ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ Αρχεία παράδοξων παιχνιδιών και ονείρων

Σε πρώτο πλάνο μια λευκή κουρτίνα. Αρκετή όχι μόνον να κρύψει ό,τι βρίσκεται

πίσω της, αλλά και να εξάψει τη φαντασία. Μοναδική ένδειξη για το τι θα

ακολουθήσει, ένα λευκό επίσης καδράκι με το όνομα του ζωγράφου Γιώργου

Χατζημιχάλη, που παρουσιάζει την τελευταία του δουλειά στην γκαλερί

«Bernier/Heliades» και τους τίτλους των τριών έργων του, που «γεννήθηκαν» τον

τελευταίο χρόνο.

Πίσω από την κουρτίνα, ένας πίνακας (ακρυλικό σε ξύλο με ύψος πάνω από

2 μ.) σε βαθύ πορφυρό μαγνητίζει το βλέμμα. Είναι «το πορτρέτο του βασιλιά

Κονέκ-Κονέκ», το ένα από τα δύο μέρη του έργου «Ο βασιλιάς Κονέκ-Κονέκ

συλλογάται τι είναι ο άνθρωπος». «Είναι ένα έργο που εμπνεύστηκα από την

ομότιτλη προπολεμική τοιχογραφία του Φώτη Κόντογλου, μια από τις καλύτερες και

πιο ολοκληρωμένες δημιουργίες του», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο Γιώργος Χατζημιχάλης.

Κι αν στην τοιχογραφία του 1932 (σήμερα βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη) ο

«βασιλιάς της Ισπροβάνας» (Σρι Λάνκα) είναι ένας ημίγυμνος έγχρωμος ξαπλωμένος

άνδρας που φορά κέρατα στο κεφάλι, ο γοητευμένος από τον τίτλο και το έργο

Γιώργος Χατζημιχάλης προτίμησε να μην κάνει «μια δήθεν αναπαράσταση», αλλά να

χρησιμοποιήσει μόνον το κόκκινο χρώμα, καθώς «ίσως αυτό μπορεί να ανταποκριθεί

στη δεσποτική εικόνα ενός βασιλιά».

Ο «βασιλιάς Κονέκ-Κονέκ» δεν είναι μόνος. Τον περιστοιχίζουν οι «συλλογισμοί»

– το δεύτερο μέρος του έργου. Εκατόν δεκαπέντε μικρές έγχρωμες και ασπρόμαυρες

φωτογραφίες, δηλαδή, που απεικονίζουν λεπτομέρειες του ανθρώπινου σώματος,

«δίνοντας περίπου την αίσθηση γεννητικών οργάνων, καθώς οι «συλλογισμοί» δεν

μπορεί να είναι ακριβείς», αλλά και κοινωνικά θέματα, όπως εξεγέρσεις,

πολέμους ή ακόμα και πορτρέτα αγαπημένων ανθρώπων. «Είναι οι φαντασιώσεις και

οι σκέψεις του βασιλιά σχετικά με το τι είναι ο άνθρωπος, τις οποίες

μοιράζεται με τον θεατή», εξηγεί ο καλλιτέχνης. Και αν μοιάζουν λίγο ασαφείς,

διευκρινίζει: «Και ο βασιλιάς και εγώ είμαστε μπερδεμένοι σχετικά με το τι

είναι ο άνθρωπος».

Ένα όνειρο, που αποτελείται από 77 φωτογραφίες είναι το δεύτερο νέο

έργο που φέρει τον τίτλο «Αρχείο Ονείρων» και για να το δει ο θεατής πρέπει να

«χωθεί» κάτω από ένα μαύρο πανί, όπως οι φωτογράφοι στις παλιές φωτογραφικές

μηχανές. Εικόνες χωρίς έντονα χρώματα που εναλλάσσονται και παραπέμπουν «στον

τρόπο που ένα παιδί κοιτάζει ένα αναστατωμένο σπίτι. Προσπαθώ να εικονοποιήσω

στον ξύπνιο μας όσα βλέπω στον ύπνο μας, αν και δεν είναι εύκολο να κάνεις ένα

όνειρο πραγματικότητα».

Όσο για το «Αρχείο παράδοξων παιχνιδιών», που «γεννήθηκε» από το κοίταγμα στον

καθρέφτη, ο επισκέπτης μπαίνει διαδοχικά σε δύο θαλάμους (1Χ1μ.) και

συμμετέχει σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στον άνθρωπο και το είδωλό του σε

διαφορετικές κλίμακες.

«Τούτη η έκθεση έχει συγκυριακά λιγότερη ζωγραφική με την έννοια της

ζωγραφικής πράξης. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δουλειά του ζωγράφου είναι

να φτιάχνει εικόνες. Ο τρόπος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε», σχολιάζει.

«Μια έκθεση στο εξωτερικό δεν σημαίνει και διεθνή καριέρα»

Τα έργα του Γιώργου Χατζημιχάλη έχουν ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αμερική. Έχουν

παρουσιαστεί σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις και χώρους (ενδεικτικά: Documenta 92

στο Κάσελ και φέτος στο PS1 της Νέας Υόρκης). Παρ’ όλα αυτά εκείνος δεν

πιστεύει πως έχει κάνει διεθνή καριέρα. «Ούτε για αστείο. Οι Έλληνες

καλλιτέχνες που κάνουν εκθέσεις στο εξωτερικό δεν κάνουν διεθνή καριέρα.

Πρόκειται για συγκυριακά φαινόμενα», επισημαίνει. Γι’ αυτό φταίει και «η

αδυναμία της ελληνικής αγοράς. Η σύγχρονη ελληνική τέχνη δεν έχει επιτυχία στο

εξωτερικό, όχι γιατί δεν είναι ικανοί οι καλλιτέχνες, αλλά διότι δεν είναι

ισχυρή η εσωτερική αγορά. Όταν γίνει τμήμα της διεθνούς αγοράς, τότε πιθανόν

τα πράγματα να γίνουν καλύτερα».

INFO

Η έκθεση του Γιώργου Χατζημιχάλη εγκαινιάζεται απόψε στις 8 στην γκαλερί

«Bernier/Heliades» (Επταχάλκου 11, τηλ. 210.3413.935). Έως 11 Ιανουαρίου.