[ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ]

Είπαμε να είναι τυφλή η ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά ασφαλώς δεν χρειάζεται να

είναι και κουτσή ή να πηγαίνει με τον αραμπά. Είναι προφανές ότι η απονομή της

δικαιοσύνης δεν αρκεί να είναι μόνο σύμφωνη με τον νόμο και να ικανοποιεί το

κοινό περί δικαίου αίσθημα. Πρέπει να γίνεται και μέσα σε εύλογο χρονικό

διάστημα, ώστε να μην παραγράφονται υποθέσεις επειδή δεν εκδικάστηκαν έγκαιρα

ή να «σέρνονται» επί πολλά χρόνια κατηγορίες εις βάρος ανθρώπων, οι οποίοι,

έτσι, κουβαλούν τη ρετσινιά του υπόδικου και στο τέλος, αν αθωωθούν, εκείνο

που μένει είναι οι κατηγορίες και όχι η αθώωση.

Τέτοια περίπτωση αποτελούν τα μέλη του προηγούμενου Διοικητικού Συμβουλίου της

εταιρείας «Κτηματολόγιο Α.Ε.», της εταιρείας που καταρτίζει το Εθνικό

Κτηματολόγιο. Οι άνθρωποι αυτοί (όλοι διακεκριμένοι επιστήμονες)

κατηγορήθηκαν, κυρίως από βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, για διάφορες

παρανομίες, η Εισαγγελία διέταξε έρευνα και ήδη ασκήθηκε εναντίον τους ποινική

δίωξη για διάφορα κακουργήματα. Οι ίδιοι υποστηρίζουν βέβαια ότι είναι αθώοι

και ότι στο δικαστήριο θα το αποδείξουν. Όμως ήδη αποπέμφθηκαν από τις θέσεις

τους και αντικαταστάθηκαν από άλλους. Και τώρα προσέξτε τι συμβαίνει:

Επί ενάμιση χρόνο που διεξαγόταν η έρευνα και επί οκτώ μήνες που έχει ασκηθεί

η εναντίον τους δίωξη, κανένας δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός δεν τους

έχει καλέσει να τους ρωτήσει οτιδήποτε. Επισήμως αγνοούν ότι έγινε έρευνα όπως

και το ότι διώκονται για κακουργήματα. Όλο αυτό το διάστημα – και ποιος ξέρει

επί πόσο ακόμη – κουβαλούν στην πλάτη τους τη ρετσινιά του κλέφτη ή του

καταχραστή του δημοσίου χρήματος, φίλοι και γνωστοί τούς κοιτάζουν με

καχυποψία, κανείς δεν θέλει να συνεργαστεί μαζί τους επαγγελματικά και το μόνο

που κάνουν είναι να περιμένουν πότε η Δικαιοσύνη θα αποφασίσει να ξεμπερδέψει

το κουβάρι με το οπoίο τους έχει τυλίξει. Και αν, ύστερα από τρία – τέσσερα

χρόνια, αθωωθούν ποιος θα κοστολογίσει τη ζημιά που υπέστησαν, τον κοινωνικό

αποκλεισμό που τους απειλεί, ποιος θα ζητήσει συγγνώμη; Μάλλον κανείς. Απλώς,

μέχρι τότε το πολιτικό παιγνίδι θα έχει βρει άλλα θύματα για να ασχοληθούν

Δικαιοσύνη και μέσα ενημέρωσης.

Είναι όμως αυτό απονομή δικαιοσύνης σε μια δημοκρατική χώρα;