Η αναμόρφωση των ασφαλιστικών – συνταξιοδοτικών προγραμμάτων ορισμένων

χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ τους και η Ελλάδα, αποτελεί

προτεραιότητα για την Κομισιόν, η οποία εμμέσως αλλά με σαφήνεια ασκεί πιέσεις

για να το πετύχει εκτιμώντας ότι μόνον έτσι θα εξασφαλισθεί η μακροχρόνια

βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών τους.

Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία είναι οι τρεις χώρες που θεωρεί το εκτελεστικό

όργανο της Ε.Ε. ότι πρέπει το γρηγορότερο να «βάλουν τάξη» με την αναμόρφωση

των συνταξιοδοτικών συστημάτων τους.

Η βούληση της Κομισιόν καταγράφεται στην Έκθεση που υιοθέτησε χθες για την

κατάσταση των δημοσίων οικονομικών στην ΟΝΕ κατά το 2001, όπου δίνονται οι

κατευθυντήριες γραμμές για την οικονομική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουν

οι χώρες της ευρωζώνης.

Φανερές οι πιέσεις

Σύμφωνα με κοινοτικούς αξιωματούχους, οι Βρυξέλλες δεν κρύβουν τις πιέσεις

προς την Αθήνα να μην αυξήσει τις δαπάνες για τις συντάξεις αλλά και να

μειώσει παράλληλα το δημόσιο χρέος.

Η Έκθεση, φωτογραφίζοντας την Ελλάδα, σημειώνει ότι «η γήρανση του πληθυσμού

γεννά φόβους ως προς τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, ιδιαίτερα δε σε

εκείνα τα κράτη-μέλη που υποφέρουν από ένα υψηλό δημόσιο χρέος και στα οποία

οι δημόσιες δαπάνες για τις συντάξεις, σύμφωνα με τις διενεργηθείσες προβολές

τους στο μέλλον, υπάρχει κίνδυνος να αυξηθούν πολύ.

Ενώ η γενιά εκείνων που γεννήθηκαν στο τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου

πλησιάζει στην ηλικία της νόμιμης συνταξιοδότησης…».

Και η Επιτροπή προειδοποιεί: «Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος

δεν θα πρέπει πλέον να αναβάλλεται για πολύ σε ορισμένα κράτη-μέλη» και

περισσότερο σε εκείνα που είναι υπερχρεωμένα (σ.σ. η Ελλάδα).

Οι κίνδυνοι

Αναλύοντας τα στοιχεία για τη γήρανση του πληθυσμού η Έκθεση επισημαίνει:

«Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, θα μπορούσε να σημειωθεί μια αύξηση των

δημοσίων δαπανών για τις συντάξεις της τάξεως μεταξύ του 5% και του 8% του ΑΕΠ

κατά τις επόμενες δεκαετίες ή και ακόμα περισσότερο σε ορισμένα κράτη-μέλη

όπως είναι η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία». «Αυτό», συνεχίζει η Έκθεση,

«γεννά, όπως είναι φυσικό, φόβους ως προς τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των

δημοσίων οικονομικών αυτών των κρατών».

Ας σημειωθεί ότι το Συμβούλιο Κορυφής στη Στοκχόλμη ζήτησε αυτή η

μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών να λαμβάνεται υπόψη και στα

σύμφωνα σταθερότητας και ανάπτυξης των κρατών-μελών και στους γενικούς

προσανατολισμούς οικονομικής πολιτικής.

Πάντως η παραπάνω φιλοσοφία δεν συναντά την ομοφωνία των συνδικαλιστικών

οργανώσεων αλλά και ανεξάρτητων ερευνητών. Το Γαλλικό Ινστιτούτο Κοινωνικών

Ερευνών, το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, η Διεθνής Ένωση για τις Κοινωνικές

Ασφαλίσεις, αλλά και άλλα ιδρύματα διεθνούς φήμης, διατυπώνουν κατηγορηματικά

διαφορετικές απόψεις για την αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού. Οι ίδιοι

δεν θεωρούν επείγον πρόβλημα το συνταξιοδοτικό, για το οποίο πιστεύουν ότι

πρέπει να βρεθεί μια ισορροπημένη λύση.

Κατηγορίες

Η Έκθεση κατηγορεί ευθέως 4 κοινοτικές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και

Πορτογαλία) ότι δεν φρόντισαν να μειώσουν τα δημόσια ελλείμματά τους, ενώ

χαρακτηρίζει «αισιόδοξη» την πρόβλεψη της ελληνικής κυβέρνησης για ρυθμούς

ανάπτυξης κατά το 2003-2004 της τάξεως του 4,1%-5,5%.

Ιδιαίτερα για την Ελλάδα επαναλαμβάνονται οι εκτιμήσεις ότι η δημοσιονομική

σταθεροποίηση της χώρας περνάει μέσα από τα φορολογικά έσοδα, ενώ

υπογραμμίζονται οι ανάγκες για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις.