Αναζήτηση
Χαράς ευαγγέλια όπως έγραφαν παλιά οι δημοσιογράφοι, ως εισαγωγή σε
αισιόδοξες ειδήσεις: Τα πυρηνικά όπλα που ήταν αποθηκευμένα στον Άραξο,
απομακρύνθηκαν από την Ελλάδα, άρα μπορούμε πλέον μετά βεβαιότητος να
δοξάζουμε τον Θεό που είμαστε μια… αποπυρηνικοποιημένη χώρα! Μπορεί να
κινδυνεύουμε από δηλητηριώδη νέφη, τοξικά απόβλητα, καίσια, στρόντια, ουράνια,
πλουτώνια, αλλά από πυρηνικές κεφαλές όχι. Το γελοίον του πράγματος είναι κατ’
αναλογίαν αντίστοιχο με εκείνες τις απίστευτες επιγραφές που ξεφύτρωναν στη
δεκαετία του ‘ 80 στις εισόδους δήμων και κοινοτήτων, πρωτοβουλία ασφαλώς
φιλόδοξων ειρηνιστών, πλέρια αντιιμπεριαλιστών, δημάρχων και κοινοταρχών.
Έβλεπες, ας πούμε, την ταμπέλα στην είσοδο του Δήμου Ελληνικού να αναγράφει:
«Ελληνικό αποπυρηνικοποιημένη περιοχή». Και δίπλα διαγραμμένη με κόκκινο «Χ»
μία πυρηνική κεφαλή. Και πήγαινες ήσυχος για ύπνο. Ότι αν πέσει η πυρηνική
κεφαλή στον Άλιμο, το ραδιενεργό νέφος θα σταματήσει στη Βουλιαγμένης,
προφανώς εκεί που ήταν στημένη η ταμπέλα! Ωραίες εποχές. Με οράματα…
Κι όμως, υπήρχαν
Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι η απομάκρυνση των πυρηνικών όπλων από
τον Άραξο, είναι μια ακόμη, σπουδαία, κυβερνητική επιτυχία. Ένα ακόμη έργο της
κυβέρνησης Σημίτη προς την κατεύθυνση της ασφάλειας και της ποιότητας ζωής των
πολιτών της χώρας. Πώς; Κάτι δεν σας πάει καλά; Ασφαλώς. Διότι ούτε εμείς ούτε
εσείς πολύ περισσότερο ξεχνάτε πως κάθε φορά που ερχόταν στην επιφάνεια το
θέμα της αποθήκευσης και στην Ελλάδα πυρηνικών όπλων, η σταθερή απάντηση της
κυβέρνησης ήταν πως δεν υπάρχουν τέτοια όπλα στην Ελλάδα. Αυτά που δεν είχαμε
λοιπόν, απομακρύνθηκαν. Τα αόρατα, τα μη υπαρκτά.
Μεγάλη επιτυχία
Σήμερα ο μήνας έχει 20, χθες είχε 19, και προχθές Πέμπτη, πόσο; Είχε 18 ο
μήνας προχθές και, αν δεν το αντιληφθήκατε, πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια από
την ημέρα που ο Κώστας Σημίτης έγινε Πρωθυπουργός της χώρας. Έγινε
Πρωθυπουργός με 86 ψήφους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, έναντι 75 του
βασικού διεκδικητή του χρίσματος Άκη Τσοχατζόπουλου, και πρέπει να πούμε ότι
πέρασε διά πυρός και σιδήρου μέχρι να εδραιωθεί. Από όλα όσα έγιναν στη
διάρκεια αυτής της 5ετίας, η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ είναι ίσως το κορυφαίο
κυβερνητικό του επίτευγμα. Εσωκομματικά; Μα το ότι κατάφερε να διατηρήσει
ακέραιο το ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα ασφαλώς επιδέχονται πολλή κουβέντα. Κυρίως για
το τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε. Ή για την έλλειψη οράματος, μεγάλων
ιδεών, εμπνευσμένης πολιτικής. Μέριμνας για τις ασθενέστερες κοινωνικά τάξεις.
Περί δημοσκοπήσεων
Προσοχή. Να δώσετε προσοχή. Κυκλοφορούν δημοσκοπήσεις ικανές να ταράξουν τον
ύπνο πολιτικών αρχηγών και στελεχών κομμάτων. Δύο που δήθεν απεικονίζουν τα
ποσοστά του κόμματος Αβραμόπουλου και μάλιστα σε ύψη, που βάζουν το κόμμα
σε… τροχιά εξουσίας, διαψεύσθηκαν με κατηγορηματικό τρόπο από τις εταιρείες
στις οποίες αποδόθηκαν. Επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι
τέτοιο (στις τελευταίες εκλογές το σπορ είχε μεγάλη πέραση) και είναι κάτι
περισσότερο από βέβαιο ότι θα επαναληφθεί, η προσοχή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Όσο για το κόμμα Αβραμόπουλου, μην ανησυχείτε, με διψήφιο νούμερο (λένε ότι
θα) το καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις, που θα δημοσιευθούν προσεχώς. Ίδωμεν…
Λιγότερες παρεμβάσεις
Σοβαρός κίνδυνος να μείνουν χωρίς περιεχόμενο τα αντι-ΝΑΤΟϊκά,
αντι-αμερικανικά συνθήματα, διαγράφεται. Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδονται από
την Ουάσιγκτον, ο νέος υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, καθόλου δεν
συμμερίζεται την προηγούμενη τακτική της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, να
παρεμβαίνει δηλαδή παντού, και δυναμικά, δυναμικά δηλαδή που μπορείτε να
μεταφράσετε σε αγριότητα και όλα τα συναφή. Ο Κόλιν Πάουελ λοιπόν, παρ’ ότι
στρατηγός, παρ’ ότι «ήρωας» του πολέμου στον Κόλπο, κλίνει υπέρ της
επιλεκτικής παρεμβατικότητας. Ήτοι υπέρ της λιγότερης αμερικανικής παρέμβασης
στη διεθνή πολιτική. Εξαιρετικός στόχος, για να είναι αληθινός…
Ίδια δεξαμενή
Στόχοι φιλόδοξοι, αλλά επί του παρόντος ανεκπλήρωτοι συνέχεια. Η σύλληψη των
τρομοκρατών, και ειδικά της 17 Νοέμβρη, μπορεί να θεωρηθεί ως ένας εξ αυτών.
