Προσκηνώ τη χάρη σου Λαέ μου, κατά που σε καλοπιάνει ο ποιητής, αλλά σήμερα

επίτρεψέ μου να σου τα… ψάλλω. Τρεις δεκαετίες στη δημοσιογραφία έχω και αν

έχω ακούσει για τις θλιβερές εκείνες μειονότητες που δήθεν φταίνε για όλα και

στις οποίες φορτώνουμε όλα τα κακά της χώρας και της μοίρας μας. Κυβερνήσεις,

κόμματα, διάφοροι παράγοντες και η πνευματική ηγεσία, από κοντά και τα μαζικά

μέσα ενημέρωσης αναφέρονται πάντα στους δήθεν λίγους που δεν αφήνουν τη χώρα

να προκόψει. Και εγώ αναρωτιέμαι: μα, αφού οι επίορκοι αστυνομικοί είναι οι

λίγοι, πώς γίνεται και έχουμε τόσο κακή Αστυνομία; Αφού οι υπάλληλοι των

Πολεοδομιών που χρηματίζονται είναι οι λιγότεροι, γιατί αν δεν λαδώσεις σε

όλες τις Πολεοδομίες δεν παίρνεις χαρτί ούτε τον Θεό να έχεις μπάρμπα; Αφού

μια μικρή μειονότητα των υπαλλήλων στα ΚΤΕΟ λαδώνονται, γιατί δεν βρίσκω

κάποιον να με βεβαιώσει ότι το αυτοκίνητό του πέρασε ΚΤΕΟ χωρίς να πληρώσει τη

γνωστή ταρίφα; Αφού λίγοι ασυνείδητοι ταξιτζήδες χαλούν την πιάτσα, γιατί δεν

μου έτυχε ποτέ ένας ταξιτζής να με πάει στον προορισμό μου από τη διαδρομή που

θέλω, με επιβάτη μόνον εμένα και να μου πάρει μόνον όσα έγραψε το κοντέρ; Αφού

μόνο λίγοι μπαγάσηδες καθηγητές και δάσκαλοι του Δημοσίου κάνουν ιδιαίτερα

μαθήματα, πώς του ήρθε του άτυχου συναδέλφου τους, που συνελήφθη στη Ρόδο να

αναρωτηθεί: μα, γιατί με πιάνετε, αφού όλοι κάνουν ιδιαίτερα; Αφού μόνο λίγοι

είναι οι αφέντες-δυνάστες δημόσιοι υπάλληλοι, γιατί έχουμε ξεχαρβαλωμένη

Δημόσια Διοίκηση και γιατί υποχρεώθηκε ο Πρωθυπουργός να αναγνωρίσει τη χρήση

τού περίφημου γρηγορόσημου; Αφού μόνο μερικοί κακοί γιατροί παίρνουν φακελάκι,

γιατί όλοι μας το έχουμε πληρώσει αγόγγυστα; Αφού, αφού, αφού…

Είναι προφανές πως ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Και αυτό γιατί, δυστυχώς, οι

επίορκοι, οι χρηματιζόμενοι, οι ανίκανοι, οι λαδωνόμενοι ή όπως αλλιώς τους

λένε, δεν είναι οι λίγοι, ή – εν πάση περιπτώσει – δεν είναι τόσο λίγοι όσο

θέλουν να τους παρουσιάζουν εκείνοι που τους χαϊδεύουν τα αυτιά, είτε γιατί

τους φοβούνται είτε για ψηφοθηρικούς λόγους. Αν ήταν οι λίγοι, η μοίρα και η

προοπτική αυτής της χώρας ασφαλώς θα ήταν καλύτερη…