Τι είναι τώρα αυτή η φάση που, σε αυτή τη φάση, με έχει πιάσει; Διαβάζω. Και

δεν είναι ότι διαβάζω. (Κι άλλοι διαβάσανε, δεν το κάνανε ζήτημα.)

Είναι ΤΙ διαβάζω. Ό,τι πιο ευχάριστο. Ό,τι πιο ανάλαφρο και χαρωπό. Τι για

κακοποίηση ανηλίκων, τι για βία μέσα στην οικογένεια, τι για αυτισμό, τι για

ψυχώσεις και νευρώσεις. Μπαχτσές με τα λουλούδια η βιβλιοθήκη μου.

Γιατί θέλω να είμαι προετοιμασμένη, κατάλαβες; Μη και μου βαρέσει την πόρτα η

νεύρωση και δεν με βρει πλήρως ενήμερη. Αν είναι να αποτρελαθώ, μην πάω σαν το

σκυλί στ’ αμπέλι. Να το απολαύσω, τουλάχιστον. Να το γνωρίζω το αντικείμενο.

Χθες, πια, έφτασα στο τσακίρ κέφι: Μόλις τέλειωσα ένα βιβλίο που αφορά στην

ασθένεια της μανιοκατάθλιψης.

Μανιοκατάθλιψη τη λέμε εμείς οι κοινοί θνητοί. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα

ότι ορθώς έχω μεταφράσει τον όρο. («Manic Depression», το λένε αυτοί.

«Μανική»; «Μανιακή»; Έλα, σε παρακαλώ, στο Άλφα θα κολλήσουμε;)

Αυτή, άκου τώρα, είναι η πιο «κρυφή» ασθένεια από όλες. Η πιο ύπουλη. Την

έχεις κι ούτε που σου περνάει από το μυαλό. Διανύεις μια ολόκληρη ζωή, χωρίς

να το υποψιαστείς καν. Και δεν μιλάμε ότι είσαι ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος.

Νορμάλ άνθρωπος. Ζεις, κινείσαι, εργάζεσαι, μεγαλώνεις παιδιά, μεγαλώνεις ο

ίδιος και δεν έχεις ιδέαν.

Διότι η ίδια η ασθένεια έχει μεγάλα χρονικά διαστήματα όπου όλα είναι μέλι –

γάλα. Δεν σε βοηθάει, δηλαδή, να καταλάβεις την τύφλα σου. Να πεις «τι έγινε,

κορίτσια, ψιλοσαλτάρω ή μου φαίνεται;».

Πιστεύεις ότι απλά περνάς μια δύσκολη φάση. Το στρες σε πήρε από κάτω. Έφτασες

στα όριά σου. Τα ξεπέρασες. Προβλήματα, άγχη, υποχρεώσεις. Όνειρα ανεκπλήρωτα.

Αλλά εντάξει ­ λες. Φάση είναι, θα περάσει. Θα ξαναπάρεις τα πάνω σου, θα

ξαναβρείς τους ρυθμούς σου. Κι ακριβώς επειδή σπάνια η μανιοκατάθλιψη έχει το

τρανταχτό το σύμπτωμα, το μπαμ που σου βαράει μπιέλα, δεν ανησυχείς. Δεν το

ψάχνεις. Δεν πας να δεις τι σου γίνεται. Κι έτσι, βιώνεις την αγωνία σου χωρίς

να υποψιάζεσαι καν ότι υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί.

Από μελέτες προκύπτει ότι οι περισσότεροι από μας θεωρούν τη μανιοκατάθλιψη

προσωπική ή συναισθηματική αδυναμία. Όχι ασθένεια. Συνεχίζουν, λοιπόν, τη ζωή

τους χωρίς ποτέ να πάει το μυαλό τους ότι έχουν σοβαρό πρόβλημα. Μόνο, λέει,

το 27% από τους πάσχοντες φτάνουν στο στάδιο να πάνε σε ψυχίατρο, να τους

διαγνώσει ο χριστιανός το πρόβλημα. Οι υπόλοιποι περνάνε όλη τη ζωή τους στη

μοναξιά και την απόγνωση της απόλυτης άγνοιας.

Και το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να

ουρλιάζεις, να εκσφενδονίζεις Ρόζενταλ στους τοίχους, να σκίζεις τα ρούχα σου,

να χαπακώνεσαι, να αυτοκτονείς ανά δίλεπτο, για να καταλάβεις ότι πάσχεις από

μανιοκατάθλιψη.

Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση είναι ότι λειτουργείς. Πηγαίνεις στη δουλειά

σου. Μιλάς, γελάς, αποδίδεις. Κανένας δεν σε παίρνει είδηση. Ούτε εσύ ο ίδιος.

Γι’ αυτό και δεν ζητάς βοήθεια.

Παρεμπιπτόντως, σας μεταφράζω από το αγγλικό κείμενο τα συμπτώματα. Εντελώς

παρεμπιπτόντως. Όποιος ταυτιστεί, πρόβλημά του.

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι:

*Θλίψη, άγχος, ανησυχία, αίσθημα κενού.

*Νιώθεις απαισιόδοξος κι ανήμπορος να τα βγάλεις πέρα.

*Αισθάνεσαι ένοχος, ανίκανος κι αβοήθητος.

*Χάνεις το ενδιαφέρον σου για συνήθεις δραστηριότητες ­ βλέπε σεξ.

*Μειωμένη ενέργεια, κόπωση.

*Δυσκολία να συγκεντρωθείς, να θυμηθείς, να πάρεις αποφάσεις.

*Εκνευρισμός και υπερένταση.

*Διαταραχές του ύπνου.

*Αδυνατίζεις ή παχαίνεις χωρίς λόγο.

*Έχεις χρόνιους πόνους ή επίμονες σωματικές ενοχλήσεις που δεν προκαλούνται

από κάποια συγκεκριμένη πάθηση.

*Σκέφτεσαι συχνά τον θάνατο.

Αυτά ως προς τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Τα της μανίας, τώρα, έχουνε και

λένε:

*Υπερβολικό συναίσθημα ευφορίας.

*Χρονικές περίοδοι που η συμπεριφορά σου διαφέρει από τη συνηθισμένη.

*Αυξημένη ενέργεια, υπερδραστηριοποίηση, ταραχή, ανησυχία, ταχύτερος ρυθμός

ομιλίας.

*Μειωμένη ανάγκη για ύπνο.

*Υπερβολική πεποίθηση στην ικανότητα και τις δυνάμεις σου.

*Ακραία επιθετικότητα, σύγχυση, αφηρημάδα.

*Λανθασμένες εκτιμήσεις.

*Αυξημένη ερωτική διάθεση.

*Υπερβολική χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών ουσιών, ηρεμιστικών, υπνωτικών.

*Προκλητική, ενοχλητική για τους τρίτους συμπεριφορά.

*Άρνηση του γεγονότος ότι κάτι δεν πάει καλά με μας.

Κάτι δεν πάει καλά με μας; Αν είναι ποτέ δυνατόν!

Όχι, μην το πάρουμε προσωπικά. Δεν φωτογραφίζω κανέναν από μας. Δυο – τρία

συμπτώματα, έτσι για να περνάει η ώρα. Κουβέντα να γίνεται. Μην ανησυχούμε.

Όλα καλά. Όλα υπό έλεγχον. Τίποτα σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας…

Συγκάτοικοι ­ καλό Σαββατοκύριακο!