ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Αθήνα, το 1949.

ΕΛΠΙΖΕΙ: Ότι η Παιδεία θα κάνει τον άνθρωπο ανεκτικότερο.

ΦΟΒΑΤΑΙ: Τους σεισμούς.

ΤΟΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΙ: Η αντικοινωνικότητα όσων δεν υπολογίζουν τους άλλους.

ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Να ξαναζούσε την ανεμελιά των διακοπών των παιδικών του

χρόνων.

ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ: Την αντιγραφή στις εξετάσεις.

Ο κ. Βασίλης Δουγαλής. καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι

ο φετινός αποδέκτης του Βραβείου Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη

μνήμη των καθηγητών Β. Ξανθόπουλου και Σ. Πνευματικού, που σκοτώθηκαν την ώρα

του διδακτικού τους έργου στην Κρήτη. Το βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο από το

Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας.

Έχει διδάξει επί 25 χρόνια στα Πανεπιστήμια του Τενεσί, της Κρήτης, των

Αθηνών και στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο τα αντικείμενα της επιστήμης των Εφαρμοσμένων Μαθηματικών.

ΕΡ.: Τι σημαίνει Εξαίρετη Πανεπιστημιακή Διδασκαλία;

ΑΠ.: Σύμφωνα με την προκήρυξη του βραβείου, δεν είναι μόνο σαφής, κατανοητή

και ενδιαφέρουσα, αλλά και ανοίγει επιστημονικούς δρόμους στον φοιτητή, τον

εμπνέει, και τον καθιστά κοινωνό του επιστημονικού ήθους και της ανιδιοτελούς

αναζήτησης της αλήθειας.

ΕΡ.: Γιατί πρέπει να βραβεύεται;

ΑΠ.: Δεν είμαι σίγουρος ότι πρέπει να βραβεύεται. Ίσως πρέπει να παραμένει

μακριά από τη δημοσιότητα.

ΕΡ.: Μήπως είναι σπάνιο φαινόμενο στα ελληνικά Πανεπιστήμια;

ΑΠ.: Δεν θα έπρεπε να είναι.

ΕΡ.: Έχοντας πολύχρονη πείρα από τα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ποιες είναι οι

σημαντικότερες διαφορές με τα εγχώρια;

ΑΠ.: Στην Αμερική ο αριθμός των φοιτητών στις τάξεις είναι πολύ μικρότερος,

έχεις περισσότερη ώρα για έρευνα και η ενέργειά σου δεν σπαταλιέται για τη

διεκπεραίωση ασήμαντων γραφειοκρατικών υποθέσεων.

ΕΡ.: Στην Αμερική, η πόρτα του καθηγητή είναι πάντα ανοιχτή στους φοιτητές

του. Στην Ελλάδα;

ΑΠ.: Και στην Ελλάδα συνήθως είναι πια ανοιχτή.

ΕΡ.: Μήπως οι Έλληνες καθηγητές πάσχουν από «σύμπλεγμα ανωτερότητας»;

ΑΠ.: Οι περισσότεροι όχι πια.

ΕΡ.: Ποιο είναι το μυστικό του καλού καθηγητή;

ΑΠ.: Να βοηθάει τους μαθητές του να μαθαίνουν μόνοι τους.

ΕΡ.: Πώς αντιδράτε μπροστά σε έναν αδιάφορο φοιτητή;

ΑΠ.: Δυσανασχετώ, αλλά θυμάμαι και τα δικά μου φοιτητικά χρόνια και τον

δικαιολογώ. Μερικές φορές προσπαθώ να βρω κανένα κόλπο, για να τον κάνω να

ενδιαφερθεί.

ΕΡ.: Εμπνέεστε από τους φοιτητές σας;

ΑΠ.: Θα έλεγα ότι συχνά παίρνω κουράγιο από καλούς φοιτητές να συνεχίσω την

προσπάθεια.

