«Στο σπίτι με κατέκλυσαν πολυτελή φυλλάδια για γυμναστική, ξένες γλώσσες,

κολυμβητήριο, μαθήματα κιθάρας…». H κ. Μαρία Μανωλάκη είναι μητέρα του

Δημήτρη, μαθητή της Γ’ Δημοτικού, που πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο.

«Ήταν μαθήματα που διοργάνωνε το σχολείο του γιου μου. Όταν έκανα συζητήσεις

με τους υπευθύνους, μου επεσήμαναν πόσο καλύτερα είναι για τον Δημήτρη να

κάνει όλες αυτές τις δραστηριότητες στον χώρο του σχολείου του. Το πρόγραμμά

του θα ρυθμιζόταν περισσότερο αποτελεσματικά και θα απέφευγε τα πολύωρα

πηγαινέλα σε φροντιστήρια, γυμναστήρια κ.λπ. Είχα σχεδόν πειστεί, μέχρι που

μου είπαν τα ποσά που έπρεπε να πληρώσω επιπλέον των διδάκτρων…».

Ο ανταγωνισμός των ιδιωτικών σχολείων έχει μεταφερθεί στις εκπαιδευτικές

δραστηριότητες που διοργανώνονται μετά το τέλος του ημερήσιου προγράμματος.

Προσφέρονται μαθήματα ρητορικής, ξένες γλώσσες, θεατρικά παιχνίδια, κολύμβηση,

τένις ακόμα και… σάουνα, με την προϋπόθεση ωστόσο να βάλουν οι γονείς βαθιά

το χέρι στην τσέπη. Τα προγράμματα αυτά κοστίζουν έως και 2.300 ευρώ τον χρόνο

επιπλέον των ετήσιων διδάκτρων. Ούτως ή άλλως, σύμφωνα με τα στοιχεία της

Στατιστικής Υπηρεσίας, ένα παιδί που φοιτά στο δημόσιο δημοτικό σχολείο

κοστίζει στον οικογενειακό προϋπολογισμό γύρω στα 1.300 ευρώ, ενώ το

αντίστοιχο κόστος για το ιδιωτικό σχολείο εκτοξεύεται στα 3.000 ευρώ. Και η

τάση είναι ανοδική.

Έτσι, για ένα μάθημα κολύμβησης δύο φορές την εβδομάδα σε θερμαινόμενη, όπως

αναφέρουν τα διαφημιστικά φυλλάδια των σχολείων, πισίνα, θα πρέπει να

πληρώσουν από 500 έως 600 ευρώ τον χρόνο. Σε οποιονδήποτε αθλητικό σύλλογο το

αντίστοιχο ποσό είναι 200 ευρώ. Την ίδια στιγμή ένα μάθημα ξένων γλωσσών (δύο

φορές την εβδομάδα επί δύο ώρες) στο ιδιωτικό σχολείο θα κοστίσει στους γονείς

από 550 έως και 650 ευρώ τον χρόνο – τα δίδακτρα στο ακριβότερο φροντιστήριο

δεν ξεπερνάνε τα 600 ευρώ.

Όσο για το δημόσιο σχολείο, αυτό αντεπιτίθεται με τον θεσμό του ολοήμερου

σχολείου, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων οργανωμένα προγράμματα ξένων

γλωσσών και ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ωστόσο, όπως εκτιμούν παράγοντες της

εκπαίδευσης, ο θεσμός αυτός λειτουργεί μικρό χρονικό διάστημα, ενώ

παρατηρούνται και ελλείψεις στις εγκαταστάσεις.

Με «όπλο» την πολυτέλεια

Πολλοί γονείς θεωρούν απαραίτητες τις γνωστές εξωσχολικές

δραστηριότητες όπως είναι οι ξένες γλώσσες, τα ωδεία, οι σχολές χορού, τα

γυμναστήρια, τα κολυμβητήρια και τα φροντιστήρια κομπιούτερ. Το ετήσιο

συνολικό κόστος όλων αυτών των δραστηριοτήτων υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 60

εκατ. ευρώ και αποτελεί το 15% περίπου του οικογενειακού προϋπολογισμού.

Και… σάουνα

«Από αυτή την πίτα διεκδικούν κομμάτι τα ιδιωτικά σχολεία» εξηγεί ο κ. Γιώργος

Βλάχος, πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Ελλάδας.

«Χρησιμοποιούν σαν όπλο τις καλές εγκαταστάσεις, την πολυτέλεια, την ποικιλία

των δραστηριοτήτων (παρέχουν μέχρι και μαθήματα ρητορικής, ενώ ορισμένα από τα

γυμναστήριά τους διαθέτουν έως και σάουνα) και την συγκέντρωση όλων αυτών των

εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε έναν χώρο, πράγμα πολύ σημαντικό για τους γονείς

που εργάζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ».