Τελικά όντως υπάρχουν οι δύο Ελλάδες, που μας είπε κάποτε ο Πρωθυπουργός. Το

περασμένο Σάββατο επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η χώρα

της μιζέριας και της γκρίνιας, των τελευταίων θέσεων στις στατιστικές της

Ευρώπης, του άλυτου κυκλοφοριακού των πόλεων, των μονίμως διαμαρτυρομένων

συνταξιούχων, δεν είναι μόνο η χώρα που σε κάθε ναι της κυβέρνησης υπάρχει ένα

όχι της αντιπολίτευσης. Από το περασμένο Σάββατο, η Ελλάδα είναι και η χώρα

του νέου αντιπροέδρου της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, είναι η πατρίδα του

κ. Λουκά Παπαδήμου. Όντως καιρό είχε η χώρα μας να πανηγυρίσει μια τόσο μεγάλη

και ουσιαστική διεθνή επιτυχία, όπως είναι η ομόφωνη εκλογή του κ. Παπαδήμου

σε ένα από τα πιο νευραλγικά πόστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι βέβαιο ότι για

την εκλογή του κ. Παπαδήμου έπαιξε σημαντικό ρόλο η προσωπικότητά του καθώς

και η μέχρι τώρα λαμπρή επιστημονική και επαγγελματική καταξίωσή του. Άλλο

τόσο όμως βέβαιο είναι ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε και το έργο που έκανε ως

κεντρικός τραπεζίτης της χώρας επί σχεδόν οκτώ χρόνια και κυρίως η επιτυχία με

την οποία η Ελλάδα και η οικονομία της προσαρμόστηκαν στην ΟΝΕ και την

κυκλοφορία του ευρώ. Δηλαδή ο κ. Παπαδήμος εξελέγη γιατί αναγνωρίστηκε η

επιτυχία της ελληνικής οικονομίας, άρα και της χώρας. Νομίζει κανείς ότι οι

Ευρωπαίοι θα εξέλεγαν σε αυτή τη θέση έναν άνθρωπο, όσα προσόντα και αν είχε,

εάν η οικονομία της χώρας του – την οποία σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος καθόριζε –

ήταν αναξιόπιστη ή υπό κατάρρευση, όπως υποστηρίζουν μερικοί εγχώριοι

προφήτες; Ασφαλώς όχι. Με αυτά οι Ευρωπαίοι δεν παίζουν. Όμως με την εκλογή

του κ. Παπαδήμου κατέρρευσε και ένας άλλος μύθος: αυτός που θέλει την Ελλάδα

να αδικείται μονίμως από τους ξένους, επειδή είναι μικρή χώρα με διαφορετική

κουλτούρα και μονίμως διαμαρτυρόμενη για το ένα ή το άλλο θέμα. Αποδείχτηκε

πως όταν η χώρα προβάλλει τις θέσεις και τις απαιτήσεις της με συνέπεια,

σοβαρά επιχειρήματα, πειθώ και χωρίς τις συνήθεις κλάψες, οι ξένοι δεν έχουν

πρόβλημα να τη δικαιώνουν. Η υπόθεση Παπαδήμου έδειξε τον δρόμο και για άλλες

ανεκπλήρωτες εθνικές υποθέσεις…