Το… τοπ της εγκληματικότητας

Έπειτα από μία πενταετία συνεχούς μείωσης, το «μικροέγκλημα» έρχεται ξανά

στο προσκήνιο. Άνοδο παρουσίασαν την περασμένη χρονιά οι κλοπές, οι διαρρήξεις

και οι ληστείες σε όλη τη χώρα: Στις 45.689 κλοπές και διαρρήξεις ήρθαν να

προστεθούν άλλες 2.261 το 2002 και στις 1.735 ληστείες άλλες 257.

Μοναδική εξαίρεση η πτώση που παρατηρήθηκε στις κλοπές αυτοκινήτων και

δικύκλων. Από τις 19.026 οχήματα που «έκαναν φτερά» το 2001, παρατηρήθηκε

μείωση στις 17.777 το 2002.

Η αύξηση που καταγράφεται στους στατιστικούς πίνακες των διαρρήξεων και των

ληστειών σε όλη τη χώρα το 2002 προέρχεται κυρίως από την Αττική. Η μεγάλη

«συνεισφορά» του Λεκανοπεδίου στους δείκτες της εγκληματικότητας την περασμένη

χρονιά έγινε ακόμη μεγαλύτερη.

Σε αντίθεση με τον Νομό Θεσσαλονίκης, όπου το μικροέγκλημα παρουσίασε αισθητή

πτώση – χαρακτηριστικό είναι ότι οι κλοπές και οι διαρρήξεις μειώθηκαν κατά

50% (!) -, αλλά και άλλες περιοχές της χώρας, όπου υπήρξε στασιμότητα, στην

Αττική υπήρξε σημαντική ανοδική τάση.

Οι κλοπές και οι διαρρήξεις το διάστημα 2001-2002 αυξήθηκαν από 31.435 σε

33.023, ενώ οι ληστείες από 1.417 σε 1.444. Εξαιρούνται μόνον οι κλοπές

οχημάτων, οι οποίες μειώθηκαν από 19.026 σε 17.777 στην Αττική. Ωστόσο, οι 90

κλοπές και διαρρήξεις, οι 4 ληστείες και οι 32 κλοπές οχημάτων που

σημειώνονταν σε καθημερινή βάση στην Αττική την περασμένη χρονιά, αρκούν για

να αυξήσουν την ανασφάλεια των πολιτών.

«ΤΑ ΝΕΑ» καταγράφουν σήμερα το ποινικό μητρώο της Αττικής, του Πειραιά και της

Θεσσαλονίκης, των μεγάλων αστικών κέντρων όπου παρατηρείται το 75% του συνόλου

της εγκληματικότητας της χώρας.

Οι πιο «ανασφαλείς» περιοχές στο Λεκανοπέδιο είναι τα Πατήσια και το Γαλάτσι,

όπου καταγράφονται οι περισσότερες κλοπές οχημάτων (781), το Μενίδι όπου

μεγάλος είναι ο αριθμός των διαρρήξεων και των ληστειών, ο Κολωνός, η περιοχή

της Ομόνοιας, όπου σημειώνονται οι περισσότερες μικροληστείες (68), τα

Πετράλωνα και η περιοχή της Ακρόπολης, όπου πραγματοποιούνται οι περισσότερες

κλοπές και διαρρήξεις (2.419). Αν θέλει κάποιος να βρει τις πιο φιλήσυχες

περιοχές της Αττικής και του Πειραιά, θα πρέπει να πάρει… φέρι μποτ για τον

Αργοσαρωνικό. Η Ύδρα, οι Σπέτσες, η Αίγινα και ο Πόρος βρίσκονται στις πρώτες

θέσεις των πλέον «ήσυχων» περιοχών. Ακολουθούν το Λαύριο, η Πεντέλη και ο

Γέρακας. Στον Νομό Θεσσαλονίκης οι πιο «βεβαρημένες» περιοχές βρίσκονται στην

καρδιά της πόλης, στην Ανατολική Πλευρά και στη Σταυρούπολη, ενώ οι πιο ήσυχες

βρίσκονται στου Χαριλάου, στον Δενδροπόταμο και στο Πανόραμα.

«Μια φορά το τρίμηνο βλέπω τα ρολά παραβιασμένα…»

Στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, στα Πατήσια και στο Γαλάτσι, η

καθημερινότητα είναι συνυφασμένη με τη δράση ληστών και διαρρηκτών. Παρά τα

μέτρα ασφαλείας που παίρνουν όσοι πολίτες έχουν τέτοια δυνατότητα (πανάκριβα

συστήματα ασφαλείας, αντικλεπτικά ραντάρ, θωρακισμένες πόρτες), κατοικίες και

εμπορικά καταστήματα γίνονται στόχοι μίας, δύο ή και περισσότερων πολλές

φορές, επιθέσεων. Μάλιστα, αρκετοί πολίτες αποφεύγουν πλέον να δηλώνουν τις

μικροκλοπές, αφού θεωρούν ότι οι αστυνομικοί δεν πρόκειται να ασχοληθούν…

«Τουλάχιστον μία φορά το τρίμηνο» λέει ο αρτοποιός της οδού Ευριπίδου κ. Αθ.

