Διαφορετική τιμολογιακή πολιτική, αλλά και διαφορετική αντιμετώπιση, από

τράπεζα σε τράπεζα, έχει να αντιμετωπίσει ένας πελάτης όταν πλησιάσει σε ένα

γκισέ για να αγοράσει ή να πουλήσει συνάλλαγμα.

Με την είσοδο της χώρας στη ζώνη του ευρώ, από την 1η Ιανουαρίου, οι

προμήθειες, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τα νομίσματα της ΟΝΕ, έχουν μειωθεί σε

σημαντικό βαθμό, αλλά δεν έχουν καταργηθεί, όπως ενδεχομένως θα περίμενε

κανείς.

Σε ορισμένες περιπτώσεις τραπεζών βέβαια έχουν εκμηδενισθεί, όμως θα πρέπει να

είστε πελάτης τους για να σας εξυπηρετήσουν.

Αλλιώς δεν αναλαμβάνουν το κόστος που συνεπάγεται η δωρεάν αγορά

συναλλάγματος, η μεταφορά του στα κεντρικά της τράπεζας κι από εκεί στην

Τράπεζα της Ελλάδος. Αν όμως είστε πελάτης τους, τότε κάνετε τη δουλειά σας

χωρίς να πληρώνετε καμία προμήθεια.

Τα ανταλλακτήρια

Υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις ανταλλακτηρίων συναλλάγματος, που όπως

διαφημίζουν προσφέρουν τη συγκεκριμένη υπηρεσία και πάλι χωρίς προμήθεια. Όμως

σε αυτή την περίπτωση καλό θα είναι να εξετάσετε την τιμή στην οποία αγοράζετε

ή πουλάτε το συνάλλαγμά σας, γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο το συγκεκριμένο

κόστος να έχει «ενσωματωθεί» εκεί. Κατά συνέπεια, δεν «γλιτώνετε» τίποτα, παρά

τα όσα περί του αντιθέτου πιστεύετε.

Τι κάνει η Εθνική

Προκειμένου πάντως να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης σχετικά με το μέσο κόστος

μίας τέτοιας συναλλαγής σήμερα, αρκεί να σημειωθεί η περίπτωση της Εθνικής

Τράπεζας, η οποία κάνει καθημερινά σημαντικό τζίρο και στο συγκεκριμένο

κομμάτι δραστηριοποίησης.

Το τιμολόγιό της, που ισχύει τώρα, προβλέπει ότι για ποσά που αντιστοιχούν έως

και 300 ευρώ, η προμήθεια που χρεώνει η τράπεζα για αγορά είναι 800 δραχμές.

Όταν τα ποσά είναι μεγαλύτερα από 300 ευρώ, τότε η προμήθεια είναι 1.200

δραχμές. Όταν η Εθνική πρόκειται να πουλήσει συνάλλαγμα που αντιστοιχεί έως

και σε 100 ευρώ, χρεώνει προμήθεια 1.000 δραχμές.

Η τελευταία φτάνει στις 2.500 δραχμές όταν το ποσό είναι έως και 2.000 ευρώ,

ενώ για ακόμη μεγαλύτερα ποσά η προμήθεια υπολογίζεται στο 0,4% του ποσού.

Εδώ, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τιμολόγιο αυτό ισχύει από τον περασμένο

Μάιο.

Άλλο προμήθειες ­ άλλο κέρδη

Η διαφοροποίηση που επήλθε με την ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη έγκειται στο

γεγονός ότι καταργήθηκαν τα κέρδη συναλλάγματος, όταν πρόκειται για ευρωπαϊκό

νόμισμα (μιας από τις άλλες 11 χώρες-μέλη της ΟΝΕ), κάτι το οποίο δεν ισχύει

στην περίπτωση του δολαρίου.

Στην περίπτωση του αμερικανικού νομίσματος, οι προμήθειες είναι ίσες με αυτές

που αναφέρθηκαν παραπάνω, επιβαρημένες όμως με τα κέρδη συναλλάγματος.

Πάντως, και στην περίπτωση του αμερικανικού νομίσματος το κόστος προμήθειας

από τράπεζα σε τράπεζα διαφέρει.

Έτσι, για παράδειγμα, υπάρχουν τράπεζες οι οποίες αγοράζουν δολάρια με

προμήθεια 500 δραχμές μίνιμουμ κι άλλες με 2.000 δραχμές. Υπάρχουν κι άλλες,

οι οποίες εξαρτούν το συγκεκριμένο κόστος από το ποσό που συναλλάσσεται.

Σε αυτές τις περιπτώσεις το ύψος υπολογίζεται στο 0,3% ή και το 0,5% του

ποσού. Κατά συνέπεια, μία καλή έρευνα αγοράς απαιτείται και στη συγκεκριμένη περίπτωση.