ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΙ

Η σατιρική κωμωδία τους «Safe sex» έκανε τη μεγαλύτερη κινηματογραφική

επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού σινεμά. Και τώρα, ύστερα από πέντε χρόνια,

οι Μιχάλης Ρέππας και Θανάσης Παπαθανασίου, το φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα

σε μορφή αυτοτελών τηλεοπτικών επεισοδίων. Δεν θα το γράψουν όμως, ούτε θα το

σκηνοθετήσουν οι ίδιοι. Θα δώσουν την ευκαιρία σε νέους σεναριογράφους να

εκφραστούν. Τι έχει να πει, άραγε, στον σημερινό τηλεθεατή το «Safe sex»;

«Safe sex», αλλά πολλοί λένε ότι σήμερα υπάρχει «safe» χωρίς «sex»…

Ο τίτλος ήταν ειρωνικός. Ασφαλές σεξ γίνεται να υπάρξει, ασφαλής έρωτας

δυστυχώς δεν γίνεται. Ούτε σήμερα ούτε παλιότερα, όσο ο άνθρωπος θα συνεχίσει

να λειτουργεί με τον τρόπο που ξέρουμε.

Τι νέο θα έχει το τηλεοπτικό «Safe sex» από το κινηματογραφικό;

Δεν θα το γράφουμε ούτε θα το σκηνοθετούμε εμείς, τη σκηνοθεσία θα κάνει ο

Αντώνης Αγγελόπουλος.

Ένα βήμα για δημιουργία νέων σεναριογράφων τα επεισόδια του τηλεοπτικού

«Safe sex»;

Ελπίζουμε η σειρά αυτή να δώσει μια ευκαιρία σε όσους περισσότερους νέους

σεναριογράφους και να αναδειχθούν νέα ταλέντα στον χώρο του σεναρίου.

Με πια κριτήρια θα κρίνεται τα σενάρια των νέων;

Δεν κρίνουμε τα σενάρια κανενός. Στήνουμε μια σειρά και από την πλευρά της

παραγωγής κάνουμε κάποιες επιλογές. Όπως ακριβώς επιλέγεις ηθοποιούς,

σκηνογράφους, μουσικούς κ.λπ.

Νιώθετε τόσο έμπειροι ώστε να αποφασίσετε για τα σενάρια άλλων;

Εσείς βρίσκεται ότι στα 45 μας χρόνια και ύστερα από 20 χρόνια στον χώρο, δεν

νομιμοποιούμαστε να επιλέξουμε κάποια σενάρια που έχουν ως βάση το

δραματουργικό πλαίσιο μιας δικιάς μας ταινίας.

Γιατί επανήλθατε στο «Safe sex» ύστερα από πέντε χρόνια;

Το ευρύ θεματικό πλαίσιο του «Safe sex» μπορεί να δώσει αφορμή για κάποια

τηλεοπτικά 45λεπτα που θα καταγράφουν την καθημερινότητα του Νεοέλληνα με

άμεσο και κωμικό τρόπο.

«Safe sex» ή «σεξ και αγάπη»;

Δεν βρίσκουμε να υπάρχει κατ’ ανάγκη διάσταση σε αυτές τις δύο έννοιες. Πολλές

φορές μάλιστα όταν υπάρχει αγάπη, το sex επιβάλλεται να είναι safe.

Λένε ότι η σημερινή νεολαία είναι συντηρητική και στο σεξ και στις ιδέες…

Απ’ ό,τι παρατηρούμε ως σαρανταπεντάρηδες και άλλης γενιάς παιδιά, δεν

βρίσκουμε να ισχύει κάτι τέτοιο ως κανόνας. Φυσικά υπάρχουν σημαντικές

διαφορές ανάμεσα στη γενιά μας και τη σημερινή νεολαία.

Και οι σημερινοί σαραντάρηδες – πενηντάρηδες;

Εμείς υπήρξαμε γενιά του «όχι» και της αμφισβήτησης. Οι σημερινοί νέοι είναι

πολύ πιο θετικοί, ανεκτικοί και ρεαλιστές. Εμείς μπορεί να υπήρξαμε πιο

υποψιασμένοι, αυτοί όμως είναι πολύ πιο εποικοδομητικοί.

Γιατί όλο και λιγότερο έχει ο κόσμος εμπιστοσύνη στους πολιτικούς;

H απόλυτη δυσπιστία, όσο και ο φανατισμός και η προσωπολατρία παλαιότερων

εποχών, δεν είναι ο σωστός τρόπος να αντιμετωπίζεις την πολιτική.

Γιατί πάσχει το ελληνικό σινεμά στα σενάρια;

Γιατί δεν είναι γραμμένα από σεναριογράφους. Οι άνθρωποι του σημερινού

κινηματογραφικού κατεστημένου περιφρονούν το σενάριο βαθύτατα.

Ακραία, για να «πουλάνε» τα σενάρια πολλών ελληνικών σίριαλ;

Μάλλον άτεχνα θα τα λέγαμε. Το ακραίο δεν είναι κατ’ ανάγκην μειονέκτημα ενός

σεναρίου.

Στο κινηματογραφικό «Safe sex» έπαιζαν δεκάδες γνωστοί ηθοποιοί, στο

τηλεοπτικό;

Ελπίζουμε να παίξουν πολλοί περισσότεροι. Κι αν είναι δυνατόν, όλοι οι Έλληνες

κωμικοί ηθοποιοί.

Λένε ότι η τηλεόραση δεν είναι τέχνη…

Επίσης, κάποτε λέγανε ότι η γη είναι επίπεδη και πολλές άλλες ανυπόστατες

«αλήθειες» που βόλευαν το κατεστημένο της κάθε εποχής. Όπου μπορούν να

κοινωνηθούν ανθρώπινα αισθήματα μπορεί να γίνει τέχνη.

Ποια η διαφορά μεταξύ σινεμά και TV;

Πολλές και καμία. H δίψα για επικοινωνία είναι αυτό που ενώνει όλες τις μορφές

τέχνης.

Θέατρο, σινεμά, τηλεόραση…

Το πιο δύσκολο, αλλά και το πιο προκλητικό είναι η τηλεόραση.

«Διεθνής καριέρα». Το έχετε σκεφθεί ποτέ;

Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να το επιδιώξει κάποιος. Γίνεται ή δεν γίνεται

από μόνο του.

Το πιο τρελό σας όνειρο;

Να κερδίσει ο Συνασπισμός στις εκλογές.

Ποιο το πιο αρνητικό της σημερινής ελληνικής κοινωνίας;

H επιπολαιότητα.

Τι δεν συγχωρείτε στους άλλους;

Στην ηλικία μας είναι κάπως δύσκολο να υπάρχει κάποιο ανθρώπινο ελάττωμα που

δεν συγχωρείς.