Τα καινούργια είναι ότι και η Σκότλαντ Γιάρντ καταλήγει στην ίδια δεξαμενή
υπόπτων, στην οποία από χρόνια τσαλαβουτούσαν Αμερικανοί και ημεδαποί διώκτες
της τρομοκρατίας, άνευ ουσιώδους αποτελέσματος. Παράλληλα, άρχισε και η
γκρίνια από βρετανικής πλευράς για καθυστερήσεις στις αλλαγές της νομοθεσίας,
αυτές δηλαδή που θα διευκολύνουν το τελικό αποτέλεσμα. Κορυφαίος Βρετανός
εκπρόσωπος περιέρχεται κατ’ αυτάς τα υπουργεία, συναντάται με αρμόδιους
υπουργούς και μεταφέρει την πικρία και την απογοήτευση των Βρετανών για την μη
εκπλήρωση των υπεσχημένων. Σε ποια αυτιά; Μη ακουόντων προφανώς…
Ξένοι… αγώνες
Στόχοι φιλόδοξοι, πλην μετ’ εμποδίων, εκπληρούμενοι. Κάτι το ναυάγιο του
«Σαμίνα», κάτι οι γιορτές, κάτι το ένα, κάτι το άλλο, έφυγαν από την
επικαιρότητα οι (μεγάλες) καθυστερήσεις στην προετοιμασία των Ολυμπιακών
Αγώνων του 2004. Ότι θα επανέλθουν, να μη σας μένει καμιά αμφιβολία. Αλλά
σκοπός τού εν λόγω σημειώματος είναι να καταδείξει ακριβώς την αδυναμία της
κοινωνίας να καταλάβει τι κολοσσιαίο πράγμα είναι αυτό που θα γίνει και πως
για την επιτυχία του απαιτείται η συνεργασία όλων των δυνάμεων. Η κυβέρνηση με
τα πολλά αποφάσισε να εισαγάγει στα σχολεία μάθημα για τους Ολυμπιακούς,
προκειμένου να περάσει στα παιδιά το όραμα για το 2004. Ε, λοιπόν, η ΟΛΜΕ
διαφωνεί. Γιατί, λέει, ανατρέπεται το ωρολόγιο πρόγραμμα! Λίγο ενδιαφέρει αν ο
λόγος που προβάλλεται είναι πραγματικός ή όχι. Σημασία έχει ότι διαφωνεί.
Διότι οι Αγώνες είναι κατά την ΟΛΜΕ υπόθεση της κυβέρνησης. Αυτή τους
οργανώνει, αυτή να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Γιατί να τη βοηθήσουμε;
Επειδή μάς (επ)έβαλε την αξιολόγηση; Ε, δεν θα τη βοηθήσουμε. Άλλωστε, δεν μας
ρώτησε και που τους πήρε…
Αν δεν πήγαινε;
Ο απόλυτος παραλογισμός που μας βασανίζει ως κοινωνία, είναι αυτό που
συμβαίνει με το ΕΚΑΒ, και που επανήλθε στο προσκήνιο μετά το τραγικό δυστύχημα
της περασμένης Κυριακής. Δεν είναι που η Πολιτεία δεν έχει ολοκληρωμένη
πολιτική για τις περιοχές εκείνες όπου δεν μπορεί να υπάρξει επαρκής ιατρική
βοήθεια, είναι ότι και εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Το τραγικό
δυστύχημα ξεσήκωσε έντονες κριτικές κατά της κυβέρνησης, που επιτρέπει να
πετούν τα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Αν όμως το
ελικόπτερο δεν πήγαινε στην Πάτμο, θα είχαμε άλλες αντιδράσεις για τους
πολίτες που πεθαίνουν αβοήθητοι. Από την άλλη θέλουμε, αν είναι δυνατόν, να
έχουμε έναν γιατρό ο καθένας δίπλα του, μαζί με πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο.
Και ότι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, όλοι να ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος.
Κατά της κυβέρνησης, η οποία σταθερά ευθύνεται για όλα. Στη χώρα της
υπερβολής, το μέτρο είναι λέξη άγνωστη, προφανώς…
