Ένας Βερολινέζος χάκερ, ο Άντυ Μύλλερ-Μάγκουν, εξελέγη από τους χρήστες του

Διαδικτύου για να εκπροσωπήσει την Ευρώπη στο 19μελές συμβούλιο της Εταιρείας

του Ίντερνετ για Καταχωρισμένα Ονόματα και Αριθμούς (ICANN).

Άντυ Μύλλερ-Μάγκουν. Εξελέγη εκπρόσωπος της Ευρώπης στην «κυβέρνηση» του Ίντερνετ

Οι πρώτες «κυβερνοεκλογές» στον κόσμο ξεκίνησαν την 1η Οκτωβρίου και

ολοκληρώθηκαν την Τρίτη. Ήταν η πρώτη φορά που τα 76.000 μέλη της ICANN (στην

ψηφοφορία πήραν μέρος περισσότερα από 34.000) καλούνταν να εκλέξουν πέντε από

τα 19 μέλη του συμβουλίου που διαχειρίζεται αυτό τον μη κερδοσκοπικό

οργανισμό, ο οποίος είναι αρμόδιος για τα τοπωνύμια στο Ίντερνετ και

εξελίσσεται σε ένα είδος «κυβέρνησης του Δικτύου». Η ICANN δημιουργήθηκε το

1998 και η αμερικανική κυβέρνηση της ανέθεσε την τεχνική επίβλεψη του Ίντερνετ

και την άσκηση της πολιτικής των διευθύνσεων σ’ αυτό, την ευθύνη δηλαδή για

τις καταλήξεις των διευθύνσεων ­ τα. com,. net ή. org ­ αλλά και για τους

γεωγραφικούς προσδιορισμούς, όπως το. gr για την Ελλάδα. Τώρα οι καταλήξεις

αυτές είναι ανάγκη να αυξηθούν και η ICANN είναι εκείνη που θα αποφασίσει το

πώς ­ θα επιλέξει φέτος νέες καταλήξεις διευθύνσεων, τις πρώτες μετά τη

δεκαετία του ’80. Θα πρέπει επίσης να ορίσει κανόνες για την ομαδοποίηση των

διευθύνσεων (μια δουλειά με σαφή πολιτική διάσταση) και τη διαχείριση των 13

«σέρβερ βάσης» που λειτουργούν σαν χάρτες για το Ίντερνετ. Στην αποστολή αυτή,

οι Ευρωπαίοι ψήφισαν να τους εκπροσωπήσει ο 28χρονος Άντυ Μύλλερ-Μάγκουν,

εκπρόσωπος της Chaos Computer Club, μιας γνωστής οργάνωσης Γερμανών ακτιβιστών

του Ίντερνετ.

Η συμμετοχή του Μύλλερ-Μάγκουν στο διοικητικό συμβούλιο της ICANN αναμένεται

να συμβάλει σημαντικά στον εκδημοκρατισμό του οργανισμού αυτού και να αυξήσει

την πίεση για να ξεφύγει από τον έλεγχο της αμερικανικής κυβέρνησης και να

τεθεί υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ. «Πρέπει να δημιουργήσουμε μια αποκεντρωμένη δομή

λαμβάνοντας υπόψη τη διαφορετικότητα των πολιτισμών», λέει στη «Λιμπερασιόν».

Ως γνήσιος «χάκερ», διεκδικεί την πλήρη ελευθερία στη διακίνηση των

πληροφοριών και είναι αντίθετος στην υποταγή του Διαδικτύου σε εμπορικά

συμφέροντα. Η ICANN, εξηγεί, ήθελε αρχικά να παραμείνει ένα κλειστό κλαμπ και

να συνεχίσει να παίρνει εν κρυπτώ τις αποφάσεις της, αλλά μόλις έγινε γνωστό

ότι πέντε μέλη του συμβουλίου της θα εκλέγονταν, κατακλύστηκε από αιτήσεις

εγγραφής ψηφοφόρων ­ πράγμα αναμενόμενο αφού «στο Δίκτυο δεν υπάρχει παθητικός

καταναλωτής, παρ’ εκτός αν το αποφασίσει ο ίδιος». «Σήμερα υπάρχει αυξανόμενο

ενδιαφέρον των επιχειρήσεων για κάτι που αποκαλείται »νέα οικονομία»: ουδείς

ξέρει περί τίνος πρόκειται, αλλά όλοι είναι πεπεισμένοι ότι θα κάνει πλούσιο

πολύ κόσμο», εξηγεί. «Όλα καλά, εφόσον τα εμπορικά συμφέροντα παραμένουν στον

δικό τους χώρο. Το Ίντερνετ επιδρά όλο και περισσότερο στην κοινωνία και

πρέπει γι’ αυτό να παραμείνει ένας ανοικτός δημόσιος χώρος».