AYTH KAI AN είναι είδηση: μέσα σε δύο μήνες, λέει, οι αρμόδιες δασικές,

αρχαιολογικές και λοιπές υπηρεσίες θα είναι υποχρεωμένες να απαντούν στους

ενδιαφερόμενους πολίτες, αν το αυθαίρετό τους μπορεί ή όχι να συνδεθεί με τα

δίκτυα ηλεκτρικού και νερού. Διαφορετικά η σύνδεση θα γίνεται αυτομάτως χωρίς

άλλη αναμονή και ταλαιπωρία των αυθαιρετούχων. Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα

το διάστημα αυτό φθάνει και περισσεύει. Στην Ελλάδα όμως; Εδώ στις υπηρεσίες

αυτές είναι παγκοίνως γνωστό ότι μόνο για να πρωτοκολληθεί, να χρεωθεί στον

αρμόδιο υπάλληλο ή να «διαβιβασθεί αρμοδίως» οποιοδήποτε αίτημα απαιτείται

μήνας και πλέον. Άρα για το πρόγραμμα των αυτοψιών, τη σύνταξη των σχετικών

εγγράφων και την ταχυδρόμησή τους στους ενδιαφερομένους μένει ο άλλος μήνας.

Που φυσικά δεν επαρκεί. Τότε, γιατί ορίστηκε προθεσμία; Απλό: οι αρμόδιοι

σκέφθηκαν ότι αν οι δασικές και αρχαιολογικές υπηρεσίες κάνουν σωστά τη

δουλειά τους, πολύ λίγα αυθαίρετα θα καταφέρουν να συνδεθούν με τα δίκτυα

κοινής ωφελείας και, άρα, η προεκλογική κυβερνητική εξαγγελία θα πάει στράφι.

Ενώ με την προθεσμία των δύο μηνών, εντός της οποίας φυσικά δεν είναι δυνατόν

να απαντηθούν οι χιλιάδες αιτήσεις που θα κατατεθούν και άρα θα περνά άπρακτη,

δημιουργείται το άλλοθι για να ηλεκτροδοτηθούν κτίσματα, τα οποία και στα δάση

βρίσκονται και μέσα σε αρχαιολογικούς ή άλλους… απαγορευμένους χώρους! Σαφές

και σοφόν. Και μεταξύ μας καλά κάνουν. Έτσι κι αλλιώς, τα κτίσματα αυτά δεν

πρόκειται ποτέ να κατεδαφιστούν, όπως αποδείχθηκε και από τις τελευταίες

οπερετικές απόπειρες επανάληψης των κατεδαφίσεων. Χώρια που οι περισσότεροι

ιδιοκτήτες τους έχουν ήδη πάρει ρεύμα με τους γνωστούς τρόπους. Άρα, τι να

περιμένουμε βεβαιώσεις και γνωματεύσεις που σε τίποτα, πλην της υπνώσεως της

περιβαλλοντικής συνειδήσεώς μας, δεν θα χρησιμεύσουν; Μια ερώτηση μόνο: αν

κάποιος δασάρχης ή αρχαιολόγος, έτσι για πλάκα ή για να δοκιμάσει αντοχές

πολιτών και κράτους, αποφασίσει να τηρήσει το δίμηνο και πλακώσει τις

αρνητικές απαντήσεις, τι θα γίνει;