Παρακολούθησα τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που διοργάνωσε τη

17η Οκτωβρίου το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής. Η συζήτηση

επικεντρώθηκε στα θέματα της διαπλοκής και του ελέγχου των ΜΜΕ.

Η εντύπωσή μου είναι ότι η αναθεώρηση σε ό,τι αφορά τη διαπλοκή έχει μπει σε

στραβό δρόμο. Οι συνταγματολόγοι (πολιτικοί και ακαδημαϊκοί) δεν βλέπουν το

δάσος, αλλά το δέντρο. Το πρόβλημά τους είναι αν το ασυμβίβαστο ανάμεσα στην

ιδιότητα του ιδιοκτήτη, εταίρου, μετόχου κ.λπ. μέσου ενημέρωσης και σε εκείνη

του εργολάβου ή προμηθευτή του Δημοσίου είναι επαρκώς θωρακισμένο ή αν

καταστρατηγούμενο επισύρει αποτελεσματικές κυρώσεις.

Μα το ζήτημα δεν είναι αυτό το ασυμβίβαστο. Το ζήτημα είναι αν το Δημόσιο και

οι εκπρόσωποί του κατά την ανάθεση εργολαβιών και προμηθειών του Δημοσίου

μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους σύμφωνα με τον νόμο ή υποκύπτουν στις

πιέσεις και την επιρροή των εργολάβων ή προμηθευτών (είτε αυτοί είναι

ιδιοκτήτες κ.λπ. μέσων ενημέρωσης είτε όχι).

Έστω ότι για την κατασκευή των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο Φαληρικό Δέλτα

προεπιλέγονται 4 διαγωνιζόμενοι, οι εταιρείες Α, Β, Γ και Δ και ότι το έργο

κατακυρώνεται τελικά στη Δ, η προσφορά της οποίας είναι κατά 23% (6

δισεκατομμύρια) συμφερότερη από την αμέσως επομένη.

Στη συνέχεια διαπιστώνεται ότι πίσω από τη Δ κρύβεται ο Χ συνιδιοκτήτης

τηλεοπτικού καναλιού και εφημερίδων. Σύμφωνα με την προτεινόμενη αναθεώρηση το

Δημόσιο απαγορεύεται να αναθέσει το έργο στον μειοδότη και οφείλει να το

αναθέσει σε ακριβότερο εργολάβο. Είμαστε με τα καλά μας;

Η συνταγματική καθιέρωση του ασυμβίβαστου ανάμεσα στην ιδιότητα του ιδιοκτήτη,

εταίρου, μετόχου κ.λπ. μέσου ενημέρωσης και σε εκείνη του εργολάβου ή

προμηθευτή του Δημοσίου οδηγεί σε τόσο εξόφθαλμα παράλογα αποτελέσματα ώστε να

αναρωτιέμαι αν υποστηρίζεται για άλλους ανομολόγητους σκοπούς που καμία σχέση

δεν έχουν με τη διαφάνεια και το δημόσιο συμφέρον.

Αναρωτήθηκαν οι συνταγματολόγοι τι θα συμβεί αν οι εργολάβοι – προμηθευτές του

Δημοσίου που δεν είναι ιδιοκτήτες ΜΜΕ αγοράσουν επιρροή από τα ΜΜΕ και

επιτύχουν να κερδίσουν έργα και προμήθειες χάρη σε αυτή την επιρροή; Πώς

εξηγούν τα «δημοσιεύματα» και τηλεοπτικά ρεπορτάζ για διάφορα οπλικά συστήματα

κάθε φορά που επίκειται κάποια απόφαση;

Το ζητούμενο είναι να υπάρχουν πολιτικοί αποφασισμένοι να προασπίσουν το

συμφέρον των φορολογουμένων και έτοιμοι να περιορίσουν την επιχειρηματική

δράση του Δημοσίου που είναι η ρίζα της διαπλοκής. Η Hochtief ανέλαβε ένα έργο

στα Σπάτα 660 δισεκατομμυρίων δραχμών και με διαγωνισμούς το κατένειμε σε

δεκάδες Έλληνες εργολάβους. Το μόνο παράπονο των εργολάβων αυτών ήταν ότι

παραέκανε καλά τη δουλειά της η Hochtief, προασπίζοντας έτσι τα συμφέροντα των

μετόχων της. Οι εταιρείες Panafon και Telestet πραγματοποίησαν τα τελευταία 5

χρόνια προμήθειες τηλεπικοινωνιακού υλικού αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων.

Υπήρξε οποιαδήποτε ένσταση; Γιατί όμως κάθε προμήθεια του ΟΤΕ αποτελεί θέμα

δημόσιας διαμάχης;

Ο Στέφανος Μάνος είναι ανεξάρτητος βουλευτής