Πρόσωπα Ο σεΐχης των πλουσίων

Δεν είναι μόνον οι ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι που ζητούν παρηγοριά στη

θρησκεία· μέσω του Αμρ Χαλέντ, το Ισλάμ εισχωρεί στα σαλόνια της αιγυπτιακής μπουρζουαζίας.

Με τον φωτογενή Αμρ Χαλέντ και τις τηλεοπτικές εκπομπές του στο πρότυπο των

Αμερικανών τηλε-ευαγγελιστών, το Ισλάμ είναι πλέον σικ στην Αίγυπτο. Οι νέοι,

οι γυναίκες και οι πλούσιοι, στους οποίους κυρίως απευθύνεται ο 36χρονος

ιεροκήρυκας, γοητεύονται από την παρουσία και τον λόγο του. Οι «Τάιμς» του

Καΐρου τον περιέγραψαν ως «το πιο σημαντικό θρησκευτικό φαινόμενο των έξι

τελευταίων ετών».

Ο Χαλέντ, ο οποίος γεννήθηκε το 1967 στην Αλεξάνδρεια σε μια φτωχή, αλλά

μορφωμένη οικογένεια και από πέρυσι ζει στο Λονδίνο όπου κάνει διδακτορικό,

είναι τόσο μοντέρνος στην εμφάνιση, χαμογελαστός, άνετος και ανοικτός, όσο

συντηρητικό είναι το κήρυγμά του. H μαντίλα, διδάσκει, «διαφυλάσσει την

ακεραιότητα της γυναίκας και της κοινωνίας»· αν ο σύζυγος απατά τη σύζυγο,

εκείνη μπορεί να τον χωρίσει, αλλά θα ήταν καλύτερα να σκεφτεί τα παιδιά της

και να δεχτεί γρήγορα να ξανακοιμηθεί μαζί του, αλλιώς θα φέρει εκείνη την

αμαρτία για τις επόμενες παρεκτροπές του, αφού ο άνδρας δεν ευθύνεται για τα

ένστικτά του· και καθώς η λέξη Ισλάμ σημαίνει «υποταγή στον λόγο του Θεού», ο

Χαλέντ κηρύσσει πως «οφείλετε να υπακούτε, ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνετε».

Ο Χαλέντ έχει μεγάλη επιτυχία μεταξύ των πλουσίων και των ισχυρών – εν πολλοίς

επειδή τους απαλλάσσει από τις ενοχές τους: κηρύσσει ότι μπορούν να είναι

ευσεβείς κρατώντας παράλληλα τα πλούτη και την εξουσία τους. H μόδα των

«ισλαμικών σαλονιών», στα οποία ιεροκήρυκες διαβάζουν και συζητούν αποσπάσματα

από το Κοράνι, έχει σταδιακά επιβληθεί στις πολυτελείς επαύλεις των προαστίων

του Καΐρου, όπου μόλις χθες ζούσε μια δυτικοποιημένη, χωρίς ταμπού ελίτ. Τώρα,

πολλές από τις γυναίκες που κυκλοφορούν εκεί, φορούν μαντίλα και αρνούνται τη

χειραψία με άνδρες.

Ορισμένοι μουσουλμάνοι διανοούμενοι ανησυχούν γι’ αυτή τη στροφή προς τον

συντηρητισμό. Έπειτα από πενήντα χρόνια προσπαθειών για τον εκσυγχρονισμό των

μουσουλμανικών κοινωνιών, «η γυναίκα είναι σήμερα στις αραβικές χώρες πιο

υποταγμένη στην υπανάπτυξη και τη δουλεία απ’ ό,τι ήταν στη δεκαετία του ’40»,

γράφει στην παναραβική εφημερίδα «Άσαρκ αλ-Άουσατ» ο Ιρακινός αρθρογράφος

Χαλίντ Χιστάινι. «H κοινωνία των πολιτών και οι θεσμοί είναι λιγότερο

ελεύθεροι στις πρακτικές τους. H κοινοβουλευτική ζωή, η δημοκρατία, η

ελευθεροτυπία είναι παντού λιγότερο σεβαστές. H Δικαιοσύνη είναι λιγότερο

ανεξάρτητη, βιβλία που κάποτε εκδίδονταν τώρα απαγορεύονται. H ελεύθερη σκέψη

θεωρείται επικίνδυνη», παρατηρεί ο αρθρογράφος, ο οποίος δίνει μια αιρετική

εξήγηση γι’ αυτή την οπισθοδρόμηση: «Επιτρέψτε μου να πω με κάθε ειλικρίνεια

πως ο λόγος είναι ότι απελευθερωθήκαμε από τη δυτική κηδεμονία και επιστρέψαμε

στις υπανάπτυκτες ρίζες μας».