ΓΙΑ τους ανθρώπους ισχύει πάντοτε το «σκέπτομαι, άρα υπάρχω». Για τα

κόμματα πάλι, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ισχύει διαχρονικά το «εμφανίζομαι

στις δημοσκοπήσεις, άρα υπάρχω». Και μάλιστα, πρέπει το αποτέλεσμα του γκάλοπ

να έχει και κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά – εν ολίγοις, να δίνει στο

κόμμα 3% και άνω, ώστε να εξασφαλίζεται η κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση.

Συμφωνούμε ότι τα παραπάνω είναι σωστά; Συμφωνούμε, κατά πάσα πιθανότητα.

…τι ισχύει;

TI ΙΣΧΥΕΙ λοιπόν από αυτά τα δύο στον ΣΥΝ; Τα στελέχη του αναμφισβήτητα

σκέφτονται – άρα υπάρχουν. Οι δημοσκοπήσεις όμως, πότε τους βάζουν και πότε

τους βγάζουν από τη Βουλή. Άρα – ως κόμμα – υπάρχουν και… δεν υπάρχουν. Κι

όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν φταίνε οι δημοσκοπήσεις, αλλά η πολιτική του

κόμματος. H οποία πολιτική του ΣΥΝ, τουλάχιστον στο ζήτημα του διαλόγου με το

ΠΑΣΟΚ, συνίσταται σε ένα ξερό, ξερότατο «δεν συζητούμε με κυβερνώντες», διότι,

ως γνωστόν, οι κυβερνώντες πάντοτε κυβερνούν αλαζονικά – και ο ΣΥΝ δεν θέλει

σχέση με τέτοιες ύποπτες δραστηριότητες. Και πολύ καλά κάνει – περί ορέξεως,

κολοκυθόπιτα. Τι τους έπιασε λοιπόν στον Συνασπισμό και τα ‘βαλαν με τον κ.

Μιχ. Χρυσοχοΐδη; Μόνο… μήνυση που δεν του έκαναν του ανθρώπου!

…δεν τους ξέρει

Ο ΕΡΜΟΣ ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ δεν είπε δα και τίποτε το ανήκουστο όταν

εκστόμισε τη… βλάσφημη φράση για την ανυπαρξία λόγων συζήτησης μεταξύ των

ηγεσιών του κυβερνώντος κόμματος και του ΣΥΝ. Τι έπρεπε δηλαδή να κάνει ο κ.

Χρυσοχοΐδης; Να αρχίσει να αυτομαστιγώνεται, για να συγκινηθεί ο κ. N.

Κωνσταντόπουλος; Να σταυρωθεί – όπως οι Φιλιππινέζοι που ακολουθούν τα

αποτρόπαια… χριστιανικά έθιμα του δικού τους Πάσχα – για να ευαισθητοποιήσει

τον κ. N. Βούτση; Να πάρει τους δρόμους δακρυσμένος, εκλιπαρώντας την προσοχή

του κ. Στ. Πιτσιόρλα; E, προτίμησε το λιγότερο επώδυνο – να κάνει ότι δεν τους

ξέρει!