Φώτης Γεωργελές

(ο διευθυντής στο κύριο άρθρο του)

«Πέρασαν οκτώ χρόνια Κλίντον γεμάτα ενδιαφέρον, μια ολόκληρη περίοδο

φιλελευθεροποίησης, χαλάρωσαν. Εδώ έχουμε ξεμπερδέψει με τις λεπτομέρειες,

λέμε «όλοι ίδιοι είναι», πλανητάρχες, καθαρίζουμε. Δεν καταλαβαίνουμε τι

σημασία έχει για τη ζωή μας το κλίμα, η ατμόσφαιρα. Η ατμόσφαιρα στην Αμερική

τα προηγούμενα χρόνια ήταν φιλελεύθερη, έστω και στα λόγια, αλλά έτσι γίνεται

πάντα, η κουλτούρα των λαών αλλάζει, η ατμόσφαιρα πρώτα. Οι ταινίες της

άλλαξαν, τα σίριαλ άλλαξαν, οι μειονότητες βγήκαν στο φως, οι σεξουαλικές

μειονότητες ανέπνευσαν, οι λεσβίες μπήκαν στον Λευκό Οίκο, οι ξένοι

προγραμματιστές κατέλαβαν τη Σίλικον Βάλεϊ, η Χίλαρι, το Internet, οι baby

boomers στην εξουσία. Τώρα, καθώς βλέπουν μπροστά τους τον «serial killer του

Τέξας», με τις 280 εκτελέσεις, αναπολούν με νοσταλγία το κλίμα των

προηγούμενων χρόνων, θα πεθυμήσουν ακόμα και τη Μόνικα, ίσως έχουν καταλάβει

ότι έτσι είναι η ζωή, λίγο σοβαρή, λίγο αστεία, αγχωμένο σεξ στους τοίχους του

Οβάλ Γραφείου.»

(«Κλικ»)