Ολίσθημα θεωρεί ο κ. Γ.Ν. Χαρμαντάς την τακτική του προέδρου της Ν.Δ. να

προτείνει σύγκληση των πολιτικών αρχηγών για διάφορα θέματα:

«Και είναι σοβαρό το ολίσθημα, επειδή πρόσφατα έγιναν γενικές εκλογές και ο

λαός επέλεξε τον αρχηγό άλλου κόμματος να αναλάβει τη θέση του Πρωθυπουργού,

υπεύθυνου για τον χειρισμό των εθνικών υποθέσεων, επειδή ως φαίνεται τον

εμπιστευόταν περισσότερο από όλους τους άλλους. Στη συνέχεια, βέβαια, ο λαός ή

θα τον χειροκροτήσει ή θα του κάνει «ου», ανάλογα με την επίδοσή του και τις

προσδοκίες εκείνων που τον ανέδειξαν. Αλλά, αν υποθέσουμε ότι γίνεται σύγκληση

των «πολιτικών αρχηγών», τίνος αρχηγού η άποψη θα γίνει αποδεκτή για το

συγκεκριμένο θέμα; Εκείνου που είναι ο υπεύθυνος προς το έθνος εκλεγμένος

Πρωθυπουργός, ο άνθρωπος που έχει στη διάθεσή του όλες τις πληροφορίες ή

κάποιου άλλου που έχει μεσάνυχτα, αλλά και δεν έχει εκλεγεί από τον λαό να

παίρνει αποφάσεις υπό το βάρος των ευθυνών και συνάμα να αναλαμβάνει τις

ευθύνες; Αν η προσωπική άποψη του «πολιτικού αρχηγού», που δεν είναι ο

Πρωθυπουργός της χώρας, αποδειχθεί ορθή, αν υιοθετηθεί, έχει καλώς. Αν, όμως,

βγει λανθασμένη, το μόνο που νίβοντας τα χέρια του θα έχει εκείνος να πει

είναι: «Εγώ για καλό το πρότεινα. Ο Πρωθυπουργός ας μη με άκουγε». Κάτι που

συνηθίζεται να λέγεται στην καθημερινή ζωή. Και οι πολιτικοί πρόσωπα της

καθημερινής ζωής είναι, άσχετα αν εμείς τα προβιβάσαμε προσωρινά, χωρίς όμως ο

προβιβασμός αυτός να συνοδεύεται και από τη δέουσα βελτίωση. Να τους

αναβαθμίσουμε το μυαλό με τα χαρτάκια που ρίχνουμε στη ψηφοδόχο είναι, φυσικά,

αδύνατο. Διατηρούν αυτό το μυαλό με το οποίο γεννήθηκαν».