Θεοχάρης, βλέπει τα λουκέτα στην επιχείρησή του διαλυμένα. Τα ρολά ανεβασμένα

και το ταμείο άδειο. «Ούτε κι εγώ δεν θυμάμαι πόσες φορές με έχουν κλέψει. Έχω

χάσει πλέον τον λογαριασμό. Την τελευταία φορά σταμάτησα στις 5 διαρρήξεις»

λέει.

Ανάλογη εμπειρία είχε και ο ιδιοκτήτης καταστήματος ηλεκτρικών ειδών κ.

Κυρτσόγλου. «Στο δικό μου έγινε ολόκληρο ριφιφί. Από μπροστά ήταν ασφαλισμένο

και δεν μπορούσαν να μπουν. Βρήκαν όμως τρόπο να περάσουν ανοίγοντας τρύπα από

την πίσω πλευρά».

Στην πλατεία Γαλατσίου η κυρία Σοφία Παντελιά αναφέρεται στις επιθέσεις νεαρών

που «ληστεύουν μέρα – μεσημέρι νεαρούς και ηλικιωμένους. Πριν από λίγες ημέρες

ομάδα τεσσάρων νεαρών επιτέθηκε στον γιο μου. Του επιτέθηκαν με στιλέτο και

του άρπαξαν το μπουφάν». «Έχουμε πάψει να καλούμε την Αστυνομία» λένε οι

κάτοικοι στην οδό Παπαφλέσσα. «Αφού μας κλέβουν μέρα – μεσημέρι, δεν

περιμένουμε τίποτα πια». Στα Πατήσια, οι κάτοικοι αφηγούνται ο καθένας το δικό

του περιστατικό που συνέβη σε κεντρικούς και πολυσύχναστους δρόμους. «Πριν από

ένα χρόνο μού διέρρηξαν το περίπτερο. Χειρότερη ήταν η εμπειρία όμως που έζησα

με τους τσαντάκηδες» αναφέρει η κ. Μαρία Παπαδοπούλου. «Περπατούσα με μια φίλη

μου, όταν πλησίασαν δύο νεαροί πάνω σε μοτοσικλέτα. Κόντεψαν να μας σκοτώσουν.

Αν δεν κοβόταν το λουρί της τσάντας, θα πηγαίναμε στο νοσοκομείο με εκδορές

από το σύρσιμο στον δρόμο».

ΜΕΝΙΔΙ

«Καταργήσαμε τις τσάντες!»

«Τις τσάντες τις έχουμε καταργήσει εδώ και καιρό. Δεν γίνεται πια. Έχει

παραγίνει το κακό με τους τσαντάκηδες. Στην πιο κεντρική οδό της πόλης, ακόμη

και το μεσημέρι, μάς επιτίθενται». Η 20χρονη υπάλληλος Αλεξάνδρα Καλαντζή ζει

και εργάζεται στο Μενίδι.

Αγαπάει τον τόπο όπου μεγάλωσε, αλλά περιγράφει με μελανά χρώματα τη ζωή της.

Η ανασφάλεια που βιώνει καθημερινά την αναγκάζει να πει: «Αυτή η περιοχή είναι

δύσκολη για μια γυναίκα. Όταν σουρουπώνει, είναι επικίνδυνο να κυκλοφορεί μόνη

της».

Στο Μενίδι δεν υπάρχει κάτοικος που να μην έχει δει, να μην έχει βιώσει την

περιπέτεια μιας διάρρηξης ή κλοπής. «Βρείτε μας εσείς έναν που να μην έχει

δεχθεί επίθεση και θα σας δώσουμε βραβείο», λένε κάτοικοι του Μενιδίου.

Το αίσθημα ανασφάλειας που βιώνουν τούς αναγκάζει να συμβιώνουν με τον φόβο.

«Πώς θα περιέγραφα τη ζωή μας στο Μενίδι; Πουθενά, οποιαδήποτε ώρα, κανείς δεν

αισθάνεται ασφαλής», λέει η κυρία Μαρία Καρναχωρίτη, ιδιοκτήτρια περιπτέρου.

Δεν υπερβάλλει στις περιγραφές της. Δυο φορές έχουν διαρρήξει το σπίτι της και

δυο φορές τής έχουν κάψει το περίπτερό της! «Πριν από ένα χρόνο δρούσε μια

συμμορία, η οποία μας ρήμαξε». Η εγκληματικότητα για τους κατοίκους της

περιοχής είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα. «Μεσημέρι και βράδυ, με πηγαίνει

στη δουλειά ο πατέρας μου. Με συνοδεύει ο πατέρας μου γιατί μου έχουν επιτεθεί

δυο φορές το τελευταίο διάστημα στον δρόμο», λέει η Στέλλα Παρβο-λιδάκη.