Αναζήτηση
Κάθε φορά που συμβαίνει ένα ατύχημα στη θάλασσα, οι συνήθεις… «εθελοντές»
εμφανίζονται. Έτσι, δεν πρόλαβε καλά-καλά να ξεκινήσει η επιχείρηση εντοπισμού
του μοιραίου ελικοπτέρου τού ΕΚΑΒ, και στην περιοχή εμφανίστηκε καταδυτικό
συνεργείο και ο χορός των δηλώσεων προς τα ΜΜΕ ξεκίνησε…
Χθες το μεσημέρι, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας προχώρησε στην έκδοση
ανακοίνωσης, με την οποία γνωστοποιεί ότι στον επικεφαλής του καταδυτικού
συνεργείου δεν έχει ανατεθεί καμία αρμοδιότητα.
Όμως, μέσα στον πόνο τους και δικαιολογημένα οι συγγενείς δεν μπορούν να
σκεφτούν ότι χωρίς να έχει ακόμη εντοπιστεί η θέση που είναι βυθισμένο το
ελικόπτερο και σε βάθη που ξεπερνούν τα 200 μέτρα οι συγκεκριμένοι άνθρωποι
δεν μπορούν να προσφέρουν καμία βοήθεια. Το ίδιο σκηνικό επανελήφθη πριν από
λίγο καιρό και στο ναυάγιο τού «Εξπρές Σαμίνα», όπου οι διαπληκτισμοί για το
ποιος ήρθε πρώτος και ποιος μετά ήταν σε ημερήσια διάταξη (σ.σ.: μέχρι και
επέμβαση εισαγγελέα έγινε), αλλά και στο «Δύστος», χωρίς όμως ο κατάλογος να
τελειώνει εδώ.
Δυστυχώς, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ξεσπά πάντα ένας… υποβρύχιος
πόλεμος μεταξύ των καταδυτικών συνεργείων για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο
κομμάτι της πίτας. Με απλά λόγια, τα ναυάγια έχουν λεφτά… Είναι πλέον
επιτακτική η ανάγκη να διευκρινισθεί ποιες είναι επιτέλους οι ομάδες που
μπορούν να αναλάβουν τέτοιες επιχειρήσεις και να ορίζονται με διαφανείς
διαδικασίες.
Αν για παράδειγμα, το ναυάγιο τού «Εξπρές Σαμίνα» δεν ήταν στα 38 μέτρα, αλλά
στα 100, τότε ποια είναι τα συνεργεία στην Ελλάδα που διαθέτουν τα τεχνικά
μέσα να δουλέψουν σε αυτά τα βάθη; Και βέβαια εδώ δεν μιλάμε για ιδιώτες που
υπάρχουν οι οποίοι μόνοι τους δεν μπορούν να κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις
τίποτα. Οι ίδιοι, βέβαια, εμφανίζονται αυτόκλητοι, ζητώντας στην αρχή μόνο
τα έξοδα για τα καύσιμα, ισχυριζόμενοι ότι διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα
για τη διαλεύκανση των αιτίων του ναυαγίου…
Τον Ιούλιο τού 1999, στο ναυάγιο του τουριστικού σκάφους «Ιάσων» τέσσερις
άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Οι «εθελοντές» είχαν στηθεί και τότε μπροστά στις
κάμερες λέγοντας τα γνωστά. Ενδεικτικό ήταν το ξέσπασμα, από την αγανάκτηση,
τού τότε κεντρικού λιμενάρχη Πάτρας, πλωτάρχη Βασίλη Κάντα, που προΐστατο των
ερευνών, ο οποίος δεν άντεξε και πέταξε ενα μπουκάλι με νερό σε έναν από
αυτούς!
