Νίκος Νικολάου:

(ο αρθρογράφος, για την Οικονομία, τις παροχές και το δημόσιο

χρέος)

«Είπαμε σωστές οι παροχές αφού πάνε στους αδύνατους της ελληνικής κοινωνίας

αλλά επειδή η οικονομική επιστήμη από τον καιρό του Άνταμ Σμιθ ώς σήμερα

ολίγον ασχολείται με την ηθική και τη δικαιοσύνη αλλά με το κέρδος και την

αποτελεσματικότητα, το πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι από πού θα βρεθούν

οι πόροι για να χρηματοδοτηθεί η κοινωνική πολιτική. Ήδη, όπως προέκυψε από το

σχέδιο προϋπολογισμού του 2004, από τα 42,5 δισ. των δαπανών, τα 20,8 δισ.

πάνε για μισθούς, συντάξεις και ασφάλιση, 9,7 για τόκους, 3,3 επιστροφές στην

Κοινότητα και μένουν 6,5 για να λειτουργήσει το κράτος. Για να εξυπηρετηθεί το

τεράστιο δημόσιο χρέος φυσικά δεν απομένει δραχμή, εξ ου και ο κ. N.

Χριστοδουλάκης κάνει τη μία μετοχοποίηση μετά την άλλη. Ο Θεός λοιπόν να βάλει

το χέρι του»!

(«Το Βήμα»)