Η οικονομική ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος εκλαμβάνονται συχνά ως
στόχοι αμοιβαίως αποκλειόμενοι. Πρόσφατη έρευνα της κοινής γνώμης, όμως,
φανερώνει ότι η πλειοψηφία πιστεύει στη δυνατότητα και την αναγκαιότητα της
ταυτόχρονης επίτευξης αμφοτέρων των στόχων. Θεμέλιο αυτής της νέας
συναντίληψης είναι η συνειδητοποίηση και αποδοχή των μακροπρόθεσμων
πλεονεκτημάτων «μιας νέας προσέγγισης στο όλο θέμα της ανάπτυξης». Η έρευνα
αυτή συγκέντρωσε πολλά στοιχεία, από τα οποία φάνηκε εκ πρώτοις η μεγάλη πίστη
στην ατομική ευρηματικότητα.
79% συμφωνούν ότι το ατομικό κέρδος αποτελεί απαραίτητο κίνητρο για την
αποτελεσματική λειτουργία της οικονομίας.
70% πιστεύουν ότι η από μέρους του κράτους ρύθμιση της επιχειρηματικής
δραστηριότητας επιφέρει συνήθως περισσότερες ζημιές από κέρδη.
52% συμφωνούν ότι όσο λιγότερο ανακατεύεται το κράτος στα οικονομικά τόσο
καλύτερα πηγαίνει η χώρα.
60% πιστεύουν ότι η ρύπανση αντιπροσωπεύει ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα
που αντιμετωπίζει το έθνος σήμερα.
84% συμφωνούν ότι η ισορροπία της φύσης είναι υπόθεση ιδιαίτερα λεπτή και
εύκολα ανατρέπεται από τις δραστηριότητες του ανθρώπου.
79% πιστεύουν ότι δεν πρέπει να επιτραπεί η εξαφάνιση κανενός ζωικού είδους,
ακόμα και αν τούτο σημαίνει ότι σε μερικούς τομείς πρέπει να γίνουν θυσίες.
72% λέγουν ότι οι πεποιθήσεις και οι αξίες που ασπάζονται οι πολίτες, στο
παρελθόν προκάλεσαν τα κυριότερα περιβαλλοντικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει
σήμερα η κοινωνία.
Τόσο το κοινό όσο και οι υπεύθυνοι για τη χάραξη της κρατικής πολιτικής έχουν
την πεποίθηση πως η προστασία του περιβάλλοντος είναι σημαντική. Από την άλλη
μεριά δεν βλέπουν πια το θέμα ως κρίσιμο. Το βλέπουν μάλλον ως διαχειριστικό.
Εκτός από αυτό, 64% των ερωτωμένων λέγουν ότι η μόλυνση δεν επιδρά στην
ατομική τους ζωή, ενώ το 35% υποστηρίζουν ότι τούτο ήδη συμβαίνει. Τελικά, 37%
ισχυρίζονται ότι «φαίνεται πως το θέμα της προστασίας της φύσης έχει εδραιωθεί
μόνιμα στην κοινωνική συνείδηση, όπως το θέμα της βελτίωσης της εκπαίδευσης
και άλλα». Η έρευνα διαπίστωσε ότι 64% του κοινού πιστεύει πως ωφελήθηκε από
τις προσπάθειες των περιβαλλοντολογικών οργανώσεων και του κράτους για την
προστασία της φύσης.
Τα αίτια της αντιδικίας
Η σημαντικότερη διαφορά ανάμεσα στους επιχειρηματίες και τους υποστηρικτές του
περιβάλλοντος ανακύπτει στα θέματα της ενέργειας και της εργατικής
απασχόλησης. Συγκεκριμένα:
74% των στελεχών, 76% του μέσου όρου και 49% των φίλων του περιβάλλοντος
φρονούν ότι η γη μοιάζει με διαστημόπλοιο με περιορισμένο χώρο και πόρους.
37% των στελεχών, 56% του γενικού κοινού και 96% των φίλων του περιβάλλοντος
τάσσονται υπέρ της διατήρησης των σήμερα ισχυόντων επίσημων κριτηρίων για το
ανώτατο επιτρεπτό όριο ρύπανσης της ατμόσφαιρας ακόμα και αν τούτο σημαίνει
το κλείσιμο ορισμένων εργοστασίων.
* 20% των στελεχών, 40% των φίλων του περιβάλλοντος επιθυμούν την προστασία
της αχάλαστης φύσης, οποιοδήποτε και αν είναι το τίμημα.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι σήμερα το κοινό είναι πια διατεθειμένο να ζυγίσει
προσεκτικά και υπεύθυνα τα υπέρ και τα κατά. Η εποχή των ιδεολογικών
αδιεξόδων, κατά την οποία έπρεπε κανείς να επιλέγει είτε τη μια πορεία είτε
την αντίθετή της, ή μάλλον η εποχή κατά την οποία κάθε πορεία εθεωρείτο πως
έπρεπε να έχει οπωσδήποτε μιαν αντίθετή της, φαίνεται ότι παρήλθε οριστικά
πλέον.
Ο Δημήτρης Γ. Κανελλόπουλος είναι πρόεδρος Ελλήνων Δασοπόνων και
αντιπρόεδρος των Ευρωπαίων Δασοπόνων.