Αναζήτηση
Το ηλίθιο παραμύθι του «καθαρού» πολέμου, ο σύγχρονος θρύλος του χειρουργικού,
τηλεοπτικού, έξυπνου και καλού πολέμου, καταρρέει μπροστά στα γνωστά και τα
λιγότερο γνωστά φέρετρα των στρατιωτών και πολιτών που εξακολουθούν να
πεθαίνουν από τις δευτερογενείς συνέπειες των βομβαρδισμών. Σκάνδαλα
αποκαλύπτονται, έρευνες διατάσσονται, πολιτικοί οργίζονται, αλλά το σκάνδαλο
της υπόθεσης του εξαντλημένου ουρανίου είναι ότι πρόκειται για γνωστή υπόθεση.
Η φονική αυτή ουσία βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στο οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ και
προκαλούσε ανέκαθεν έντονες ανησυχίες. Δεν θα υπάρξουν ποτέ μνημεία στις
πλατείες για εκείνους τους Ιταλούς στρατιωτικούς που πέθαναν στο κρεβάτι τους
από τη μόλυνση που κατάπιαν στα Βαλκάνια. Ας τους αποδώσουμε τουλάχιστον τον
χαρακτηρισμό που τους αξίζει: πρόκειται για θύματα πολέμου.
Στους νέους «τηλεοπτικούς πολέμους», που αποκαλούνται χειρουργικοί και
ασηπτικοί, το σημαντικό είναι να μην πεθαίνεις στην τηλεόραση, να μην
επαναληφθεί το προηγούμενο των θανάτων στο Βιετνάμ, που είχαν συγκλονίσει την
κοινή γνώμη και είχαν σημαδέψει την πολιτική, άρα και στρατιωτική, ήττα των
Ηνωμένων Πολιτειών. Κι αν κάποιος, ή κάποιοι, πεθάνουν ύστερα από καιρό,
πεθαίνουν στο σπίτι τους ή σε κάποιο νοσοκομείο, όπου οι τηλεοπτικές κάμερες
δεν φτάνουν, κι έτσι ο θάνατός τους δεν γίνεται είδηση, μέχρι τουλάχιστον να
ξεσπάσει το σκάνδαλο και να ζητηθούν εξηγήσεις. Μόνο τότε ραγίζει η νέα
υποκρισία του πολέμου που δεν βλάπτει, των καλών βομβών, των χειρουργικών
πληγμάτων, των περιορισμένων επεμβάσεων και αποκαλύπτεται η αλήθεια που πάντα
ξέραμε, ότι δηλαδή οι πόλεμοι κάνουν κακό, ότι τα βλήματα βλάπτουν σοβαρά την
υγεία κι ότι αλλάζοντας το όνομα των πολέμων δεν αλλάζεις και την ουσία τους.
Ο λόγος για τον οποίο πολεμά κανείς μπορεί να είναι «καθαρός». Ο πόλεμος
μπορεί να είναι δικαιολογημένος από τις περιστάσεις, όπως συνέβη για
παράδειγμα με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα μέσα για την επίτευξη του
στόχου, όμως, δεν είναι ποτέ ευγενή ούτε καθαρά, είτε πρόκειται για
δηλητηριασμένα βέλη είτε για σπαθιά ή βλήματα ουρανίου. Το να παρουσιάζονται
με τους χαρακτηρισμούς αυτούς αποτελεί σκάνδαλο και, κυρίως, προσβολή για
όσους θυσιάζονται στους πολέμους, χωρίς καν να γνωρίζουν μερικές φορές γιατί
πεθαίνουν.
(*) Ο Vittorio Zucconi είναι δημοσιογράφος της «Ρεπούμπλικα».
