«Αποκεφαλισμός» Τσουκάτου

«Αποκεφάλισε» τον κ. Θ. Τσουκάτο από το Συντονιστικό της Εκτελεστικής

Γραμματείας του ΠΑΣΟΚ ο κ. Κ. Σημίτης, με προσωπική απόφαση που

δημοσιοποιήθηκε αιφνιδιαστικά χθες το βράδυ από τη Χαριλάου Τρικούπη.

Σύμφωνα με την απόφαση Σημίτη, τη θέση του πρώην στενού συνεργάτη του στη

Συντονιστική Γραμματεία καταλαμβάνει ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ κ. Γ.

Κουτσούκος.

Προηγήθηκε συνάντηση Σημίτη – Τσουκάτου στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Πρωθυπουργός

κάλεσε τον κ. Θ. Τσουκάτο για να του ανακοινώσει την προειλημμένη απόφασή του.

Όπως έλεγαν χθες το βράδυ πηγές του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Σημίτης προχώρησε στην κίνηση

αυτή εκτιμώντας ότι ύστερα από τη γνωστή πρωτοβουλία Τσουκάτου, ο οποίος

συγκέντρωσε 52 υπογραφές βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος κάτω από την

περίφημη πρόταση νόμου για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα χωρίς προσυνεννόηση

με την κυβέρνηση, δεν μπορούσε να του επιτρέψει να μετέχει στη Συντονιστική

Γραμματεία του ΠΑΣΟΚ που έχει και την ευθύνη της «σύνδεσης κυβέρνησης και

κόμματος»…

Ωστόσο, άλλες κυβερνητικές πληγές ανέφεραν ότι η πρωτοβουλία των «53» δεν ήταν

παρά η αφορμή για τον «αποκεφαλισμό» Τσουκάτου ­ μιας και οι σχέσεις του τόσο

με τον ίδιο τον κ. Κ. Σημίτη όσο και με τους κ.κ. Κ. Σκανδαλίδη και Μ. Νεονάκη

(που έχουν λάβει το πράσινο φως από τον Πρωθυπουργό για να διαχειριστούν το

«εκσυγχρονιστικό ρεύμα» στο ΠΑΣΟΚ) είχαν πολύ σοβαρά διαταραχθεί από τον

περασμένο Σεπτέμβριο.

Από την πλευρά του, ο κ. Θ. Τσουκάτος έκανε λόγο στον κ. Κ. Σημίτη για

«στημένη εναντίον του ιστορία». Σύμφωνα με πληροφορίες, η συνάντηση των δύο

ανδρών πραγματοποιήθηκε σε πολύ ψυχρό κλίμα και ο κ. Κ. Σημίτης είπε στον

βουλευτή Επικρατείας ότι θα μπορούσε να είχε επικοινωνήσει ακόμα και μαζί του

πριν από την κατάθεση της γνωστής πρότασης των «53» και να μην ενεργήσει εν

αγνοία των κυβερνητικών στελεχών.

Οι σχέσεις Τσουκάτου – Σημίτη ξεκινούν από το 2ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το 1990.

Ο κ. Θ. Τσουκάτος καθοδηγούσε για πολλά χρόνια τον σκληρό πυρήνα των

«εκσυγχρονιστών», την περίοδο της εσωκομματικής αντιπαράθεσης για τη διαδοχή

του Ανδρέα Παπανδρέου. Έχοντας πάνοτε κακές σχέσεις με τους υπόλοιπους στενούς

συνεργάτες τού κ. Κ. Σημίτη, ο κ. Τσουκάτος είχε διακριθεί για τις οργανωτικές

του ικανότητες και μετά την επικράτηση Σημίτη στο συνέδριο του ’96, πήρε το

προσωνύμιο του «στρατηγού» και κυριάρχησε στη Χαριλάου Τρικούπη.

Η αντίστροφη μέτρηση στις σχέσεις Σημίτη – Τσουκάτου άρχισε από το συνέδριο

του ’99, όταν η «εκσυγχρονιστική πτέρυγα» εμφανίστηκε με μικρή ομοιογένεια

τόσο στην ψηφοφορία για την επανεκλογή Σημίτη όσο και στην ψηφοφορία για τη

συγκρότηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Ο Πρωθυπουργός, ο οποίος ανέμενε

μία άνετη επικράτηση σε εκείνο το συνέδριο, επέρριψε τις ευθύνες για το

αποτέλεσμα ­ που οδήγησε στη διαμόρφωση μίας πολυπληθούς και συμπαγούς

μειοψηφίας στην Κεντρική Επιτροπή ­ στις ενέργειες του στενού συνεργάτη του.

Στη συνέχεια, ο κ. Κ. Σημίτης τοποθέτησε μεν τον κ. Τσουκάτο σε εκλόγιμη θέση

του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο είχε λάβει την απόφαση να τον

απομακρύνει από τον στενό κύκλο των συνεργατών του.

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο οι σχέσεις Τσουκάτου – Σκανδαλίδη είχαν φθάσει σε

οριακό σημείο ύστερα από την υπόθεση της «κοτερολογίας», όταν ο μεν κ.

Τσουκάτος θεώρησε πως ο κ. Κ. Σκανδαλίδης επιχείρησε να τον εμπλέξει, ο δε

γραμματέας του ΠΑΣΟΚ το ακριβώς αντίθετο…

Ήταν, δε, κοινό μυστικό, ότι ο κ. Κ. Σκανδαλίδης είχε διαμηνύσει στον

Πρωθυπουργό, πως δεν επρόκειτο να ορίσει συνεδρίαση του Συντονιστικού της

Εκτελεστικής Γραμματείας ­ όργανο του οποίου προΐσταται, ως γραμματέας του

ΠΑΣΟΚ ­ παρά μόνον αν ο Πρωθυπουργός προχωρούσε στον αποκεφαλισμό Τσουκάτου.

Μετά την αντικατάσταση Τσουκάτου, το Συντονιστικό αποτελείται από τους κ.κ. Κ.

Σκανδαλίδη, Τόνια Αντωνίου, Θ. Πάγκαλο, Γ. Μωραΐτη (από το Εκτελεστικό

Γραφείο) και τους κ.κ. Γ. Αγραφιώτη, Τ. Βασιλείου, Σούλα Ευθυμίου, Δημήτρη

Καρύδη, Γ. Κουτσούκο, Π. Λάμπρου, Μιχ. Νεονάκη, Ροβέρτο Σπυρόπουλο και Κ.

Σφυρίου.