ΕΡ.: Πώς συγκρίνετε το επίπεδο των ελληνικών Πανεπιστημίων με τα ευρωπαϊκά και

αμερικανικά;

ΑΠ.: Βελτιώνεται αργά. Μπορείς να κάνεις καλές σπουδές στην Ελλάδα, αν έχεις

το απαραίτητο ενδιαφέρον για τη γνώση και το πείσμα και το σθένος να υπερπηδάς

τα εμπόδια.

ΕΡ.: Άνθρωποι, εξοπλισμός, χρηματοδότηση, νοοτροπία. Σε τι υστερούμε

περισσότερο;

ΑΠ.: Στο πώς όλα αυτά συνδυάζονται.

ΕΡ.: Επιστήμη των Εφαρμοσμένων Μαθηματικών. Πώς την αποκρυπτογραφείτε για τους

φοιτητές σας;

ΑΠ.: Προσπαθώ να τους δείξω πώς τα Μαθηματικά εφαρμόζονται σε πραγματικά

προβλήματα.

ΕΡ.: Γιατί την επιλέξατε;

ΑΠ.: Γιατί, παρότι έχω και ιδεαλιστικές τάσεις, νομίζω τελικά ότι τα

σημαντικότερα ερωτήματα των Μαθηματικών προέρχονται από τις εφαρμογές.

ΕΡ.: Ποια πρέπει να είναι η θέση των Μαθηματικών στην Παιδεία του 2000;

ΑΠ.: Πρωταρχική. Χωρίς τα Μαθηματικά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τον κόσμο

γύρω μας.

ΕΡ.: Ποιο είναι το μέλλον της διδασκαλίας των Μαθηματικών;

ΑΠ.: Ο δάσκαλος δεν θα αντικατασταθεί ποτέ από μια μηχανή.

ΕΡ.: Τι συμβουλεύετε τους νέους που απεχθάνονται τα Μαθηματικά;

ΑΠ.: Να μην το βάζουν κάτω, να προσπαθούν να λύνουν όλες τις ασκήσεις τους, να

τις πολιορκούν από κάθε πλευρά, να τις βλέπουν σαν παζλ που κάποιος, όχι πολύ

εξυπνότερος απ’ αυτούς, επινόησε.

ΕΡ.: Πώς σας βοήθησαν τα Μαθηματικά στην καθημερινότητά σας;

ΑΠ.: Το να ασχολείσαι με τα Μαθηματικά, σου δίνει μεγάλη ανακούφιση, όταν η

καθημερινότητα γίνεται απελπιστική.

ΕΡ.: Εφαρμόζετε τη «μαθηματική σκέψη» στη ζωή σας;

ΑΠ.: Όλοι την εφαρμόζουμε, όταν π.χ. παίρνουμε λογικές αποφάσεις.

ΕΡ.: Ποιες πλευρές της ζωής αντικατοπτρίζουν;

ΑΠ.: Τη σαφήνεια, τη λογική, την πειθαρχία του νου.

ΕΡ.: Έχουν… συναισθήματα τα Μαθηματικά ή είναι ψυχρές εξισώσεις;

ΑΠ.: Οι εξισώσεις καθαυτές είναι ουδέτερες. Όταν καταλαβαίνεις τι λένε, σου

δημιουργούνται έντονα συναισθήματα χαράς.

ΕΡ.: Έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι είναι τέχνη;

ΑΠ.: Και τα Μαθηματικά και η τέχνη απαιτούν συνεχή και σκληρή δουλειά αλλά και

στιγμές ξαφνικής έμπνευσης.

ΕΡ.: Τι σας έχει εντυπωσιάσει περισσότερο στην 25ετή καριέρα σας στα έδρανα;

ΑΠ.: Το ότι συναντώ πού και πού μερικούς φοιτητές ή συναδέλφους που έχουν τη

δωρεά του πραγματικού μαθηματικού ταλέντου.

Τελευταία Νέα