρόμου εξελίσσεται η αναζήτηση φοιτητικής στέγης στο Ηράκλειο,

αφού οι επιλογές είναι πολύ περιορισμένες, καθώς οι περιοχές που εξυπηρετούν,

κυρίως από άποψη συγκοινωνίας, είναι ελάχιστες και τα σπίτια που ενοικιάζονται

λίγα, παλιά και πολύ ακριβά. H τιμή για μία γκαρσονιέρα σε καλή κατάσταση

αρχίζει από 300 ευρώ, ενώ για ένα δυάρι από 350 ευρώ. Υπάρχουν ασφαλώς και

εξαιρέσεις, δηλαδή σπίτια νοικιάζονται από 200 ευρώ, η κατάστασή τους όμως

χαρακτηρίζεται απελπιστική.

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με εκτιμήσεις υπευθύνων κτηματομεσιτικών γραφείων,

μέχρι την ερχόμενη εβδομάδα η ανεύρεση φοιτητικής στέγης αναμένεται υπερβολικά

δύσκολη έως αδύνατη. «Μόνο οι φοιτητές που θα έρθουν αμέσως θα εξυπηρετηθούν,

διαφορετικά κάποιοι θα αναγκαστούν να μείνουν σε ξενοδοχεία για κάποιο

διάστημα», τονίζει ο κτηματομεσίτης, κ. Γιάννης Νικηταράς.

«H Αθήνα δεν είναι φοιτητική πόλη…»

«Οι νέοι από πόλεις της περιφέρειας που πετυχαίνουν στις εξετάσεις και

έρχονται να σπουδάσουν στην Αθήνα είναι σαν να έχουν περάσει σε δύο

Πανεπιστήμια! Το πρώτο είναι το πανεπιστήμιο της γνώσης. Το δεύτερο, το

πανεπιστήμιο της ζωής! Κι αυτό διότι πρέπει να εγκλιματισθούν, να

προσαρμοστούν και να τα βγάλουν πέρα σε μία πόλη διαφορετική απ’ αυτήν όπου

ζούσαν, όπως είναι η Αθήνα των 5 εκατ. κατοίκων».

Αυτό τονίζουν ο Γιάννης Μαρινάκης και ο Αδάμ Σουμπασάκης, οι οποίοι έφυγαν από

το Ρέθυμνο της Κρήτης για να σπουδάσουν στην Αθήνα. Και οι δύο συμφωνούν ότι η

μεγαλύτερη δυσκολία που βιώνουν ακόμα είναι αυτή της προσαρμογής στη ζωή και

τη νοοτροπία μίας πόλης 5 εκατ. κατοίκων. Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια που

έπρεπε να ξεπεράσουν ήταν η διαφορετική νοοτροπία μέσα και έξω από το

Πανεπιστήμιο. Μερίδα φοιτητών, όπως λένε, τους έβλεπαν ως «τους επαρχιώτες».

Το τίμημα της προσαρμογής μάλιστα οι δύο φοιτητές από την περιφέρεια ίσως το

πληρώνουν ακόμα. «Ο πρώτος χρόνος στη Σχολή για μένα ήταν «καμένος»» τονίζει ο

Γιάννης Μαρινάκης φοιτητής στο τρίτο έτος του Τμήματος Φυσικής του

Πανεπιστημίου Αθηνών. «Δεν μπορούσα να προσαρμοστώ. Δεν μπορούσα να συνηθίσω

ότι χρειαζόμουν μία ώρα για να φθάσω από το σπίτι μου στα Πατήσια έως στην

Πανεπιστημιούπολη. Αναγκαστικά είχα απουσίες – μου κόστισε την πρώτη χρονιά».

«H Αθήνα δεν είναι φοιτητική πόλη», λέει ο φοιτητής Αδάμ Σουμπασάκης από το

Ρέθυμνο με την εμπειρία των πέντε ετών διαμονής στην Αθήνα. «Εδώ δεν συμβαίνει

ό,τι σε άλλες φοιτητουπόλεις της Ελλάδας. Οι επιλογές εξόδου αποκλειστικά για

φοιτητές είναι ελάχιστες στην Αθήνα». Αυτό που λένε ότι η Αθήνα είναι

φθηνότερη σε σύγκριση με άλλες πόλεις της επαρχίας δεν ισχύει, συμπληρώνει ο

συμφοιτητής του Αδάμ, ο Γιάννης Μαρινάκης. «Ένας καφές φρέντο στο Παγκράτι

κοστίζει 4-5 ευρώ και στο Ρέθυμνο μόνο 2,5-3 ευρώ».

Όσο για το κόστος του ενοικίου, και οι δύο τους είχαν την τύχη να συγκατοικούν

για ένα διάστημα με τα αδέλφια τους, τα οποία επίσης είχαν περάσει στην Αθήνα.

Επιμέλεια: N. Μάστορας