Σημίτης Κληριδης. Το βράδυ της παραλαβής του… πραγματικού σχεδίου, Αθήνα

και Λευκωσία, «διέρρεαν» ότι το σχέδιο ήταν τελικά… καλύτερο κι απ’ ό,τι περίμεναν

Ο κ. Θ. Πάγκαλος έχει χειριστεί για πολλά χρόνια την εξωτερική πολιτική στα

συμβούλια υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά δεν χρειάστηκε να περάσει πολύς

καιρός για να καθιερώσει τη «μέθοδο Πάγκαλου» στον επικοινωνιακό χειρισμό

αυτών των συνεδριάσεων: Όταν υπήρχε ένα «καυτό» θέμα στην ατζέντα, φρόντιζε να

δημιουργεί την αίσθηση ότι επρόκειτο να φτάσει μέχρι τέλους – με την άσκηση

βέτο. Μερικές ώρες αργότερα, η συνεδρίαση είχε ολοκληρωθεί, ο κ. Πάγκαλος δεν

είχε ασκήσει βέτο αλλά, κατά «μαγικό» τρόπο, είχε περάσει την άποψή του στο

συμβούλιο!

Στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν θέλουν πολλά πολλά με τον άλλοτε υπουργό Εξωτερικών,

αλλά τη «μέθοδο» την έχουν μάθει απέξω κι ανακατωτά. Κορυφαία στιγμή της

χρήσης της, η Συμφωνία του Ελσίνκι: οι πάντες είχαν πειστεί ότι ο κ. Κ.

Σημίτης πήγαινε εκεί απλώς για να ασκήσει βέτο. Όπως και τώρα, οι πληροφορίες

για την άσκηση βέτο στη σύνοδο της Κοπεγχάγης είχαν αρχίσει να εμφανίζονται

νωρίς νωρίς. «Αν δεν μπει η Κύπρος, τότε διεύρυνση γιοκ», έλεγαν στην κορυφή

της κυβέρνησης όλους τους τελευταίους μήνες.

Λίγο αργότερα, νέα σενάρια – «κάποιοι Ευρωπαίοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την

Κύπρο ως προκάλυμμα για να εμποδίσουν τη διεύρυνση συνολικά. Κι έτσι, θα

επιχειρήσουν να συνδέσουν την ένταξη της Κύπρου με την πολιτική λύση του

Κυπριακού. Μας εκβιάζουν». Αυτή ήταν η «γραμμή» ώς και τις ημέρες της

περιοδείας Σημίτη σε Παρίσι και Βερολίνο, όπου η «μέθοδος» θριάμβευσε, αφού

τόσο ο κ. Ζακ Σιράκ, όσο και ο κ. Γκ. Σρέντερ διαβεβαίωσαν ότι η Κύπρος θα

ενταχθεί… βρέξει – χιονίσει!

Βέβαια, όλα αυτά ήταν τα επικοινωνιακά… προεόρτια του σχεδίου Ανάν. Το οποίο

ετοιμαζόταν από τις αρχές του καλοκαιριού αλλά… ξαφνικά, μέσα στον

Σεπτέμβριο, η κυβέρνηση άρχισε (ανεπισήμως, πάντα) να διαβλέπει… πιέσεις και

εκβιασμούς των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, που θα έφερναν ένα πολύ «κακό»

σχέδιο του ΟΗΕ για το Κυπριακό πριν από την Κοπεγχάγη, ώστε να βάλουν το

«πιστόλι στον κρόταφο» των Κυπρίων και των Ελλήνων…

Εις επίρρωση ήλθαν οι διαρροές «κακών» και «πολύ κακών» πληροφοριών για το τι

θα περιελάμβανε αυτό το «σχέδιο Ανάν» – και η διαβεβαίωση, ότι «αν όλα αυτά

ισχύουν, τότε το βέτο είναι δεδομένο και λοιπά». Και, ω του θαύματος, το βράδυ

της παραλαβής του… πραγματικού σχεδίου, η Αθήνα, από κοινού με τη Λευκωσία,

«διέρρεαν» ότι το σχέδιο ήταν τελικά… καλύτερο κι απ’ ό,τι περίμεναν.

Καλύτερο μπορεί και να ήταν, μόνο που δεν το… περίμεναν, αφού το γνώριζε σε

όλες τις λεπτομέρειες τουλάχιστον ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γλ.

Κληρίδης!

Η απαίτηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να μην παραδοθεί το σχέδιο

Ανάν στα κόμματα της αντιπολίτευσης το ίδιο εκείνο βράδυ, δεν μπορεί βεβαίως

να συμπεριληφθεί στα κόλπα της «μεθόδου Πάγκαλου», αλλά είναι πιθανό ότι, αν

χρειαζόταν, θα την είχε εφεύρει και ο ίδιος ο κ. Πάγκαλος. Αναγκαστικά, οι

πολιτικοί της αντιπολίτευσης κράτησαν χαμηλούς τόνους εκείνες τις ώρες, μιας

και δεν γνώριζαν τα του σχεδίου. Έτσι, σε συνδυασμό με τη σιωπή της τουρκικής

πλευράς, κυριάρχησαν στα Μέσα Ενημέρωσης οι δύο κυβερνήσεις Ελλάδας και

Κύπρου, όπως και οι προσδοκίες που φάνηκαν να δημιουργούνται για ένα καλύτερο

αύριο στο νησί…

Το σχέδιο Ανάν βγήκε τελικά στη δημοσιότητα σε… δόσεις – τα σκληρά

χρονοδιαγράμματά του δεν κατανοήθηκαν παρά τρεις ημέρες αργότερα, πράγμα που

δεν επέτρεψε τις εν θερμώ αντιδράσεις, που θα εκδηλώνονταν σε κάθε άλλη

περίσταση.

Οι αντιδράσεις όμως εκδηλώνονται τελικά και πρωταγωνιστής της διαφωνίας είναι

ο κ. Θ. Πάγκαλος. Θα είναι η πρώτη φορά που ο πατέρας της «μεθόδου» θα

αναμετρηθεί με τους «εκσυγχρονιστές» της!